Η επίσκεψη του αναπληρωτή υπουργού, Μάρκου Μπόλαρη, σε δύο αγροκτήματα παραγωγής βιολογικών προϊόντων, την προηγούμενη εβδομάδα, είχε -υποθέτω- στόχο να αναδείξει τη σημασία που δίνει η κυβέρνηση στη βιολογική παραγωγή, όπως άλλωστε κατ’ επανάληψη έχουν δηλώσει αρμόδιοι και… αναρμόδιοι. Το φλερτ με τη βιολογική γεωργία πάντα κάνει καλό στο προφίλ των πολιτικών.
Όμως, η παραγωγή βιολογικών προϊόντων στην Ελλάδα μειώνεται συνεχώς, την ίδια στιγμή που η ζήτηση παρά την οικονομική κρίση δεν έχει αντίστοιχα μειωθεί. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου αξιοποιήθηκε κατάλληλα η οικονομική στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα βιολογικά προϊόντα, αυτό το τμήμα της πρωτογενούς παραγωγής έχει πλέον σταθεροποιηθεί ως ένα σημαντικό και υπολογίσιμο κομμάτι της συνολικής «πίτας». Στην Ελλάδα, παρά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, η παραγωγή οργανικών προϊόντων, όσον αφορά στην ποσότητα,, παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ακόμα οι υπουργοί επισκέπτονται τα αγροκτήματα σαν κάτι εξωτικό και παράξενο!
Η βιολογική παραγωγή δεν πρόκειται να πάει μπροστά ούτε επειδή κάποιος υπουργός δήλωσε θερμός υποστηρικτής της, ούτε επειδή ένας άλλος έσφιξε το χέρι των παραγωγών που κοπιάζουν. Δεν αρκεί η συμπάθεια και η κατανόηση. Ήρθε η ώρα να γίνει το επόμενο βήμα και από το φλερτ να προχωρήσουμε στον γάμο.
Χρειάζεται να παρθούν επιτέλους αποφάσεις που θα βοηθούν και θα στηρίζουν στην πράξη τη βιολογική παραγωγή και τη διάθεση των βιολογικών προϊόντων. Δεν είναι δυνατόν να «υποστηρίζεται η βιολογική παραγωγή» και την ίδια στιγμή εδώ και μια δεκαετία να μην έχει θεσπιστεί ένα πλαίσιο λειτουργίας για τις λαϊκές αγορές πώλησης βιολογικών προϊόντων.
Οι ίδιοι οι παραγωγοί, έχουν δουλέψει πολύ πάνω στο θεσμικό πλαίσιο και έχουν συγκεκριμένες προτάσεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως οδικός χάρτης.
