Ο Παραγωγικός Συνεταιρισμός Γυναικών Κοκκινογείων στη Δράμα ακολουθεί πιστά μια διαδρομή 22 ετών χάρη σε μια ομάδα άξιων γυναικών, που μεταμόρφωσαν τις γνώσεις παραδοσιακής παρασκευής ζυμαρικών, γλυκών, ηδύποτων, μαρμελάδων και άλλων προϊόντων σε επιχειρηματικότητα. Στα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα καταγράφονται από την πρώτη στιγμή οι καλές συνταγές που δημιούργησαν ποιοτικά και νόστιμα προϊόντα, το μεράκι γιατί ό,τι έφτιαχναν και η επιμονή να μην εγκαταλείπουν στα δύσκολα.
Η προσωπική εργασία και η εξοικονόμηση χρημάτων με όποιον τρόπο από το να συλλέξουν άγρια χόρτα μέχρι να κουβαλήσουν ξύλα από το βουνό, θωράκισαν τις επτά εναπομείνασες κυρίες, αλλά και τις προκατόχους τους με το πάθος της δημιουργίας. Η Χριστίνα Δημητριάδου, μέλος του συνεταιρισμού, επί 15 χρόνια παρασκευάζει, ετοιμάζει, σχεδιάζει και ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων φτιάχνει με τις συνεργάτιδές της κουραμπιέδες, δίπλες και μελομακάρονα για να τα γευτούν πολλά ντόπια νοικοκυριά. Εξηγεί ότι στην εορταστική σειρά προϊόντων περιλαμβάνονται οι βασιλόπιτες. «Φτιάχνουμε βασιλόπιτες παραδοσιακές, με φύλλο για πίτα και γέμιση με κιμά και βέβαια φλουρί. Το κοινό γνωρίζει τις παρασκευές μας και είτε έρχονται στον χώρο μας είτε παραγγέλνουν και κάνουμε διανομή».
Τα μέλη του συνεταιρισμού δεν σταμάτησαν να δουλεύουν όλη την περίοδο της πανδημίας παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισαν με την κλειστή εστίαση και τις περιορισμένες θρησκευτικές και κοινωνικές τελετές. «Μειώθηκε σημαντικά η παραγωγή γιατί δεν γίνονταν γάμοι, βαφτίσεις, μνημόσυνα, τελετές κατά τις οποίες ετοιμάζαμε μπουφέ». Η κα Δημητριάδου διακρίνει γενικά μια συγκράτηση του κόσμου στα έξοδα, γιατί το μέλλον είναι αβέβαιο.
Παρά τις αντιξοότητες, οι χρυσοχέρες κυρίες του Συνεταιρισμού Κοκκινογείων επιλέγουν να φτιάχνουν προϊόντα με τη δική τους ταυτότητα, εκτιμώντας ότι το ιδιαίτερο ευνοείται στον ανταγωνισμό. Στα ζυμαρικά τους περιλαμβάνονται τα χειροποίητα βαρένικα με τυρί. Είναι σαν τορτελίνια, αλλά παραδοσιακά. Είναι παραδοσιακά και διαφορετικά σε κάθε τόπο. Στον Πόντο παρασκευάζονται με τυρί, όπως είναι τα δικά μας, στη Ρωσία γίνονται με κιμά» λέει, εξηγώντας πως είναι ζυμαρικό που έχει μεγάλη ζήτηση.
Ο συνεταιρισμός πέτυχε οι γνωστές πίτες τους και άλλα προϊόντα να βρίσκονται σε μια μεγάλη τοπική αλυσίδα και μάλιστα σχεδιάζουν να βγάλουν στην αγορά μια καινούργια πίτα. Βέβαια, η υγειονομική κρίση τούς προβληματίζει γιατί μέρος της πελατείας τους είναι καταστήματα σε τουριστικά νησιά που δεν άνοιξαν τη θερινή περίοδο.
