Ο Γιώργος Μπαμπούνης, τέταρτης γενιάς κτηνοτρόφος, παρασκευάζει το ΠΟΠ Αρσενικό Νάξου από γάλα δικής του παραγωγής. Παρότι η πανδημία περιόρισε τις πωλήσεις του εκτός Ελλάδας, εκείνος ετοιμάζεται να αυξήσει τη δυναμικότητα της μονάδας του.
«Στην πραγματικότητα, από τότε που θυμάμαι πράγματα για την οικογένειά μου, από όσα έχω ακούσει, πάντοτε κτηνοτρόφοι ήμασταν», εξηγεί στην «ΥΧ». Τα περίπου 1.300 ζώα του (1.000 μάνες), κατσίκια και πρόβατα βόσκουν στην Αγιασό της Νάξου, ένα μέρος νότια στον νησί, που φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Είναι ο μόνος που έχει πιστοποιημένο τυροκομείο για την παρασκευή του τυριού από τότε που εγκρίθηκε η πιστοποίηση, τον Ιανουάριο του 2020. Όπως ο ίδιος λέει, τώρα κάποιοι χειροτέχνες έχουν επίσης μπει στη διαδικασία παρασκευής του.
«Τα ζωντανά πίνουν νερό από τη θάλασσα. Είμαστε στη θάλασσα και όμως απευθείας, μετά από την ακτή σχεδόν, ξεκινάει το βουνό. Η τοποθεσία βοηθάει πολύ στην ποιότητα του γάλακτος, αλλά και του κρέατος που παράγουμε (τα μικρά που γεννιούνται πωλούνται το Πάσχα και τα Χριστούγεννα)», σημειώνει ο κτηνοτρόφος. «Έτυχε να βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο, αλλά τελικά βοηθάει πολύ», συμπληρώνει.
Τα ζώα του κ. Μπαμπούνη είναι ελευθέρας βοσκής και, παρά το γεγονός ότι υπάρχει στάβλος, σπάνια κλείνονται μέσα. «Έτσι έχουν συνηθίσει, δεν μπορείς να τα βάλεις μέσα», τονίζει και εξηγεί ότι αυτό σημαίνει ασφαλώς μικρότερη παραγωγή γάλακτος. «Δίνουμε και τροφές από το νησί, ό,τι υπάρχει. Αγοράζουμε τριφύλλι και καλλιεργούμε 10 στρέμματα κριθάρι. Αλλά δεν είναι το ίδιο με το να είναι ενσταβλισμένα. Τώρα δίνουν περίπου 1 τόνο γάλα τη μέρα, αν ήταν μέσα η παραγωγή θα έφτανε τους 1,8 τόνους», λέει.
Η εσωτερική ζήτηση κάλυψε τις εξαγωγές
Σύμφωνα με τις προδιαγραφές του ΠΟΠ, το Αρσενικό Νάξου μπορεί να τυροκομείται από 15 Δεκεμβρίου έως και τέλος Μαΐου. Μετά, το γάλα χρησιμοποιείται για την παρασκευή άλλων τυριών. Πριν από την πανδημία, το Αρσενικό Νάξου του κ. Μπαμπούνη ταξίδευε στην Αμερική, στο Βέλγιο και στην Αγγλία. Τώρα, όλη η ποσότητα «μένει» μέσα στη χώρα. Ακόμα κι έτσι, όμως, υπάρχει μεγάλη ζήτηση, όπως αναφέρει, κάτι που διαπιστώνει και σε όλες τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ όπου η επιχείρηση έχει παρουσία. Γι’ αυτό και έχει κάνει αίτηση να αυξήσει τη δυναμικότητα του τυροκομείου στους δύο τόνους (από έναν που είναι σήμερα), ενώ έχει στόχο να αυξήσει και τον αριθμό των ζώων.
Λίγα τα «χέρια»
Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι ότι για τη φροντίδα των ζώων και για την τυροκόμηση χρειάζονται χέρια, τα οποία στο νησί δύσκολα μπορεί να τα βρει. «Οι νέοι εδώ δεν έρχονται σε τέτοιες δουλειές. Άλλωστε, δεν είναι εύκολο, πρέπει να ξέρεις πράγματα, να έχεις γνώσεις. Τα ζώα είναι επιστήμη», εξηγεί. Τον ρωτάμε πώς έμαθε ο ίδιος αυτή την επιστήμη: «Εγώ εδώ περπάτησα για πρώτη φορά», απαντά γελώντας, περιγράφοντας πώς απέκτησε το δικό του «πιστοποιητικό γνώσεων». Μια μικρή αλλά σημαντική βοήθεια λαμβάνει από τα τρία παιδιά του, τα οποία, όπως περιγράφει, «τρελαίνονται για τα ζώα και έχουν μάθει, ανάλογα με την ηλικία και τις δυνατότητές τους, να βοηθούν».
Η συνομιλία μας πραγματοποιείται στις 10 το πρωί, όμως η μέρα του κ. Μπαμπούνη έχει ξεκινήσει από τις έξι, που γίνεται το πρώτο άρμεγμα. Τρεις ώρες αργότερα έχει ήδη αρχίσει η τυροκόμηση, που κρατά περίπου έξι ώρες. Η δουλειά τελειώνει γύρω στις οκτώ το βράδυ.
«Όχι ότι τελειώνει πραγματικά, αλλά δεν έχεις πια κουράγιο να συνεχίσεις», λέει χαρακτηριστικά. «Η πολλή και αδιάκοπη δουλειά είναι το πιο δύσκολο όταν ασχολείσαι με τα ζώα. Τα ζώα δεν έχουν διακοπές, γιορτές, αργίες ή σαββατοκύριακα. Από την άλλη, όμως, προσαρμόζεσαι», καταλήγει ο κτηνοτρόφος.
