Λύση μέσω της νομικής οδού αναζητούν οι ζημιωμένοι από τον δάκο στον Χανδρινό
Το ποτήρι της υπομονής ξεχείλισε και οι παραγωγοί-μέλη του Αγροτικού Συλλόγου Χανδρινού και Περιφέρειας αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να λύσουν τις διαφορές τους με το κράτος διά της δικαστικής οδού, προχωρώντας στις νομικές ενέργειες που θα τους επιτρέψουν να νιώσουν επιτέλους δικαιωμένοι.
Πιο συγκεκριμένα, η απόφαση του Αγροτικού Συλλόγου ήταν να προχωρήσει σε μηνύσεις εναντίον όλων όσοι εμπλέκονται στη δακοκτονία της μεσσηνιακής περιοχής, που, κατά την άποψή τους, έγινε με τεράστια καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να υποστούν τεράστιες ζημιές στην ελαιοπαραγωγή. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του προέδρου του Συλλόγου, Κώστα Αποστολόπουλου, ο οποίος τονίζει ότι «η δακοκτονία άρχισε τον Ιούλιο, ενώ έπρεπε να είχε αρχίσει τον Μάιο. Στο τέλος Ιουλίου μπήκαν οι παγίδες, ενώ ο πρώτος ψεκασμός έγινε στις 2 Αυγούστου. Είχε φύγει το καλοκαίρι. Σε άλλες περιοχές έγινε αρχές Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τις παγίδες που είχαμε βάλει εμείς, υπήρχαν πληθυσμοί δάκου. Παράλληλα, θα πρέπει να πούμε ότι η συμπεριφορά του γλοιοσπορίου ήταν ιδιαίτερα επιθετική». Μάρτυρες υπεράσπισης θα είναι οι άνθρωποι του Συλλόγου Ελεύθερων Επαγγελμάτων Γεωπόνων Μεσσηνίας, ενώ ο κ. Αποστολόπουλος αναφέρει ότι «ήδη υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλους συνεταιρισμούς να στηρίξουν την κίνησή μας».
Συνεχίζοντας, ο ίδιος υπογραμμίζει ότι «από την καθυστέρηση της δακοκτονίας προξενήθηκε τεράστια ζημιά και στην ποιότητα του λαδιού, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανεβασμένη οξύτητα και, κατά συνέπεια, να πέσει κατακόρυφα η τιμή». Στη μηνυτήρια αναφορά τους, οι παραγωγοί του Αγροτικού Συλλόγου αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι στην περίπτωση των παραγωγών του Χανδρινού, η παρακράτηση της εισφοράς υπέρ δακοκτονίας (1,5%) αντιστοιχεί σε «τουλάχιστον 150.000 ευρώ, τα οποία παρακρατήθηκαν όμως για το έτος 2025». Όπως υποστηρίζουν, η παρακράτηση αυτή ήταν «νομικά και ηθικά αδικαιολόγητη και παράνομη και κατά τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε συνιστά το αδίκημα της υπεξαίρεσης (άρθρο 375 κ.λπ.)», επειδή, μεταξύ άλλων, «η δακοκτονία δεν εκτελέστηκε ορθά, νόμιμα και αποτελεσματικά εντός του κρίσιμου χρόνου».
