Η ελληνική αγορά δεν είναι «μπάτε σκύλοι αλέστε» είπε προχθές ο υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Σκρέκας, αναφερόμενος στο φαινόμενο της ακρίβειας. Αναφέρθηκε, μάλιστα, στο νέο μέτρο με το οποίο προβλέπεται ειδικό καρτελάκι για τα προϊόντα εκείνα στα οποία υπάρχει μόνιμη μείωση τιμής, που υπερβαίνει το 5% για διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών, στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Βέβαια, από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι το εν λόγω μέτρο δεν απέκτησε, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κάποια ιδιαίτερη δυναμική, καθώς μόλις 17 εταιρείες, εκ των οποίων οι 14 παράγουν προϊόντα αγροδιατροφής, έχουν ενταχθεί.
Από το ρεπορτάζ, επίσης, προκύπτει και κάτι ακόμη: Ότι σαφής και λεπτομερής εικόνα για τη λειτουργία των αγορών των επιμέρους κλάδων δεν υφίσταται. Εξαίρεση αποτελούν:
✱ Τα ευρήματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τα απορρυπαντικά, η αγορά των οποίων λειτουργεί στην Ελλάδα μάλλον με «όρους μπανανίας», όπως είπε πρόσφατα και ο πρωθυπουργός.
✱ Μια ακτινογραφία για την αγορά γαλακτοκομικών, χωρίς ωστόσο να έχει μπει στο στόχαστρο των αρχών, φαινομενικά τουλάχιστον.
Για τους λόγους αυτούς, όπως ακούγεται, το υπουργείο Ανάπτυξης έχει αναθέσει σε τρίτους την εξέταση του τρόπου λειτουργίας μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά.
Βέβαια, γνωρίζοντας το μέγεθος του προβλήματος ενός κλάδου, η ενεργοποίηση των αρχών με σχέδιο, συνοδευόμενη από ένα πλαίσιο αποτρεπτικών κυρώσεων, θα έπρεπε να έχει γίνει πολύ πριν.
Διότι τα ποσά που φεύγουν από τους καταναλωτές και κατευθύνονται στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ ή σε όσους μας θεωρούν «μπανανία» είναι σημαντικά.
Ένα παράδειγμα μόνο, που είναι της εποχής και αφορά το ελαιόλαδο. Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τα ελληνικά νοικοκυριά κατανάλωσαν το 2022 περίπου 108 εκατ. κιλά ελαιολάδου. Συνεπώς, για κάθε ένα ευρώ «καπέλο» που μπαίνει στην τιμή του μεταφέρονται 108 εκατ. ευρώ στα ταμεία όσων προκαλούν την αύξηση.
Είναι, λοιπόν, πολλά τα λεφτά που αλλάζουν χέρια!
