Ιταλία: Σε άμεσο κίνδυνο τα «διψασμένα» πορτοκάλια της Σικελίας
Καύσωνας και ξηρασία απειλούν να καταστρέψουν τη φετινή παραγωγή πορτοκαλιών στη Σικελία, με τους αγρότες της περιοχής να προειδοποιούν ότι ο κίνδυνος είναι πιο ορατός από ποτέ. Σύμφωνα με το Reuters, οι ίδιοι, πριν από μερικές μέρες, απηύθυναν έκκληση για βοήθεια προς τις περιφερειακές και εθνικές αρχές, ώστε να καταφέρουν να σώσουν τη χρονιά.
Μετά από μήνες βροχοπτώσεων που υπολείπονταν του μέσου όρου, οι κεντρικές περιοχές του νησιού της Μεσογείου έχουν επηρεαστεί εκτεταμένα, με εμφανείς επιπτώσεις στην πορτοκαλοκαλλιέργειά του, η οποία αντιπροσωπεύει το 65% της παραγωγής πορτοκαλιού στην Ιταλία.
«Από κλιματολογική άποψη, η Σικελία βιώνει μια από τις χειρότερες σεζόν που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς… Ο κίνδυνος ερημοποίησης έχει γίνει, πλέον, χειροπιαστός», υπογραμμίζουν σε κοινή ανακοίνωση δύο ενώσεις πορτοκαλοπαραγωγών του νησιού, επιβεβαιώνοντας ότι η περιοχή βρίσκεται αντιμέτωπη με μια από τις σοβαρότερες κρίσεις λειψυδρίας στην ιστορία της.
Οι αγρότες καλούν σε επείγουσα δράση για την άμβλυνση των επιπτώσεων της ξηρασίας, ζητώντας την αναβάθμιση των φραγμάτων και των ταμιευτήρων της Σικελίας, τη μείωση των διαρροών από αγωγούς υδροδότησης και την απλοποίηση των διαδικασιών για τους αγρότες, ώστε να διευκολύνεται η άρδευση. Άλλα αιτήματα αφορούν την επιστροφή τελών που κατέβαλαν πέρυσι οι πορτοκαλοπαραγωγοί, εκπτώσεις στους λογαριασμούς ρεύματος και στο αγροτικό πετρέλαιο, καθώς και υψηλότερες αποζημιώσεις για τις πληγείσες καλλιέργειες.
Η ανακοίνωση θα κοινοποιηθεί σε εθνικούς και περιφερειακούς φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση της λειψυδρίας, η οποία «απειλεί την επιβίωση της καλλιέργειας εσπεριδοειδών στη Σικελία», όπως φρονούν οι ενώσεις.
Σε απελπισία και οι σιτοπαραγωγοί
Ωστόσο, η ζημιά δεν περιορίζεται μόνο στα πορτοκάλια. Όπως δηλώνει στη Guardian ο 68χρονος Vito Amantia, που καλλιεργεί σιτάρι στην πεδιάδα της Κατάνια, στην Ανατολική Σικελία, «τον περασμένο Ιανουάριο, ήδη ήξερα ότι θα ήταν μια καταστροφική χρονιά. Τα σιτάρια, που έφταναν κανονικά τα 80 εκατοστά, σταμάτησαν στα 5 εκατοστά. Μετά ξεράθηκαν». Τα 650.000 κιλά σιταριού, που συνήθως παρήγαγε σε ετήσια βάση η εκμετάλλευση του Amantia, φέτος έχουν ξεραθεί κάτω από τον καυτό ήλιο και την ανελέητη ξηρασία.
Το 70% της Σικελίας κινδυνεύει από ερημοποίηση
Το 2021, η Σικελία κατέγραψε ευρωπαϊκό υψηλό 48,8 βαθμών Κελσίου. Το τελευταίο εξάμηνο του 2023, δέχθηκε μόλις 150 χιλιοστά βροχής, ενώ τον Μάιο, η ιταλική κυβέρνηση κήρυξε το νησί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Με την κλιματική κρίση στο κατώφλι του, το μεγαλύτερο και πολυπληθέστερο νησί στη Μεσόγειο κινδυνεύει, πλέον, άμεσα με ερημοποίηση. Σύμφωνα με το Ιταλικό Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας, ένα εμφατικό 70% της Σικελίας απειλείται από ερημοποίηση. «Οι περισσότερες από τις λίμνες του νησιού είναι ήδη σχεδόν αποστραγγισμένες.
Το τελευταίο εξάμηνο του 2023, το πολυπληθέστερο νησί της Μεσογείου δέχθηκε μόλις 150 χιλιοστά βροχής στο πολυπληθέστερο νησί της Μεσογείου, ενώ τον Μάιο, η ιταλική κυβέρνηση κήρυξε την περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης
Η τεχνητή λίμνη Fanaco, στην κεντρική Σικελία, που κάποτε είχε χωρητικότητα 20 εκατ. κυβικών μέτρων νερού, σήμερα έχει απόθεμα μόλις 300.000 κυβικά μέτρα. Οι δε δεξαμενές έχουν μετατραπεί σε λακκούβες λάσπης, αναδίδοντας έντονη δυσοσμία από τα νεκρά και σάπια ψάρια», αναφέρει το δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας.
Δεν αποθαρρύνονται οι τουρίστες
Ωστόσο, παρότι συνιστά υπαρξιακή απειλή για πολλούς ντόπιους, η κρίση έλλειψης νερού δεν αποθαρρύνει τους τουρίστες. Όπως και πολλά άλλα μέρη της Νότιας Ευρώπης, έτσι και η Σικελία βρίσκεται «αιχμάλωτη» μεταξύ της λειψυδρίας και της αυξανόμενης εισροής επισκεπτών, οι οποίοι, παρά την πρόσθετη πίεση που ασκούν στους πολύτιμους φυσικούς πόρους, εξακολουθούν να υπολογίζονται ως ένας από τους κύριους μοχλούς της τοπικής οικονομίας.
«Οι τουριστικοί προορισμοί στη Νότια Ευρώπη, όπως η Ισπανία και η Σικελία, ήταν πάντα δημοφιλείς επιλογές μεταξύ των ταξιδιωτών», λέει στη Guardian ο Christian Mulder, καθηγητής οικολογίας και κλιματικής έκτακτης ανάγκης στο Πανεπιστήμιο της Κατάνια. «Ο μέσος τουρίστας αναζητά τον ήλιο, ανεξαρτήτως της λειψυδρίας, και απαιτεί το νερό να είναι άμεσα διαθέσιμο. Ο υπερτουρισμός αυξάνει την πίεση στους ήδη λιγοστούς υδάτινους πόρους της Σικελίας, με αναπόφευκτες συνέπειες για το περιβάλλον».