Ο Γιώργος Τοπαλίδης ξεκίνησε να ράβει φορεσιές πριν από 25 χρόνια και διδάχτηκε την τέχνη του κοψίματος και του ραψίματος από τους παλιούς. Πρόσφατα, παρουσιάστηκαν φορεσιές του στην έκθεση PHILOXENIA, στο περίπτερο του Δήμου Διδυμοτείχου, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Ασχολήθηκε κυρίως με τη θρακιώτικη φορεσιά, καθώς έχει 22 διαφορετικές ομάδες που μπορεί να έχουν 10-15 διαφορετικά κοστούμια, για τον γάμο, τον αρραβώνα, για όλες τις εκδηλώσεις.
Ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Διδυμοτείχου «Το Κάστρο» εξέδωσε το 2017 το δίτομο έργο του «Οι φορεσιές της Θράκης» και δημιούργησε στο Κουφόβουνο ένα εκθεσιακό κέντρο, όπου πρωταγωνιστεί το θρακιώτικο ένδυμα. Τα τελευταία χρόνια, έδωσε τη σκυτάλη σε νεότερα παιδιά, που πραγματοποιούν ειδικές σπουδές στο ράψιμο και φτιάχνουν παραδοσιακές φορεσιές.
Η αντιδήμαρχος Τοπικής Ανάπτυξης Διδυμοτείχου, Στέλλα Θεοδοσίου, φόρεσε στην έκθεση, για την ανάγκη προβολής της τοπικής παράδοσης, μια αστική φορεσιά του Διδυμοτείχου, η οποία φτιάχτηκε την τελευταία πενταετία από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Διδυμοτείχου «Θεοδώρα Καντακουζηνή».
Η Δήμητρα Λιανζάκη, από τον Σύλλογο, εξηγεί ότι στη φορεσιά κυριαρχούσαν υφάσματα όπως ο ταφτάς και το σατέν. «Στην πίσω πλευρά της φούστας υπήρχε μια σούρα που την έκανε να φουσκώνει. Οι γυναίκες φορούσαν δαντελωτά φουλάρια, μαργαριτάρια στον λαιμό, στα αφτιά, αλλά και σε καρφίτσα, για να δείχνει κατά το δυνατόν πλουσιοπάροχο το ντύσιμο».
Η αστική φορεσιά ράφτηκε από την ιδρύτρια του Συλλόγου, Ευαγγελία Καραγιάννη, πριν από 20 χρόνια, σε μπλε, χρυσό, μαύρο και μπορντό χρώμα. Την αστική φορεσιά τη φορούν όταν αναβιώνουν την εποχή του βαλς, που χορευόταν στην πόλη. Στη θέα τους εντυπωσιάζονται όλες οι ηλικίες.
Η κα Λιανζάκη αναφέρει ότι οι άντρες φορούσαν μαύρο παντελόνι και γιλέκο, λευκό πουκάμισο και καβουράκι στο κεφάλι. «Το ίδιο ακριβώς ντύσιμο κάνουν και τα αγόρια», λέει.
Μετά από δυσκολίες που αντιμετώπισαν την περίοδο της πανδημίας, επιχειρούν να ξαναζωντανέψουν τον Σύλλογο, με δράσεις τόσο στον χώρο τους, όσο και ως προσκεκλημένοι.
