Αυξημένα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες αλιείς και οι ιδιοκτήτες αλιευτικών σκαφών, εξαιτίας του υψηλού κόστους παραγωγής, αλλά και της έλλειψης των αλιεργατών. Ο πρόεδρος των ιδιοκτητών γρι-γρι Καβάλας και αντιπρόεδρος στην Πανελλήνια Ένωση Αλιέων Γρι-Γρι, Γιάννης Μανιός, εξηγεί πως τα τελευταία 2-3 χρόνια δεν έρχονται καινούριοι αλιεργάτες.
«Επιπλέον, όσοι έρχονται με πράσινη κάρτα για μόνιμη εργασία φεύγουν από τα νησιά και πηγαίνουν να εργαστούν σε ξενοδοχεία, σε συγκομιδή ελιάς, πορτοκαλιών κ.ο.κ., γιατί τους δελεάζουν με 40 ευρώ μεροκάματο και διαμονή», περιγράφει, λέγοντας πως αυτοί που εργάζονταν στην Καβάλα κατέβηκαν στην Κρήτη για τις ελιές.
Πλατφόρμα για αλιεργάτες
Οι ίδιοι επεδίωξαν αντιμετώπιση του ζητήματος, το οποίο βαίνει προς επίλυση. «Σε συνάντηση στο υπουργείο πριν από δύο εβδομάδες, μας είπαν ότι θα δημιουργηθεί μια πλατφόρμα και ο κάθε πλοιοκτήτης θα ζητάει προσωπικό ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε σκάφους και αυτό θα έρχεται αυτόματα. Σε περίπτωση που ο αλιεργάτης αποχωρήσει για να εργαστεί αλλού, θα το δηλώνει, θα εντοπίζεται και θα γίνεται απέλαση». Όπως τους μεταφέρθηκε, η πλατφόρμα θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο, ενδεχομένως και νωρίτερα.
Επικεντρώνοντας στις υψηλές τιμές των καυσίμων, ο κ. Μανιός επισημαίνει ότι οι ίδιοι δεν βάζουν τιμή στο ψάρι, γιατί ισχύει η προσφορά και η ζήτηση, επομένως δεν μπορούν να μετακυλήσουν τις αυξήσεις που υφίστανται. «Το κόστος των καυσίμων είναι δυσβάσταχτο, ειδικά για τη μέση αλιεία, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Περιμένουμε στα πρατήρια να πέσουν κάπως οι τιμές για να προμηθευτούμε. Το κάθε σκάφος θέλει 13 με 20 τόνους κάθε μήνα, άρα πάνω από 15.000 ευρώ».
Όπως εξηγεί ο κ. Μανιός, οι αλιείς βγαίνουν στη θάλασσα κάθε μέρα και στον απόπλου από το λιμάνι υποχρεούνται να κάνουν καταγραφή απόπλου του σκάφους στο ηλεκτρονικό ημερολόγιο και να περνούν κατευθείαν τα ένσημα στους αλιεργάτες. Επομένως, τα έξοδα για το πετρέλαιο και τα ημερομίσθια είναι δεδομένα, ανεξάρτητα από το αν πιάσουν ή όχι ψάρια.
Αναφερόμενος στην οικονομική βοήθεια που δόθηκε στην αλιεία της ΕΕ για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία, ανάλογα με το μέγεθος του σκάφους, ο κ. Μανιός σχολιάζει ότι κάλυπτε μόλις το πετρέλαιο ενός μήνα.
Αγκυροβολημένα λόγω κόστους
Για τους παραπάνω λόγους, στην Καβάλα, το τελευταίο τρίμηνο-τετράμηνο μετρούν επτά ανενεργά αλιευτικά εξαιτίας των καυσίμων, αλλά και της αδυναμίας να πληρώσουν αλιεργάτες. «Στον Μαρμαρά, από τα 3-4 σκάφη δεν δραστηριοποιείται πλέον κανένα και στα Νέα Μουδανιά μόνο ένα. Στη Νέα Μηχανιώνα, μόνο 1-2 γρι-γρι. Εδώ μαζεύτηκαν 25 σκάφη και όταν κάνει καιρό “μπαλώνουμε” τα έξοδά μας», σημειώνει ο κ. Μανιός.
Οι Καβαλιώτες αντιμετωπίζουν και την απρόσκλητη παρουσία Τούρκων ψαράδων, που αρμενίζουν στο Θρακικό Πέλαγος και το Αιγαίο ανενόχλητοι. Όπως αναφέρει ο κ. Μανιός, σε πρόσφατη συνάντηση στην πόλη με τη γενική διευθύντρια Αλιείας, Μαρίνα Πέτρου, συζήτησαν για το γεγονός ότι η ΕΕ λαμβάνει στατιστικά από τους Έλληνες για μείωση ιχθυοαποθεμάτων, αλλά όχι από τους Τούρκους.
«Τα εργαλεία τους είναι τετραπλάσια και πενταπλάσια των δικών μας. Σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό, το δίχτυ είναι 800 μέτρων, με ύψος 70 μέτρα. Των Τούρκων είναι 1.500-1.700 μέτρα, με ύψος πάνω από τα 200», εξηγεί ο κ. Μανιός. Ο ίδιος υπενθυμίζει ότι το θέμα πήγε επανειλημμένα στις Βρυξέλλες, χωρίς αποτέλεσμα, με το ελληνικό υπουργείο να απαντά ότι πρόκειται για ευαίσθητα ζητήματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής. «Η Αλεξανδρούπολη, η Σαμοθράκη και η Λήμνος έγιναν κρανίου τόπος, δεν υπάρχει αστυνόμευση και από τον ερχόμενο μήνα περιμένουμε τα τουρκικά αλιευτικά που βρίσκονται τώρα στη Μαύρη Θάλασσα να φτάσουν μέχρι το Άγιο Όρος», καταλήγει.
