Αν. Μακεδονία-Θράκη: Ελέγχους σε κατεψυγμένο ψωμί και εισαγόμενα άλευρα ζητούν οι αρτοποιοί

Το αυξημένο κόστος παραγωγής οδηγεί στην έξοδο πολλούς αρτοποιούς, ενώ οι συνθήκες ζωής στρέφουν πολλούς καταναλωτές στα σούπερ μάρκετ για ψωμί και αρτοσκευάσματα. Καθώς δεν υπάρχει δίχτυ προστασίας για ένα παραδοσιακό επάγγελμα, η μεγάλη εικόνα δείχνει πολλούς φούρνους να κλείνουν και την πλειονότητα των καταναλωτών να αγνοεί την ποιότητα του ψωμιού, καθώς παραπλανάται από την ελλιπή σήμανση.Αν και περισσότερο στο παρελθόν και λιγότερο τώρα, κάποιοι φούρνοι στα βόρεια αγοράζουν αλεύρι από τη Βουλγαρία, καθώς ειδικά παλαιότερα ήταν πολύ φθηνότερο. Επίσης, ορισμένοι κατέφευγαν σε χρήση αγροτικού πετρελαίου στους φούρνους.

«Το κόστος ενέργειας είναι υψηλό γιατί ένας μέσος φούρνος χρειάζεται μηνιαίως 5.000 κιλοβατώρες και η τιμή του ρεύματος τους προηγούμενους μήνες ήταν αρκετά ανεβασμένη, ενώ η επιδότηση ήταν… ασπιρίνη», περιγράφει ο πρόεδρος του Σωματείου Αρτοποιών & Κλιβανέων Ροδόπης, Γιώργος Δαλθανάσης. Όπως τονίζει, η ομοσπονδία τους έκανε τα αδύνατα δυνατά για να έχουν φθηνή ενέργεια και πέτυχαν κάποια πράγματα, όμως αντιμετωπίζουν και άλλα προβλήματα, όπως η αύξηση στις πρώτες ύλες.

Η τιμή στο αλεύρι ανέβηκε για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά επανήλθε, ωστόσο συμμετέχει στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής σε ποσοστό 14%. Ο κ. Δαλθανάσης προσθέτει ότι ανέβηκαν οι εισφορές στον ΕΦΚΑ, έγινε αύξηση του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι περισσότεροι συνάδελφοί του να αντεπεξέλθουν στα έξοδα.

Παραπέμπει, μάλιστα, σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, όπου ο επαγγελματίας που απασχολεί εργαζομένους απολαμβάνει επιστροφή φόρου. «Έχουμε το φθηνότερο ψωμί στην Ευρώπη, παρότι είμαστε ακριβή χώρα στο πετρέλαιο, στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο».

Εισαγωγέας στην Ξάνθη

Για το αλεύρι Βουλγαρίας, ο κ. Δαλθανάσης αναφέρει ότι στον Νομό Ξάνθης υπάρχει εισαγωγέας. «Το βουλγάρικο αλεύρι δεν έχει καμία σχέση με το δικό μας το εβδομηντάρι, γιατί η Βουλγαρία δεν παράγει κίτρινο αλεύρι από σκληρό σιτάρι, αλλά μόνο ένα λευκό τύπου 60%, το οποίο πανευρωπαϊκά δεν υπάρχει», εξηγεί. Το ζήτημα που θέτει ο κ. Δαλθανάσης είναι η απουσία ελέγχων, καθώς πρόκειται για μια χώρα που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Έρχεται ένα αλεύρι που δεν ξέρουμε τι τέφρα έχει. Αυτά θα έπρεπε να τα ελέγχει το υπουργείο Εμπορίου και αν κάτι δεν είναι σύμφωνο με την ισχύουσα νομοθεσία, να καθίσταται επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία», σημειώνει. Όπως εξηγεί ο ίδιος, η νομοθεσία δεν απαγορεύει την εισαγωγή αλευριού, τονίζει όμως ότι απαιτούνται έλεγχοι. «Μέχρι πριν από λίγα χρόνια εισαγόταν βουλγάρικο ψωμί σε πολύ χαμηλή τιμή λόγω πολύ φθηνών εργατικών και χαμηλού κόστους παραγωγής», αναφέρει.

Τα τελευταία χρόνια, έκλεισαν αρκετά αρτοποιεία και το σωματείο τους μετρά 24 εγγεγραμμένα από τα συνολικά 65 που υπάρχουν στον νομό. Σύμφωνα με τον κ. Δαλθανάση, πριν από 15 χρόνια τα εγγεγραμμένα αρτοποιεία-μέλη ήταν 62.

Έκλεισαν 17 αρτοποιεία

Η ακρίβεια στο κόστος παραγωγής, ειδικά εξαιτίας των αυξήσεων στους λογαριασμούς ρεύματος, είναι η μεγάλη πληγή των αρτοποιών, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Συντεχνίας Αρτοποιών Νομού Καβάλας, Γιάννη Δρόσο. Ο ίδιος καταγράφει, επίσης, την άνοδο στις πρώτες ύλες, όπως τα τυροκομικά και το λάδι. Αποτέλεσμα τούτων είναι το κλείσιμο 400 και πλέον αρτοποιείων της χώρας μέσα σε έναν χρόνο, εκ των οποίων τα 17 στην περιφέρεια.

Παλαιότερα, ορισμένοι αρτοποιοί χρησιμοποιούσαν αλεύρι από τη Βουλγαρία, όπου πλέον ανέβηκαν οι τιμές. «Ήταν μια προσωρινή λύση για να κρατηθούν χαμηλά οι τιμές, με κόστος στην ποιότητα, γιατί η κάθε χώρα αλέθει με διαφορετικά στάνταρντς. Κάποτε, η διαφορά ήταν 6-7 ευρώ στο σακί και τώρα είναι στο 1 ευρώ», αναφέρει.

Το ζήτημα είναι ότι οι αρτοποιοί απορροφούν τις αυξήσεις, αλλά δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν. Πρόσφατα, ο κ. Δρόσος συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ψωμιού στο Παρίσι και διαπίστωσε ότι τα μικρά καταστήματα, όπως και στο Βέλγιο, χάθηκαν, αλλά οι Γάλλοι διαχωρίζουν την ποιότητα ανάμεσα στον φούρνο και στο μάρκετ.

Ο κ. Δρόσος συνιστά στους καταναλωτές να διαβάζουν τα γραμμάρια και τα συστατικά, γιατί οι συνθήκες διατήρησης στην κατάψυξη δεν είναι οι καλύτερες. «Ο αρτοποιός δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις τιμές των σούπερ μάρκετ και όσοι κρατάμε τις τιμές κινδυνεύουμε να μην μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε», λέει. Επιπλέον, βρίσκουν απέναντί τους τα take away καφέ, που προσφέρουν πρωινό με προϊόντα μεγάλων εταιρειών.

Οι έλεγχοι και τα πρόστιμα έβαλαν φρένο στη χρήση αγροτικού πετρελαίου σε φούρνους στις πόλεις, χωρίς όμως να αποκλείεται η μεμονωμένη χρήση του σε χωριά.