Έχοντας ως αφετηρία την έρευνα στο πανεπιστήμιο, ο Θεόφιλος Κομνηνός δημιούργησε μια παραγωγική – επιχειρηματική ιδέα, μετά από πολλά πειράματα, με κριτήριο τον σεβασμό στο περιβάλλον, και καταφέρνει να βιοπορίζεται έχοντας επιστρέψει στα πάτρια εδάφη. Ο Θεόφιλος είναι φοιτητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου ξεκίνησε την ενασχόληση με τα μανιτάρια. Ταυτόχρονα, στο πανεπιστήμιο αναζητούσαν τρόπους διαχείρισης – χρήσης των αγροτικών παραπροϊόντων και αποβλήτων, στους οποίους συγκαταλέγεται και η παραγωγή μανιταριών.
«Πέραν του πλευρώτους, δεν υπήρχε σπόρος μανιταριού και διαπίστωσα ότι μπορούμε να φτιάξουμε, όπως και υπόστρωμα», αναφέρει. Μετά από τρία χρόνια εργαστηριακών πειραμάτων, αποφάσισε να επιστρέψει στη Δράμα και να δημιουργήσει μια μονάδα στα Κοκκινόγεια, όπου ασχολείται κυρίως με τα γκουρμέ μανιτάρια, τα οποία έχουν μεγαλύτερη ζήτηση, και λιγότερο με τα πλευρώτους.
«Ως βάση έχω το πριονίδι και χρησιμοποιώ διάφορα υλικά, που δεν χρησιμοποιούνται, όπως είναι η φλούδα από τη ζέα, τα σκύβαλα. Αυτά αναμειγνύονται και αποστειρώνονται. Για τα πλευρώτους, η διαδικασία είναι άλλη: Παίρνουμε άχυρο καλαμποκιάς, το κόβουμε, το υγραίνουμε, το παστεριώνουμε και μετά κάνουμε τη ζύμωση». Στη συνέχεια, το σπέρνουν στον ανοιχτό αέρα: Λόγω της παστερίωσης υπάρχει ένα ωφέλιμο μικροβιακό φορτίο που προστατεύει το υπόστρωμα από επιμολύνσεις. Μετά τη σπορά, διατηρείται σε δοχεία μέχρι να πουληθεί.
Στο έδαφος διατηρείται από τρεις μέχρι δέκα ημέρες, ανάλογα με τον παραγωγό. Ο κ. Κομνηνός εξηγεί ότι ανέπτυξαν μια συντομότερη μέθοδο και το κρατούν δύο μέρες στους θαλάμους παστερίωσης. Με αυτόν τον τρόπο, η ζύμωση είναι ελεγχόμενη. «Η σπορά γίνεται πάνω στις ταινίες μεταφοράς, όπως βγαίνει από τον θάλαμο και εισέρχεται το πολλαπλασιαστικό υλικό», εξηγεί.
Αειφορία
Δίνοντας έμφαση στο περιβάλλον, τον ενδιαφέρει η «τροφή» των μανιταριών με κριτήρια αειφορίας και σκέφτεται ως πρώτη ύλη το καλαμπόκι και το άχυρο σίτου, αντί για πριονίδι. «Προσπαθούμε να μην εξαρτόμαστε από το πριονίδι, το οποίο κατά κύριο λόγο πετιέται. Χρησιμοποιούμε πριονίδι από καυσοξύλευση από επιλεγμένες πλαγιές στη Δράμα». Η αρχή του βασίζεται στο «Οne man’s trash is another man’s treasure», ήτοι τα σκουπίδια κάποιου είναι ο θησαυρός κάποιου άλλου.
Ο κ. Κομνηνός πειραματίζεται με επιτυχία στην επεξεργασία και επανάχρηση των εποχικών – ευπαθών αγροτικών παραπροϊόντων. Το όραμά του που πήρε σάρκα και οστά παραμένει η παραγωγή μιας τροφής υψηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας, όπως το μανιτάρι. Η συγκεκριμένη παραγωγή καλύπτει μόνο ένα μέρος της ζήτησης.
