Γιατί, τελικά, τόσα λεφτά για το Erasmus+;

γράφει η Σοφία Ελανίδου, δημοσιογράφος Euractiv Ελλάς

euractiv-thumb

Τον διπλασιασμό των πόρων για το Erasmus+ πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την περασμένη εβδομάδα, κατά την παρουσίαση του νέου προϋπολογισμού για την περίοδο μετά το 2020, αγγίζοντας το ποσό των 30 δισ. ευρώ σε σχέση με τα 14,7 δισ. της τρέχουσας επταετίας. Εν μέσω κρίσης, είπαν κάποιοι, θα δώσουμε τα διπλάσια χρήματα σε ένα πρόγραμμα «ανταλλαγής φοιτητών»; Γιατί;

Γιατί δεν είναι απλά ένα «πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών». Είναι το πιο επιτυχημένο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μοναδικό που πραγματικά συνεισφέρει στη δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε αλλάζει ως άνθρωπο, η εμπειρία αυτή έχει τη δύναμη να σε κάνει να αναθεωρήσεις ουσιαστικά όλη σου τη ζωή, την καθημερινότητά σου, τις συνήθειές σου και να νιώσεις για πρώτη φορά πραγματικά Ευρωπαίος πολίτης. Να συνειδητοποιείς ότι η Ελλάδα είναι πολύ πιο κοντά στην Ουγγαρία, στη Σλοβακία ή στη Σουηδία σε σχέση με αυτό που ίσως πίστευες μέχρι τώρα.

Μέσα στα 31 χρόνια λειτουργίας του, το Erasmus έχει δώσει την ευκαιρία σε πάνω από 9.000.000 άτομα να μετακινηθούν στο εξωτερικό και να ζήσουν, να εργαστούν και να εκπαιδευτούν μέσω προγραμμάτων κινητικότητας, όπως το Youth Exchange, το EVS, το Erasmus για Πρακτική Άσκηση, το Erasmus για Σπουδές, το Erasmus Mundus και το Erasmus Νέοι Επιχειρηματίες. Από αυτήν τη διαδικασία «ανταλλαγής νοοτροπιών», πάνω από 1.000.000 παιδιά έχουν γεννηθεί από γονείς που γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας εμπειρίας. Πρόκειται για παιδιά που δεν φέρουν απλώς διπλή υπηκοότητα, αλλά μια ξεκάθαρα ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Εφόσον θέλουμε μια ανοιχτή και ενωμένη Ευρώπη, δεν θα έπρεπε η πρόταση της Κομισιόν να μας κάνει εντύπωση, αλλά να το βλέπουμε ως αυτό που είναι: μια κίνηση-ματ υπέρ του μέλλοντος που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας.