Η χασούρα από τον ΕΦΚ στο κρασί

«Σκέφτηκε, άραγε, κανείς πόσα χάνει το κράτος εξαναγκάζοντάς μας να κλείσουμε τις επιχειρήσεις μας, όσο μικρές κι αν είναι; Από μένα, οι προμηθευτές θα χάσουν 4.000 ευρώ, εκ των οποίων 1.000 ευρώ ΦΠΑ συν άλλα 650 ευρώ τέλος επιτηδεύματος χάνει το κράτος». Έχω ακούσει πολλά για τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης  (ΕΦΚ) στο κρασί από οινοποιούς πολλά λογικά, ίσως και κάποια υπερβολικά, αλλά αυτό το απόσπασμα από επιστολή που έφτασε στο e-mail μου, από πρώην, όπως υπογράφει ο ίδιος, παραγωγό-οινοποιό είναι χαρακτηριστικό του παραλογισμού που εφαρμόζεται, όσον αφορά την επιβολή φόρων σε αυτήν τη χώρα, έτσι ώστε η περιπέτεια να μην έχει τέλος.

Στην επιστολή του ο συγκεκριμένος άνθρωπος, μικροπαραγωγός που από «ερασιτέχνης» έγινε «επαγγελματίας» εξ ανάγκης, γιατί έμεινε άνεργος, εξηγεί ότι επειδή πλήρωσε τον ΕΦΚ για το κρασί που βρισκόταν στις αποθήκες του δεν είχε χρήματα να τρυγήσει φέτος. Τις προηγούμενες χρονιές, είχε κάποιες ατυχίες (περονόσπορος, χαλάζι), ήρθε και ο ΕΦΚ και τον αποτελείωσε. Ακόμα ένας άνεργος που προτέθηκε στη λίστα;

Το θέμα, όμως, είναι ότι το κράτος για να εισπράξει τον ΕΦΚ  έχασε διπλάσια έσοδα από έναν φορολογούμενο. Χωρίς, μάλιστα, να λάβουμε υπόψη μας την απώλεια για τα κρατικά έσοδα από το κλείσιμο μιας επιχείρησης και το γεγονός ότι ακόμα ένας άνεργος φορτώνει με επιπλέον έξοδα τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ελέγχει κάποιος την απόδοση ενός φόρου μετά την επιβολή του ή ψάχνουμε μόνο για τον επόμενο φοροδοτικό στόχο χωρίς καμία αξιολόγηση των υφιστάμενων μέτρων; Ρητορική είναι η ερώτηση.