Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι μια επαγγελματική στροφή μετά τα 40 αποτελεί ριψοκίνδυνη απόφαση, όμως αυτό δεν φαίνεται να εμπόδισε έναν 45χρονο Δραμινό, που αποφάσισε να εγκαταλείψει τη σιγουριά της «στρωμένης» οικογενειακής του επιχείρησης για να ασχοληθεί με κάτι που γνώριζε μόνο μέσα από τις αφηγήσεις των μέχρι πρόσφατα πελατών του. Ο λόγος για τον Νίκο Μπενιάτογλου, ο οποίος ακολουθώντας τη ρήση «ο τολμών νικά», από μηχανικός γεωργικών μηχανημάτων και ιδιοκτήτης συνεργείου αποφάσισε να… μπει στην πρωτογενή παραγωγή αλλά και τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων!
Ο καρπός ευημερίας ξεπήδησε μέσα από συνεργείο
Όλα ξεκίνησαν όταν ο κ. Μπενιάτογλου έλαβε την απόφαση να μετατρέψει το οικογενειακό συνεργείο γεωργικών μηχανημάτων στο οποίο εργαζόταν σε οικοτεχνική μονάδα παραγωγής φυσικού χυμού και μαρμελάδας από ρόδι και λωτό, με την επωνυμία «ΕΙΡΗΝΗ», στο Καλαμπάκι Δράμας. Η οικογένειά του ασχολιόταν με εμπορία-εισαγωγές, καθώς επίσης επισκευές γεωργικών μηχανημάτων. Ο ίδιος παρέλαβε την επιχείρηση από τον πατέρα του και δούλεψε στο συνεργείο για μια δεκαπενταετία περίπου. Ωστόσο, αποφάσισε να κάνει μια σημαντική στροφή στα επαγγελματικά του, όταν τα πράγματα στην Ελλάδα έγιναν δύσκολα.
Άκουγε τους αγρότες
Στο συνεργείο –σύμφωνα με όσα εξομολογείται στην «Ύπαιθρο Χώρεα»– είχε την ευκαιρία να συνεργάζεται με αγρότες από τους οποίους άκουγε και μάθαινε τα καλά και τα άσχημα των καλλιεργειών σε θεωρητική, όμως, βάση. «Όταν ξεκίνησε η κρίση, πήρα την απόφαση να… μεταλλαχτώ. Φύτεψα ροδιές σε κάποια κτήματα που είχα και στην πορεία αυτό έγινε το κύριο επάγγελμά μου. Έτσι βρήκα επαγγελματική διέξοδο αλλά και μια πιο δημιουργική δουλειά. Στην κυριολεξία ξεκίνησα από το μηδέν. Το 2011 φυτεύτηκε το πρώτο μου κτήμα με ροδιές και το 2014 φυτεύτηκαν οι λωτοί. Τώρα, έχω 3.000 δέντρα, εκ των οποίων τα μισά είναι ροδιές και τα μισά λωτοί».
«Τα δέντρα κέρδισαν το ενδιαφέρον μου»
Παρά το γεγονός ότι στο Καλαμπάκι Δράμας κυριαρχούν οι εκτατικές καλλιέργειες όπως το καλαμπόκι, το σιτάρι και το βαμβάκι, ο ανήσυχος και δημιουργικός Νίκος –συζητώντας με φίλους του καλλιεργητές από την περιοχή της Κάριανης– επέλεξε να τολμήσει ξανά και να στραφεί στις δενδρώδεις καλλιέργειες. «Τα δέντρα κέρδισαν το ενδιαφέρον μου. Επέλεξα να βάλω ρόδι και λωτό, κάτι διαφορετικό από τις παραδοσιακές καλλιέργειες και μέχρι στιγμής η επιλογή μου αποδείχτηκε σωστή». Στους λωτούς, όπως μας εξηγεί, επέλεξε τις ποικιλίες Χάνα Φούγιου, Τζίρο και Καραλιόκ, ενώ στο ρόδι τις ποικιλίες Wonderful και Acco. «Οι ροδιές ξεκίνησαν να αποδίδουν στον τέταρτο χρόνο, οπότε η απόδοσή τους είναι ικανοποιητική και διαχειρίσιμη και πλέον φτάνουν στην ενηλικίωση. Στους δε λωτούς, πέρυσι και φέτος συγκόμισα ικανοποιητικές ποσότητες, τρεις και πέντε τόνους αντίστοιχα και τους πουλάω στη λαϊκή».
