Ο νέος πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ) για την επόμενη διετία θέτει ως προτεραιότητα την κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την αμπελουργία. Ο κ. Ευσταθίου ανέλαβε την προεδρία της διεπαγγελματικής στο πλαίσιο της εναλλασσόμενης προεδρίας μεταξύ ΣΕΟ και ΚΕΟΣΟΕ, η οποία έχει συμφωνηθεί από τις δύο οργανώσεις. Ο αμπελουργός επισημαίνει την καλή συνεργασία των εταίρων του κλάδου που έχει επιτευχθεί στο πλαίσιο της Διεπαγγελματικής και προσθέτει ότι μόνο έτσι οποιοσδήποτε μπορεί να έχει μέλλον. «Το καλό του ενός δεν μπορεί να είναι το κακό του άλλου», τονίζει.
Συνέντευξη στην Τάνια Γεωργιοπούλου
Η ΕΔΟΑΟ έχει βοηθήσει τον κλάδο; Πώς έχει επιτευχθεί η συνεργασία των εταίρων;
Το καλό στην ΕΔΟΑΟ -πλέον έχουμε συμπληρώσει 20 χρόνια ύπαρξης- είναι ότι έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο πολύ καλής συνεννόησης. Πάντα υπάρχουν διαφωνίες και διαφορετικές απόψεις βέβαια.
Έχουμε κατακτήσει το να καθόμαστε γύρω από ένα τραπέζι, να συζητάμε και να βρίσκουμε μια συναινετική λύση. Αυτός είναι και ο στόχος των διεπαγγελματικών οργανώσεων, όχι το ποιος θα έχει το πάνω χέρι. Αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν. Άλλωστε, και ο εκάστοτε πρόεδρος δεν είναι μόνος του, το διοικητικό συμβούλιο τον εξουσιοδοτεί να κάνει κάποια πράγματα.
Είστε «ένας πρόεδρος από τη Νεμέα», τη μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της χώρας. Πιστεύετε ότι πρέπει να δημιουργηθούν υποζώνες;
Όχι, γιατί δεν νομίζω ότι τελικά έχει νόημα. Βέβαια, αυτή είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, που έχει πολλές παραμέτρους. Αν ήμασταν σε άλλη χώρα, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε πολλά τέτοια πράγματα.
Στην Ελλάδα όμως, ο κλήρος είναι μικρός και κατακερματισμένος και τα αμπελοτόπια δεν είναι μεγάλα. Δέχομαι βέβαια ότι ένα αμπελοτόπι έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από κάποιο άλλο, αλλά ένα αμπελοτόπι δεν μπορεί να αποτελέσει υποζώνη, γιατί για να βγεις στην αγορά πρέπει και να έχεις ποσότητα να πουλήσεις.
Ωστόσο, πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρξει μια επικαιροποίηση των δεδομένων για τη ζώνη;
Στη Νεμέα είμαστε σε διαδικασία να καταθέσουμε αλλαγές στον φάκελο των προδιαγραφών για το ΠΟΠ. Έχουμε ήδη συμφωνήσει ο συνεταιρισμός με τους ιδιώτες οινοποιούς και με τον δήμο σε κάποιες σοβαρές αλλαγές.
Όσον αφορά τα προγράμματα προώθησης που είχαν σταματήσει, πού βρισκόμαστε τώρα;
Βρισκόμαστε εν αναμονή των αποφάσεων για τα δύο προγράμματα: Το ένα αφορά την ενημέρωση της εσωτερικής αγοράς και το άλλο την προώθηση σε τρίτες χώρες. Ο στόχος είναι να μπορέσουμε τα δύο επόμενα χρόνια, που ελπίζουμε ότι η αγορά θα επανέλθει, να είμαστε και εμείς εκεί και να προωθήσουμε το ελληνικό επώνυμο κρασί.
Ποια είναι τα ζητήματα που κρίνετε ότι πρέπει να προχωρήσουν άμεσα;
Η εκπόνηση του Στρατηγικού Σχεδίου για τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής αμπελουργίας. Χωρίς σχέδιο δεν πάμε πουθενά, αλλά όλα αυτά χρειάζονται και χρόνο και χρήμα.
Αυτήν τη στιγμή, βρισκόμαστε στο στάδιο καταγραφής της υπάρχουσας κατάστασης. Το επόμενο στάδιο είναι να καθορίσουμε πού θέλουμε να πάμε και πώς θα φτάσουμε έως εκεί.
Ο πρώτος στόχος λοιπόν είναι να παραγάγουμε ποιοτικό προϊόν. Παράλληλα, όμως, πρέπει να εξασφαλιστεί και η βιωσιμότητα των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων. Αν ο αμπελουργός δεν είναι ικανοποιημένος με την τιμή που παίρνει για το προϊόν που πουλάει, κάποια στιγμή θα το εγκαταλείψει.
Ήδη υπάρχει εγκατάλειψη του ελληνικού αμπελώνα…
Ναι, με τα προγράμματα που υπάρχουν γίνονται αιτήσεις για νέες φυτεύσεις, όμως δεν πρέπει να χαθούν οι υπάρχουσες. Η εμπειρία που είχαμε από όσα έγιναν με την εφαρμογή του Στρατηγικού Σχεδίου μάρκετινγκ του ελληνικού κρασιού δείχνει τον δρόμο. Μπορεί η ποσότητα στις εξαγωγές να μην έχει αυξηθεί όσο θα θέλαμε, αλλά η τιμή έχει διπλασιαστεί.
Μια εκμετάλλευση όμως 2-3 στρεμμάτων δεν είναι καν βιώσιμη; Τι μπορεί να γίνει με αυτό;
Ο αμπελουργός είναι ένας παραγωγός που καλλιεργεί αμπέλι. Με βάση την επιχειρηματική λογική, δεν μπορεί να έχει μόνο αμπέλια, αλλά πρέπει να παράγει και άλλα προϊόντα, για να έχει διασπορά κινδύνου. Αν έχει μόνο αμπέλια, θα πρέπει να έχει τόσο μεγάλη έκταση που, αν μια χρονιά κάτι πάει στραβά, να μπορεί να αντεπεξέλθει. Χρειάζεται, λοιπόν, μια μελέτη για να δούμε ποιο είναι το όριο και ποιες οι προϋποθέσεις για να είναι μια εκμετάλλευση βιώσιμη.
«Οι αμπελουργοί να ορίσουν το δικό τους μέλλον»
Όσον αφορά τις ζώνες, πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές;
Πρέπει να δημιουργηθούν ομάδες διαχείρισης και προστασίας των Οίνων ΠΟΠ και ΠΓΕ. Νομίζουμε ότι είναι απαραίτητο κάθε ζώνη ΠΟΠ να αναλάβει την ευθύνη της διαχείρισης του προϊόντος που παράγει. Οι ίδιοι οι αμπελουργοί και οι οινοποιοί που παράγουν το προϊόν μιας περιοχής να μπορούν να πάρουν αποφάσεις, να ορίσουν το μέλλον τους και το προϊόν τους. Προφανώς, θα υπάρχει συνεργασία με τις κατά τόπους ΔΑΟΚ και το υπουργείο, αλλά αν καταλάβουν ότι αυτοί ορίζουν πολλά πράγματα, θα ασχοληθούν και περισσότερο.
Σε επίπεδο ζώνης πρέπει να υπάρξει συνεργασία μεταξύ αμπελουργών και οινοποιών. Εμείς, που είμαστε εκεί, ξέρουμε και τα προβλήματα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε το υπουργείο να αποφασίσει για εμάς.
