Ένα βήμα πριν από την παραγωγική ασφυξία

Οι πρώτες καλλιεργητικές φροντίδες έφτασαν. Η προμήθεια και ο σχεδιασμός των εφοδίων, με πρώτα τα λιπάσματα, έχουν ξεκινήσει.

Μπορεί, βέβαια, η συμμετοχή της λίπανσης στη διαμόρφωση του κόστους των αναλώσιμων της φυτικής παραγωγής συνολικά να ανέρχεται στο 12% περίπου, ωστόσο το διακύβευμα της περιόδου αυτής είναι πολύ μεγαλύτερο.

Πρώτον, γιατί στις μεγάλες καλλιέργειες η συμμετοχή της λίπανσης στο κόστος είναι πολλαπλάσια.

Δεύτερον, γιατί στη συγκυρία που διανύουμε το κόστος λίπανσης σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά έχει περίπου διπλασιαστεί. Αυτό σημαίνει ότι, αν το κόστος λίπανσης για την ελληνική γεωργία ανέρχεται στα 300 εκατ. ευρώ το έτος, φέτος είτε θα ανέλθει στα 600 εκατ. ευρώ, είτε θα οδηγηθούμε σε φαινόμενα υπολίπανσης.

Τρίτον, γιατί είναι ακριβώς αυτή η καλλιεργητική φροντίδα που θα επηρεάσει όχι μόνο την ποιότητα και την ποσότητα των ετήσιων καλλιεργειών που έχουν σπαρθεί το φθινόπωρο ή των μόνιμων φυτειών, αλλά και τις αποφάσεις για τις εαρινές σπορές, όπως το καλαμπόκι, τα ελαιούχα και το βαμβάκι.

Η αβεβαιότητα που κυριαρχεί την περίοδο αυτή είναι παγκόσμιο φαινόμενο και απασχολεί τους αγρότες τόσο της υπόλοιπης Ευρώπης όσο και των ΗΠΑ για δύο λόγους.

Αφενός, γιατί η πορεία της διεθνούς τιμής φυσικού αερίου, που επηρεάζει την τιμή κάποιων λιπασμάτων, παραμένει άγνωστη.

Αφετέρου, γιατί κάποιες εταιρείες παραγωγής πρώτων υλών φαίνεται να κερδοσκοπούν.

Σε όλα αυτά που καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την απόφαση της αγοράς προϊόντων λίπανσης, στην Ελλάδα πρέπει να προστεθεί κάτι ακόμη.

Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ της «ΥΧ», τις καταγγελίες αγροτών, αλλά και επιχειρήσεων του κλάδου, κάποιοι έχουν αποθηκεύσει μεγάλες ποσότητες λιπασμάτων από το καλοκαίρι σε πολύ χαμηλότερες τιμές και τα ρίχνουν στην αγορά.

Ας κινηθεί, λοιπόν, άμεσα κάθε αρμόδια αρχή και ας προλάβει την παραγωγική ασφυξία που πλησιάζει!