Συνέντευξη στην Τάνια Γεωργιοπούλου
«Αν βρείτε κατσικίσιο γάλα, το παίρνω όλο και το πληρώνω καλά». Με αυτή την προτροπή, ο πρόεδρος του τυροκομείου Καράλης (ή αλλιώς Βιομηχανία Γάλακτος Ηπείρου), Κωνσταντίνος Καράλης, άνοιξε τη συζήτησή μας. Από το ύφος του έγινε φανερό ότι κάτι… δεν πάει καλά. Επέμενε όμως: «Μπορείτε να βρείτε;» Δίστασα, προσπαθώντας να σκεφτώ τι να απαντήσω. Έσκασε στα γέλια. «Γάλα δίνουν οι γίδες, όχι οι κατσίκες, ή μάλλον οι κατσίκες, όταν γίνουν γίδες», είπε γελώντας. «Μη νιώθετε άσχημα, εδώ και οι συνάδελφοι κάνουν λάθος», συμπλήρωσε.
Το τυροκομείο της οικογένειας βρίσκεται στη Φιλοθέη, λίγο έξω από την πόλη της Άρτας, και μαζεύει γάλα κυρίως πρόβειο, αλλά και γίδινο από τους νομούς Ιωαννίνων, Πρέβεζας και Αιτωλοκαρνανίας, από ένα δίκτυο 2.000 κτηνοτρόφων που κάθε χρόνο μεγαλώνει και λίγο παραπάνω. Από τις 5 το πρωί ξεκινούν τα αυτοκίνητα – βυτία για τη συλλογή του γάλακτος από τα μαντριά, και επιστρέφουν έως τις 10:00-11:00 για να ξεκινήσει η τυροκόμηση. Περίπου 20 βυτία γίνονται καθημερινά «τυράκι», όπως αποκαλεί τα προϊόντα του ο ίδιος ο κ. Καράλης, πατέρας, γιατί στην ομάδα του τυροκομείου ως αντιπρόεδρος εργάζεται και ο γιος του, Σπύρος.
Οι εγκαταστάσεις του τυροκομείου βρίσκονται επτά χιλιόμετρα εκτός πόλης, από το 1998. H οικογένεια ασχολούνταν από πάντα με το γάλα και κυρίως με την τυροκόμηση. «Μέχρι τα δέκα μου έβοσκα τα γίδια της οικογένειας. Έπειτα πήραμε και μερικά πρόβατα και έτσι πήρα… προαγωγή: Έγινα βοσκός σε πρόβατα. Τυροκομείο όμως θυμάμαι να έχουμε από όταν γεννήθηκα. Πάντα το γάλα το κάναμε τυρί, όχι μόνο το δικό μας, αλλά και των άλλων, και μετά το πουλούσαμε στην Αθήνα», θυμάται ο κ. Καράλης. «Τώρα έχω ζώα δικά μου για να τα βλέπω και να με βλέπουνε. Έχω 350 μάνες μεγάλες, πρόβατα και λίγα γίδια, λίγα ελάφια και άλογα. Τα βλέπει το μάτι μου και περνάνε παιδικά μου μεράκια», προσθέτει γελώντας.
«Όλοι κάθονταν σπίτι κι έτρωγαν ψωμοτύρι»
H επιχείρηση δεν αντιμετώπισε προβλήματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Δεν κλείσαμε, δουλέψαμε κανονικά, με τον φόβο βέβαια ότι κάποιος υπάλληλος μπορεί να βγει κάποια στιγμή θετικός, αλλά τελικά δεν είχαμε πρόβλημα. Μέσα στην πανδημία είχαμε άνοδο της ζήτησης των προϊόντων. Νομίζω όλοι κάθονταν μέσα στο σπίτι και έτρωγαν ψωμοτύρι», προσθέτει χαριτολογώντας.
Παράλληλα, αύξηση σημείωσαν και οι εξαγωγές τυριών σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, αλλά και Ευρώπη. Μάλιστα, εκεί που η κεφαλογραβιέρα ήταν με διαφορά το πρώτο σε πωλήσεις τυρί του τυροκομείου, τώρα «ακολουθούν από πολύ κοντά και η φέτα και το κεφαλοτύρι».
