Μετά την ανταλλαγή πλήθους απειλών, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα κατέληξαν στην επιβολή δασμών 25% στις εισαγωγές αξίας 34 δισεκατομμυρίων δολαρίων, γεγονός που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη αυτού που η Κίνα χαρακτηρίζει ως «τον μεγαλύτερο εμπορικό πόλεμο στην οικονομική ιστορία».
Παρόλο που αυτός ο εμπορικός πόλεμος απέχει πολύ από τον μεγαλύτερο παγκόσμιο, έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει αξιοσημείωτη ζημιά στη διεθνή οικονομία. Ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, δεσμεύτηκε να φορολογήσει όλες τις κινεζικές εισαγωγές στις ΗΠΑ, οι οποίες πέρυσι πρόσθεσαν στην εθνική οικονομία πάνω από 500 δισ. δολάρια.
Από την πλευρά της, η «ασιατική τίγρης» ανταποκρίθηκε, θέτοντας στο στόχαστρο τις εξαγωγές αμερικανικών προϊόντων, όπως η σόγια και τα αυτοκίνητα –μια κίνηση που θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντικές απώλειες θέσεων εργασίας–, ενώ πλέον επιδιώκει διεύρυνση της συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, καμία χώρα δεν μπορεί να ελπίζει ότι η επιβολή δασμών δεν θα επηρεάσει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα. Εκτός από την απογοήτευση των καταναλωτών, οι οποίοι θα πρέπει να πληρώσουν υψηλότερες τιμές για ορισμένα αγαθά, οι δασμοί αναμένεται να διαταράξουν την αλυσίδα εφοδιασμού των παραγωγών που βασίζονται σε ξένες εισαγωγές, ενώ ενδέχεται να αποτελέσουν ισχυρό πλήγμα και για τις επενδύσεις. Επιπλέον, τίθεται σε κίνδυνο η παγκόσμια εμπορική τάξη, που βασίζεται σε συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο και έχει κατορθώσει να διεκπεραιώνει φιλικά τις εμπορικές διαμάχες μεταξύ των χωρών εδώ και δεκαετίες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται περαιτέρω ο προστατευτισμός.
Η παγκόσμια οικονομία, η οποία βρίσκεται σε αργή πορεία προς την ανάκαμψη, οφείλει να αποφεύγει τέτοιες περιττές συγκρούσεις.