Άνοιγμα και στη μεταποίηση
Όμως, οι επιχειρηματικές αναζητήσεις του 45χρονου αγρότη δεν περιορίστηκαν στην ενασχόλησή του με την πρωτογενή παραγωγή, καθώς, παράλληλα με την καλλιέργεια, δημιούργησε σταδιακά τη δική του μονάδα επεξεργασίας, όπου μεταποιεί το ρόδι και τον λωτό, φτιάχνοντας μαρμελάδες και χυμό ροδιού. «Η μονάδα επεξεργασίας έγινε με ίδια κεφάλαια. Το 2015 έφτιαξα το πρώτο μου ψυγείο στο παλιό συνεργείο των 200 τ.μ. Σιγά-σιγά, άρχισε να μετατρέπεται σε μονάδα μεταποίησης, αποθήκευσης φρούτων, με όλες τις προβλεπόμενες προδιαγραφές. Την επόμενη χρονιά έγινε το δεύτερο ψυγείο και ακολούθησε η μονάδα μεταποίησης».
Τα ρόδια συλλέγονται, μεταφέρονται στο εργαστήριο και στο ψυγείο, όπου γίνεται η διαλογή και αποθηκεύονται. Ο κ. Μπενιάτογλου καλύπτει τη διάθεση του προϊόντος με τη συμμετοχή του σε τρεις λαϊκές, εκ των οποίων η μία είναι η Αγροτική Αγορά Παραγωγών Δράμας, στην οποία είναι πρόεδρος.
Υποστηρικτής των farmers’ market
Η αυτοδιαχειριζόμενη Αγροτική Αγορά Παραγωγών Δράμας, που αριθμεί 105 μέλη, ιδρύθηκε το 2013. Λαμβάνει χώρα κάθε Σάββατο και φέρνει σε άμεση επαφή παραγωγούς με καταναλωτές που αγοράζουν προϊόντα χωρίς μεσάζοντες, ντόπια και ποιοτικά. Οι farmers της Δράμας είναι ικανοποιημένοι από την απευθείας πώληση στον πελάτη και ελπίζουν να λυθεί σύντομα το πρόβλημα της εξαίρεσής τους ως συμβατικοί παραγωγοί από τον νέο νόμο για το υπαίθριο εμπόριο και τις λαϊκές αγορές. Για τον Νίκο Μπενιάτογλου, η παρουσία στις λαϊκές τού επιτρέπει να διαθέτει στην καλύτερη τιμή το προϊόν, καθώς δεν εμπλέκονται μεσάζοντες. «Έχω επενδύσει σε αυτήν τη δουλειά. Αγόρασα ψυγεία για τα φρούτα, τα περισσότερα μέλη της αγοράς επένδυσαν σε χωράφια. Είναι το μαγαζί μας. Δουλεύουμε εκεί και οι πολίτες του Νομού Δράμας μας υποστηρίζουν», εξηγεί.
Αναζητώντας αγορές για τον λωτό
Ο αγώνας για επιβίωση γίνεται με πολύ σκληρή δουλειά του ίδιου και της συζύγου του και στη σκέψη του είναι η επέκταση της μονάδας, ενδεχόμενα μέσα από κάποιο επενδυτικό πρόγραμμα. «Οι γεωπόνοι υποστηρίζουν ότι η απόδοση του λωτού θα φτάσει τους 4-5 τόνους/στρέμμα, οπότε δεν θα μπορώ να διαχειριστώ ένα tonnage των 80-100 τόνων». Γι’ αυτόν τον λόγο ξεκίνησε κάποιες επαφές για τη διάθεση του λωτού στο χονδρεμπόριο. Ο κ. Μπενιάτογλου είναι βιοκαλλιεργητής στον λωτό και ξεκίνησε τη βιολογική καλλιέργεια και στο ρόδι, επιδιώκοντας να γίνει βιολογική στο σύνολό της. «Πιστεύω ότι το μέλλον της παραγωγής είναι η βιολογική καλλιέργεια», τονίζει χαρακτηριστικά στην «ΥΧ». Αναζητώντας αγορές για τον λωτό, σημειώνει ότι περιμένουν ν’ ανοίξει της Ρωσίας. Να σημειωθεί, τέλος, ότι στα πρώτα του βήματα είχε την τύχη να στηριχτεί σε δυο γεωπόνους από την ΕΑΣ Δράμας, ενώ συνεχίζει ακόμα να λαμβάνει τεχνικές συμβουλές.
