Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση διεξήχθη την Παρασκευή 31/1 στην Αθήνα. Συζήτηση, που αφορά τη λειτουργία της νέας ΚΑΠ μέσα στο πλαίσιο που διαμορφώνει η επισιτιστική ασφάλεια που βιώνει ο πλανήτης.
Βέβαια, η Ελλάδα, όπως και η υπόλοιπη ΕΕ, δεν αντιμετωπίζει ζήτημα επισιτιστικής επάρκειας. Συμβαίνουν, ωστόσο, όπως έχει αναδείξει επανειλημμένα η «ΥΧ», τα εξής:
✱ Ο καταναλωτής πληρώνει αυξήσεις υψηλότερες από τον μέσο όρο της υπόλοιπης ΕΕ.
✱ Οι τιμές αυτές αυξάνονται πολύ περισσότερο από τις τιμές παραγωγού.
✱ Οι τιμές που εισπράττει ο Έλληνας αγρότης αυξάνονται με έναν από τους χαμηλότερους ρυθμούς της ΕΕ.
✱ Οι τιμές αύξησης των γεωργικών εφοδίων στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες της ΕΕ.
Ωστόσο, το «επισιτιστικό» επανέφερε στο προσκήνιο και το ζήτημα της διατροφικής αυτάρκειας, μια βασική αιτία για την οποία δημιουργήθηκε η ΚΑΠ στην Ευρώπη πριν από περίπου 60 χρόνια.
Αν, λοιπόν, σήμερα έχουμε να μάθουμε κάτι από εκείνη την ιδιαίτερα επιτυχημένη περίοδο ως προϋπόθεση παραγωγικής ανάταξης, σίγουρα θα έπρεπε να σταθούμε στην εξασφάλιση των εξής:
✱ στην επάρκεια πόρων, ζήτημα για το οποίο σήμερα εγείρουν επιφυλάξεις οι αγρότες, η Ευρωβουλή και ο ίδιος ο επίτροπος Γεωργίας.
✱ στο σταθερό πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής, τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν έχουν αποσαφηνιστεί ακόμα κρίσιμες πτυχές της νέας ΚΑΠ που εφαρμόζουμε από τον Ιανουάριο.
✱ στη γενναία υποστήριξη των άμεσων επενδύσεων των παραγωγών στην τεχνολογία, στις τεχνικές και στα επιστημονικά επιτεύγματα της περιόδου εκείνης.
Όσο, λοιπόν, δεν σχεδιάζονται και δεν υλοποιούνται πολιτικές που να καλύπτουν τέτοιες ανάγκες, κάθε είδους γεωπολιτικός κλυδωνισμός ή κρίση κλιματικής αλλαγής θα προκαλεί και σοβαρούς διατροφικούς κινδύνους.
