Γιάννης Λιόλιος: Χιώτικη φυλή, πρόγραμμα νέων αγροτών και συνεργασία τα βήματα για την είσοδο στην κτηνοτροφία

Η επαφή με τα λίγα ζώα που διέθετε η οικογένειά του για τις ανάγκες του σπιτιού ήταν αρκετή για να του μεταδώσει το «μικρόβιο» της κτηνοτροφίας, όταν ήταν ακόμα μικρός. Ο 23χρονος σήμερα Γιάννης Λιόλιος, από την Παναγίτσα Φθιώτιδας, αν και πέρασε από διάφορα επαγγέλματα, το μικρόβιο μέσα του δεν τον άφηνε να ηρεμήσει μέχρι να πάρει την απόφαση να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον κτηνοτροφικό τομέα.

Η απόφαση αυτή ήρθε στην ηλικία των 18, χωρίς οικογενειακό αγροτικό υπόβαθρο και ζωικό κεφάλαιο. Με τη στήριξη του προγράμματος των νέων αγροτών, το ανήσυχο πνεύμα του και την όρεξη για δουλειά έδωσε ζωή σε κάποιες μικρές εγκαταστάσεις που διέθετε και τις μετέτρεψε στον σημερινό του στάβλο, που, όπως αναφέρει, διαθέτει όλα τα απαραίτητα, ώστε να εξασφαλίζεται η βέλτιστη διαβίωση των ζώων του.

Ο Γιάννης σήμερα διαθέτει περίπου 100 πρόβατα με τα μισά από αυτά να είναι χιώτικα και τα υπόλοιπα διασταυρωμένα χιώτικα με γερμανικά, ενώ καλλιεργεί και το μεγαλύτερο ποσοστό των ζωοτροφών που χρειάζονται τα ζώα του. «Μεγάλωσα μέσα στην κτηνοτροφία, οι γονείς μου δεν ήταν κτηνοτρόφοι απλώς είχαν κάποια λίγα ζώα για τις ανάγκες του σπιτιού. Τα ζώα τα αγάπησα μέσω του παππού μου, ο οποίος ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Πριν ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτήν, έκανα κάποιες άλλες δουλειές, όπως μεροκάματα σε εργοστάσια, ωστόσο κατάλαβα ότι το επάγγελμα που μου ταιριάζει είναι το κτηνοτροφικό, καθώς με τα ζώα ένιωθα πιο ήρεμος, παρά τη σκληρή δουλειά που χρειάζονται», αναφέρει ο Γιάννης στην «ΥΧ».

Τα πρώτα βήματα

Τα αρχικά βήματα του 23χρονου αγρότη ήταν να φτιάξει τον στάβλο του με τις κατάλληλες υποδομές, όπως το αρμεκτήριο και οι εξαερισμοί, ενώ παράλληλα αναζήτησε την κατάλληλη φυλή που θα του επιφέρει μεγαλύτερη παραγωγικότητα. «Επειδή ψαχνόμουν συνέχεια και μου άρεσε να μαθαίνω για τα ζώα και για το επάγγελμά μου, γενικά πήρα κριούς από διαφορετικές φυλές.

Ωστόσο, δεν μου άρεσαν σαν ζώα και αποφάσισα να κρατήσω τα χιώτικα, καθώς έχουν καλές αποδόσεις σε γάλα, ενώ προχώρησα και στη διασταύρωσή τους με γερμανικά, καθώς δίνουν πιο ποιοτικό γάλα και τα θηλυκά διαθέτουν καλύτερους μαστούς. Επίσης, επειδή ήθελα να γνωρίζω τα πάντα γύρω από το ζωικό κεφάλαιο, ασχολήθηκα και με την επεξεργασία κρέατος και εδώ και δύο χρόνια δουλεύω και στα σφαγεία της περιοχής. Ήθελα να ξέρω από τη στιγμή που γεννιέται ένα ζώο μέχρι το τέλος ποια είναι η κατάλληλη διαχείριση που χρειάζεται».

Μετάδοση γνώσης

Εκτός των άλλων, ο Γιάννης, από την αρχή της ενασχόλησής του με την κτηνοτροφία, συνεργάζεται και συμβουλεύεται ζωοτέχνη και κτηνίατρο για την πρόληψη των ασθενειών στα ζώα του και προσπαθεί να μαθαίνει όσα περισσότερα μπορεί.

