patata-agrotis-ileia

Νέες βάσεις για το μέλλον του μέσα από την ενασχόλησή του με τη γεωργία προσπαθεί να δημιουργήσει ο 33χρονος Δημήτρης Δούλας από το Λάλα Ηλείας, έχοντας ως όπλα του την αγάπη του για τη φύση, αλλά και την ανάγκη για αλλαγή του τρόπου ζωής του.

Αν και σπούδασε μηχανολόγος-μηχανικός και δούλεψε στον συγκεκριμένο τομέα για αρκετά χρόνια, επέλεξε τελικά να ασχοληθεί με τη βιολογική καλλιέργεια πατάτας, αξιοποιώντας τα χωράφια του πατέρα του.

Εξαρχής, όπως μας λέει ο ίδιος, ήξερε πως το ρίσκο που έπαιρνε ήταν μεγάλο, δεδομένων των αντιξοοτήτων που είχε να αντιμετωπίσει, αλλά και της τάσης εγκατάλειψης που παρατηρείται στη συγκεκριμένη καλλιέργεια ως μη συμφέρουσα για τον παραγωγό.

Άνυδρη και ξερική πατάτα

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ήταν η έλλειψη νερού, καθώς στην περιοχή δεν υπάρχει άρδευση. Ωστόσο, κατάφερε, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους σπόρους, να παράγει άνυδρη και ξερική πατάτα.

παράγει άνυδρη και ξερική πατάτα.Σήμερα, καλλιεργεί 8 στρέμματα πατάτας, ενώ στόχος του είναι η αύξηση των εκτάσεων, εφόσον φυσικά το ευνοήσουν οι συνθήκες. «Θέλω να είμαι ελεύθερος και ανεξάρτητος. Προσπαθώ ένα – ένα τα εμπόδια να τα ξεπερνώ, γιατί αγαπώ πολύ αυτό που κάνω. Φέτος, οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ άσχημες, με έντονες βροχοπτώσεις τον Ιούνιο και χαλάζι, με αποτέλεσμα η παραγωγή να μην πάει πολύ καλά. Να φανταστείτε πέρυσι βγάλαμε 15 τόνους και φέτος μόνο 7 τόνους», μας λέει ο κ. Δούλας και προσθέτει: «Ψάχνω διάφορους τρόπους για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης της καλλιέργειάς μου, όπως τη χρήση υφάσματος εδαφοκάλυψης. Θέλω να τα καταφέρω, γιατί η βιολογική καλλιέργεια έχει μέλλον».

Κόκκινη και μοβ πατάτα

Ήδη, το παραγόμενο προϊόν του έχει πιστοποιηθεί ως βιολογικό, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του απορροφά μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής, συσκευασίας και εμπορίας αγροτικών βιολογικών προϊόντων στη χώρα.

Ο 33χρονος αγρότης δεν σταματά εκεί. Φέτος, πειραματίστηκε και στην καλλιέργεια της κόκκινης και μωβ πατάτας από το Περού, καθώς οι απαιτήσεις τους δεν διέφεραν από αυτές της χώρας μας. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό, σύμφωνα με τον κ. Δούλα, ο οποίος μας εξήγησε ότι «είμαστε στο στάδιο του πειραματισμού. Καταφέραμε χωρίς καμία δυσκολία να βγάλουμε 100 κιλά από την κάθε μία. Το χρώμα και η γεύση ήταν εντυπωσιακά. Θεωρώ ότι υπάρχουν προοπτικές για τις συγκριμένες ποικιλίες, δεδομένης της ζήτησης από ξενοδοχεία της χώρας».