«Αν είναι δυνατόν γάλα να πληρώνεται 59 λεπτά»
Για τον κ. Καράλη, η αύξηση των τιμών στο αιγοπρόβειο γάλα είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη. «Από την αρχή του Σεπτέμβρη έχουμε άνοδο στις τιμές του γάλακτος, κάτι που είναι δίκαιο για τους παραγωγούς. Ήμασταν στα 95-98 λεπτά ανάλογα με την την ποσότητα και την ποιότητα του γάλακτος κάθε παραγωγού και τώρα πήγαμε στα 1,2 ευρώ», εξηγεί.
«Το δικαιούνταν οι κτηνοτρόφοι, γιατί τα προηγούμενα χρόνια οι τιμές είχαν πέσει πολύ χαμηλά. Πέρυσι, γάλατα από την περιοχή του Μεσολογγίου πληρώθηκαν μέχρι και 59 λεπτά το κιλό. Αν είναι δυνατόν γάλα στην Ελλάδα να πληρωθεί σε αυτή την τιμή. Κάποιοι συνάδελφοί μου εκμεταλλεύτηκαν τους παραγωγούς, χωρίς βέβαια να σκεφτούν αν με αυτές τις τιμές θα τους έχουμε και την επόμενη χρονιά παραγωγικούς. “Δε βαριέσαι, παίρνουμε άλλους”, έτσι το σκέφτονται κάποιοι», προσθέτει.
«Κάποιοι έκαναν απαράδεκτα πράγματα»
Στρέφει επίσης τα βέλη του σε όσους συναδέλφους του έκαναν επί σειρά ετών «απαράδεκτα πράγματα»: «Να φέρνεις αγελαδινό από την Ολλανδία και να το στέλνεις μετά πίσω σαν φέτα ελληνική! Αυτό ζημίωσε πάρα πολύ το εθνικό μας προϊόν. Ζημίωσε τους παραγωγούς και τους τυροκόμους και, βέβαια, εξαπατήθηκαν και οι καταναλωτές. Μεγάλη απάτη, απαράδεκτα πράγματα. Με αυτές τις τιμές πολλοί εγκατέλειψαν, μειώθηκε το ζωικό κεφάλαιο και τώρα κάποιες επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν γάλα», επισημαίνει. Μαζί με τις τιμές στους κτηνοτρόφους ανέβηκαν και οι τιμές στις ζωοτροφές, γεγονός που έφερε αύξηση του κόστους παραγωγής. Και βέβαια και οι τιμές στα τυριά της εταιρείας θα αυξηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα. «Αφού αυξήθηκε το γάλα, δεν γίνεται αλλιώς. Αν δεν ακριβύνουν τα προϊόντα, με τι θα αγοράζουμε το γάλα;», διερωτάται ο κ. Καράλης.
«Όλοι δικαιούμαστε κάτι παραπάνω, αλλά να δούμε και από πού θα τα πάρουμε. Αν δεν αυξηθούν οι μισθοί, να δούμε ποιος θα το πληρώνει αυτό το παραπάνω», προσθέτει. «Με λίγα λόγια, υπάρχει ένα κλίμα αβεβαιότητας, το τοπίο είναι ανώμαλο, αλλά κάποια στιγμή θα περάσει», καταλήγει.
Στην αναμονή οι επενδύσεις
«Εννοείται ότι δεν σταματάμε, αν σταματήσει ένας επιχειρηματίας να σκέφτεται καινούργια πράγματα, κάτι πάει πίσω μετά. Είναι σαν να σταματάς τον δείκτη του ρολογιού, ελπίζοντας ότι δεν θα περάσει η ώρα. Σκεφτόμαστε κάποια επέκταση των γραμμών του εργοστασίου και αγορά νέου εξοπλισμού, καινούργια μηχανήματα. Με την κατάλληλη ευκαιρία, θα προβούμε στις απαραίτητες ενέργειες. Περιμένουμε, όμως, να ομαλοποιηθούν τα πράγματα, γιατί αυτήν τη στιγμή υπάρχει αβεβαιότητα». Όσον αφορά τις εξελίξεις στη Διεπαγγελματική Φέτας, ο κ. Καράλης είναι φειδωλός. « Έχουμε πολλά χρόνια που ζυμώνουμε το ψωμί, αλλά δεν το ρίχνουμε στον φούρνο. Προχωράμε μεν σιγά σιγά, όμως τουλάχιστον πάμε προς τα μπροστά». |
Tο κλίμα αστάθειας που επικρατεί είναι που έχει αναστείλει προς το παρόν το επενδυτικό πρόγραμμα της επιχείρησης.
