Η ετήσια παρουσία του πυρηνοτρήτη ολοκληρώνεται με την καρποφάγο ή καρπόβιο γενιά (Ιούνιος-Σεπτέμβριος), οι προνύμφες της οποίας τρέφονται και αναπτύσσονται αποκλειστικά στο εσωτερικό του ελαιόκαρπου και ιδιαίτερα στο εσωτερικό του πυρήνα, σύμφωνα με το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Βόλου.
Η προνυμφική δραστηριότητα προκαλεί θεαματική καρπόπτωση τον Ιούλιο («πιπέρι» μικρής διαμέτρου καρποί) και κυρίως τον Σεπτέμβριο («καλογρί» μεγαλύτερης διαμέτρου καρποί) με σοβαρότατες επιπτώσεις στην παραγωγή. Για τον λόγο αυτόν, η καρπόβιος γενεά θεωρείται ως η πλέον ζημιογόνος, γεγονός που καθιστά τον πυρηνοτρήτη έναν από τους σοβαρότερους εχθρούς της ελιάς.
Πρέπει να σημειωθεί ότι όσον αφορά τη γενιά αυτή δεν υπάρχει καμία ανοχή στη ζημιά, αφού οι καρποί που προσβάλλονται αποτελούν μη αναπληρώσιμη απώλεια παραγωγής. Συνεπώς, η αντιμετώπισή της κρίνεται απαραίτητη και βασίζεται αποκλειστικά σε επεμβάσεις με χημικά, μικροβιακά και μικροβιακής προελεύσεως σκευάσματα. Αυτά είναι περιορισμένα σε αριθμό και δεν διαθέτουν δράση σε βάθος.
Καταπολέμηση
Σκοπός της καταπολέμησης είναι η θανάτωση των προνυμφών αμέσως μετά την εκκόλαψή τους και πριν προλάβουν να εισχωρήσουν μέσα στον καρπό. Ένας παράγοντας σημαντικός που δυσκολεύει την καταπολέμηση είναι η ιδιόρρυθμη τροφική συμπεριφορά των προνυμφών του πυρηνοτρήτη, χάρη στην οποία ελαχιστοποιείται η δυνατότητα επαφής τους με το εντομοκτόνο. Συγκεκριμένα, η προνύμφη του πυρηνοτρήτη κατά την εκκόλαψή της εισέρχεται απευθείας στο εσωτερικό του καρπού και δεν περιπλανάται καθόλου στην επιφάνεια του καρπού. Συνεπώς, για να είναι αποτελεσματική η καταπολέμηση, θα πρέπει κατά την εναπόθεση των ωών του πυρηνοτρήτη, η επιφάνεια την καρπών να είναι ήδη ψεκασμένη.
Επίσης, το ακμαίο δεν αποθέτει τα ωά αποκλειστικά στον κάλυκα, αλλά και σε άλλα σημεία στην επιφάνεια του καρπού. Οι προνύμφες που εκκολάπτονται από ωά που είναι εναποτεθειμένα πάνω ή κοντά στον κάλυκα του καρπιδίου, κατά την είσοδό τους στο εσωτερικό του καρπού συνήθως καταστρέφουν τα αγγεία που συνδέουν τον καρπό με τον ποδίσκο και έτσι προκύπτει η πρώτη περίοδος καρπόπτωσης των μικρών καρπών κατά τον Ιούλιο, το αποκαλούμενο και «πιπέρι».
Οι προνύμφες που κατά την είσοδο στον καρπό δεν αποκόπτουν τα αγγεία καρπού-ποδίσκου τρέφονται μέσα στον πυρήνα, ενώ ο καρπός ταυτόχρονα μεγαλώνει. Όταν η προνύμφη συμπληρώσει την εξέλιξή της, συνήθως εξέρχεται του καρπού από την περιοχή του ποδίσκου αποκόβοντας τα αγγεία σύνδεσης καρπού-ποδίσκου. Πρόκειται για μια λανθάνουσα προσβολή καρπών που γίνεται φανερή αργότερα κατά τον Σεπτέμβριο, γνωστή και ως «καλογρί».
