Επιστημονική έρευνα: Όχημα διάδοσης της νέας τεχνολογίας η συνεργασία

Οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις στην ευφυή και ψηφιακή γεωργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι μεγάλες δυνατότητες, αλλά και οι υπαρκτές προκλήσεις περιγράφονται σε μία πρόσφατη επιστημονική έρευνα από δύο ερευνητικά ινστιτούτα της Ιταλίας (Ινστιτούτο Πληροφορικής και Τεχνολογιών της Πίζα και Ινστιτούτο Γεωργικών Μηχανημάτων της Φεράρα).

Στην έρευνα περιγράφονται όλες οι τελευταίες διαθέσιμες ψηφιακές τεχνολογίες ευφυούς γεωργίας και τα οφέλη τους για τον παραγωγό, καθώς και οι πρόσφατες εξελίξεις σε επίπεδο πολιτικών στήριξης της μετάβασης στην ψηφιακή εποχή. Παράλληλα, καταγράφονται οι προκλήσεις και τα εμπόδια στον δρόμο προς την ψηφιακή εποχή του αγροτικού τομέα και προτάσεις για το τι μένει ακόμα να γίνει, έτσι ώστε περισσότεροι αγρότες να επωφεληθούν από την ευφυή γεωργία.

Oι μεμονωμένοι αγρότες δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον στις τεχνολογίες ευφυούς γεωργίας, καθώς τους βοηθά να ελαχιστοποιήσουν μια σειρά από ρίσκα και κινδύνους στην εκμετάλλευσή τους

Η παρανόηση για την ευφυή γεωργία

Στην εισαγωγή της έρευνας υπάρχει αναφορά στην Κοινή Διακήρυξη για μια Ψηφιακή Γεωργία που υπέγραψαν 24 κράτη-μέλη της ΕΕ, ως απόδειξη της σημασίας και των πολλαπλών κερδών από την εφαρμογή των ψηφιακών τεχνολογιών στο χωράφι.

Στη συνέχεια, οι συγγραφείς αναφέρονται και σε μια παρανόηση από ορισμένους αγρότες σχετικά με την ευφυή γεωργία: «Αρκετοί παραγωγοί παραμένουν ακόμη διστακτικοί αναφορικά με τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει η ευφυής γεωργία. Κάποιες φορές είναι δύσκολο αυτό να γίνει ξεκάθαρα αντιληπτό. Ορισμένοι αγρότες γενικά τείνουν να σκέφτονται την ευφυή γεωργία ως ένα σύνολο εργαλείων από τα οποία επωφελούνται μόνο οι μεγάλες εκμεταλλεύσεις.

Αυτό συνδέεται με την αντίληψη ότι οι εν λόγω τεχνολογίες κοστίζουν και ενδεχομένως είναι περίπλοκες. Αυτό που τους λείπει από τη συνολική εικόνα είναι ότι οι καινοτόμες τεχνολογίες μπορούν να προσφέρουν ακρίβεια χωρίς να είναι δύσκολες στην παρακολούθηση, ενώ επίσης μπορούν να εφαρμοστούν και σε μικρά μεγέθη και με χαμηλό κόστος». Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχουν διαθέσιμες τεχνολογίες ευφυούς γεωργίας με προσιτό κόστος για τους παραγωγούς.

Ενδεικτικά, αναφέρουν τη μέθοδο ενοικίασης της χρήσης του εξοπλισμού στον παραγωγό που τον απαλλάσσει από το κόστος αγοράς και εγκατάστασης της τεχνολογίας. «Τέτοιες πρωτοβουλίες μπορούν να ενταχθούν στην κατηγορία της «συνεργατικής ή συνεταιριστικής γεωργίας», καθώς είναι πιο εύκολα υλοποιήσιμες από συνεταιρισμούς και ομαδικά σχήματα.

Από την άλλη πλευρά, οι μεμονωμένοι αγρότες δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον στις τεχνολογίες ευφυούς γεωργίας, καθώς τους βοηθά να ελαχιστοποιήσουν μια σειρά από ρίσκα και κινδύνους στην εκμετάλλευσή τους», αναφέρουν οι ερευνητές.

H επιστημονική έρευνα στις διαθέσιμες τεχνολογίες

Στη συνέχεια, παραθέτουν τις κυριότερες διαθέσιμες τεχνολογίες που συνθέτουν σήμερα το τοπίο των υπηρεσιών ευφυούς γεωργίας στην ΕΕ και στις οποίες βασίζονται τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά έργα.

Πρόκειται για τις εξής:

i) Πλατφόρμες που βασίζονται στο λεγόμενο «ψηφιακό σύννεφο», σε έναν ψηφιακό χώρο δηλαδή που αποθηκεύονται και αναλύονται δεδομένα. Τέτοιες τεχνολογίες εφαρμόζονται, για παράδειγμα, στην παρακολούθηση της ανάπτυξης του φυτού και της υγρασίας του εδάφους.

ii) Μη επανδρωμένα οχήματα και ρομπότ: Τα ρομπότ και τα γνωστά μας drones αποτελούν μια τεχνολογική τάση της εποχής, προσφέροντας λύσεις σε δενδροκομικές καλλιέργειες και σε θερμοκήπια.

iii) Τεχνολογίες που υποστηρίζονται από δορυφόρους: Οι τεχνολογίες αυτές είναι αποδοτικές στην ορθολογική χρήση και στην εξοικονόμηση εισροών (λιπάσματος, νερού και φυτοφαρμάκων). Επίσης, βοηθούν τους παραγωγούς να πάρουν τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις σχετικά με τις καλλιεργητικές τους πρακτικές και να υπολογίσουν τη σοδειά τους.

Πλεονέκτημά τους είναι ότι ανά πάσα στιγμή είναι διαθέσιμες από το κινητό του παραγωγού.

iv) Η τέταρτη κατηγορία σχετίζεται με ψηφιακές τεχνολογίες στις οποίες υπάρχει υποστήριξη, έτσι ώστε να μειωθεί το λεγόμενο «ψηφιακό χάσμα» για τον παραγωγό. «Δηλαδή, έργα, όπως το SMART-AKIS, που στοχεύουν να προσαρμόσουν τα οφέλη της ευφυούς γεωργίας στις ανάγκες και στις ικανότητες των αγροτών και, φυσικά, να τους ενισχύσουν τις ικανότητες αυτές».

v) Επίσης, γίνεται αναφορά στα συστήματα του «Διαδικτύου των Πραγμάτων» (ή ΙοΤ όπως συνηθίζεται να λέγονται) και στα

vi) Συστήματα λήψης αποφάσεων που βοηθούν τους παραγωγούς να αντιμετωπίσουν εχθρούς και ασθένειες των καλλιεργειών.