Έχει, επίσης, ολοκληρώσει το σεμινάριο των νέων αγροτών, ενώ ψάχνει συνέχεια για εκπαιδευτικά σεμινάρια που μπορούν να τον βοηθήσουν να λάβει τις κατάλληλες γνώσεις που χρειάζεται για να εξελίξει την κτηνοτροφική του μονάδα.

Καλό είναι κάποιοι νέοι σε μια περιοχή να ομαδοποιηθούν, να φτιάξουν μία ομάδα παραγωγών για να μπορέσουν να προωθήσουν καλύτερα τα προϊόντα τους. Χρειαζόμαστε την ομαδοποίηση, αλλά πάνω από όλα τη συνεννόηση

Κάθε αρχή και δύσκολη

Κάθε καινούργιο ξεκίνημα τις περισσότερες φορές φέρνει και τις ανάλογες δυσκολίες. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του Γιάννη, ο οποίος εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να τις αντιμετωπίσει. «Όταν ξεκίνησα με την κτηνοτροφία ήταν και άλλες οι τιμές στο γάλα. Μετά από λίγο, είδα το εισόδημα να μειώνεται, ενώ φτάσαμε στο σημείο οι τυροκόμοι να μην παίρνουν το γάλα, είτε επειδή στις αρχές ήταν λιγότερο σε ποσότητα είτε γιατί είχαν κτηνοτρόφους που ήταν παλαιότεροι πελάτες.

Σιγά-σιγά, κατάφερα να αυξήσω το ζωικό μου κεφάλαιο και να το βελτιώσω και, πλέον, έχω μόνιμη συνεργασία με έναν τυροκόμο της περιοχής, απλώς η τιμή είναι ακόμη χαμηλή», εξηγεί ο Γιάννης.

Απαραίτητη η συνεργασία

Ως νέος κτηνοτρόφος, ο ίδιος παροτρύνει τους νέους που πραγματικά αγαπούν το επάγγελμα αυτό να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία. «Θα παρότρυνα και άλλους νέους να μπουν στο επάγγελμα αυτό. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι νέοι, ειδικά αυτοί που έχουν μία βάση να ξεκινήσουν, καλό είναι να ψαχτούν.

Πρέπει, όμως, να το αγαπούν, καθώς είναι ένα επάγγελμα δύσκολο. Για να τα καταφέρει, όμως, κάποιος χρειάζεται συνεργασία, καθώς υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στην αγορά και υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να διαχειριστεί κανείς. Καλό είναι κάποιοι νέοι σε μια περιοχή να ομαδοποιηθούν, να φτιάξουν μία ομάδα παραγωγών για να μπορέσουν να προωθήσουν καλύτερα τα προϊόντα τους. Χρειαζόμαστε την ομαδοποίηση, αλλά πάνω από όλα τη συνεννόηση», εξηγεί ο Γιάννης. Ο ίδιος έχει αρχίσει να συνεργάζεται με άλλους νέους της περιοχής του, ώστε να συγκεντρώνουν μεγαλύτερες ποσότητες στο γάλα και στο κρέας τους και να τα προωθούν σε έναν κοινό προμηθευτή, ενώ στα σχέδιά τους είναι και η δημιουργία ενός μικρού τυροκομείου.

Καλλιέργεια ζωοτροφών

Ο Γιάννης, επίσης, δίνοντας τη συμβουλή του και σε άλλους νέους, προτείνει «τα ζώα να μην είναι μόνιμα σταβλισμένα. Το ζώο για κάποιες ώρες χρειάζεται να βγει στην ύπαιθρο και να διαλέξει το ίδιο πού θέλει να φάει. Αυτό βοηθάει στη διαβίωσή του, αλλά και στην απόδοσή του ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του γάλακτος και του κρέατος».

Ο 23χρονος αγρότης, όμως, καλλιεργεί και το μεγαλύτερο μέρος των ζωοτροφών που χρειάζονται τα ζώα του, καθώς, όπως αναφέρει, χρειάζεται να υπάρχει ένα σταθερό σιτηρέσιο, εκτός από τις τροφές που θα καταναλώσουν στην ύπαιθρο. «Θέλοντας να γνωρίζω τι καταναλώνουν τα ζώα μου, αποφάσισα να καλλιεργήσω τις δικές μου ζωοτροφές, όπως τριφύλλι και βίκο, χωρίς να χρησιμοποιώ φυτοφάρμακα, καθώς χρειάζεται ένα ισορροπημένο σιτηρέσιο».