Η ολοκλήρωση του «πρότζεκτ Nemo Ι», όπως αποκαλείται η πώληση των Νηρέα – Σελόντα, θεωρείται κομβικής σημασίας για τον κλάδο σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, όπου η πίεση του τουρκικού ανταγωνισμού και η πλεονασματική διεθνής παραγωγή έχουν οδηγήσει τις τιμές στον βυθό. Σύμφωνα με το πιο πρόσφατο δελτίο τιμών του FAO Globefish, η ψαλίδα μεταξύ του λαβρακιού και της τσιπούρας συνέχισε να ανοίγει τον Ιούλιο, με τις τιμές του πρώτου να υποχωρούν έτι περαιτέρω, φτάνοντας τα 3,60 ευρώ/κιλό στην ιταλική αγορά για το μέγεθος των 300-450 γραμμαρίων. Σημειωτέον ότι, όπως είχε γράψει σε σχετικό ρεπορτάζ η «ΥΧ», η μέση τιμή που είχε καταγραφεί στο προηγούμενο report του Ιουνίου ήταν 3,70 ευρώ/κιλό και συνιστούσε ιστορικό χαμηλό.
Αντίστοιχα, στη γαλλική και στην πορτογαλική αγορά η μέση τιμή για το ελληνικό λαβράκι του ίδιου μεγέθους τον περασμένο μήνα ήταν 3,65 ευρώ/κιλό, στη Γερμανία 3,67 ευρώ/κιλό και στο Ηνωμένο Βασίλειο 3,83 ευρώ/κιλό. Ελαφρώς καλύτερη είναι η εικόνα για την τσιπούρα, η οποία κατάφερε τον Ιούλιο να κρατηθεί στα 4,40 ευρώ/κιλό στην ιταλική αγορά (μέγεθος 300-450 γραμμαρίων), στα 4,45 ευρώ/κιλό στη γαλλική και στην πορτογαλική, στα 4,47 ευρώ/κιλό στη γερμανική και στα 4,63 ευρώ/κιλό στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου.
Μειωμένη η παραγωγή γόνου το 2019
Για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό, πάντως, οι αναλυτές του FAO Globefish αφήνουν κάποια περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον, σημειώνοντας ότι στην αγορά κερδίζει έδαφος η εκτίμηση ότι φτάνουμε σιγά-σιγά στο τέλος του κύκλου της υπερπροσφοράς, καθώς μέσα στο 2019 τα αποθέματα γόνου αναμένεται να μειωθούν σε μεγάλο βαθμό. Επιπλέον, σημειώνουν ότι εκδηλώνεται ολοένα και πιο ζωηρό ενδιαφέρον για το πρότυπο ASC (Aquaculture Stewardship Council) με το οποίο έχουν ήδη πιστοποιηθεί τέσσερις μονάδες σε Ελλάδα και Τουρκία. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με το FAO Globefish, καταδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο να διαφοροποιηθούν, προκειμένου να επιβιώσουν σε μια αγορά που χαρακτηρίζεται από μεγάλη διαθεσιμότητα ψαριού.
