Το σημαντικότερο ευρωπαϊκό γεγονός αγροτικού ενδιαφέροντος τις ημέρες αυτές, είναι η ετήσια Διάσκεψη για τις προοπτικές του τομέα.
Δεκάδες στελέχη της ΕΕ, εκπρόσωποι κρατικών φορέων, εμπειρογνώμονες που σχεδιάζουν και υλοποιούν πολιτικές, εκπρόσωποι φορέων της αγροδιατροφής πολλών κρατών-μελών, θα παρουσιάσουν ως εισηγητές τις απόψεις τους για το σήμερα και το αύριο του πρωτογενούς τομέα. Μάλιστα, την τελευταία ημέρα θα παρουσιασθεί και θα εκτιμηθεί η μέχρι τώρα πορεία της ψηφιακής μετάβασης της ευρωπαϊκής γεωργίας.
Δυστυχώς, στο επίσημο πρόγραμμα του τριημέρου, δεν εμφανίζεται κάποιος Έλληνας. Εμείς, ως γνωστόν, συνηθίζουμε να κάνουμε κάτι άλλο: Αφού οι υπόλοιπες χώρες μέλη διαπραγματευτούν και καταλήξουν σε κάποιες αποφάσεις, η τότε πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ, που θα πρέπει να τις υλοποιήσει, «θα δεσμευθεί» ότι θα τις τροποποιήσει με την πρώτη ευκαιρία!
Επί του παρόντος, ασχολούμαστε με άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα, στο επίπεδο των διεθνών συνεργασιών μας, αναδεικνύουμε ως πρωτεύον ζήτημα, μετά και την επίσκεψη του υπουργού, την επιλογή μας να καταστούμε πύλη εισόδου των αγροτικών προϊόντων της Ινδίας στις αγορές της ΕΕ. Βέβαια, αν αυτό έγινε για άλλους λόγους για τα βιομηχανικά προϊόντα της Κίνας, δεν σημαίνει ότι μπορεί να επαναληφθεί απαραίτητα, καθώς στα αγροτικά προϊόντα είμαστε οι ίδιοι παραγωγοί, συχνά μάλιστα ανταγωνιστικών προϊόντων με τα ινδικά.
Σε επίπεδο εσωτερικής επικαιρότητας, έχουμε επίσης άλλα που μας απασχολούν. Για παράδειγμα, τη διελκυστίνδα μεταξύ του υπουργού και του προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ για το ποιος ευθύνεται που δεν έλαβαν προκαταβολή Βασικής Ενίσχυσης μερικές χιλιάδες αγρότες. Ο «πρόεδρος ευθύνεται», λέει ο υπουργός, με τον πρόεδρο να απαντά ότι «αν ο υπουργός θέλει να πληρωθούν οι κάτοχοι βοσκότοπων που δεν διαθέτουν ζώα, ας αλλάξει την κείμενη νομοθεσία με δική του απόφαση και εμείς θα την εφαρμόσουμε».
Και βέβαια, όλα τα παραπάνω διανθίζονται με τις γνωστές εύκολες υποσχέσεις, όπως, για παράδειγμα, ότι θα μεταφέρουμε πίσω στον Πρώτο Πυλώνα των Άμεσων Ενισχύσεων, τους πόρους που πήγαν στον Δεύτερο και τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, τη στιγμή βέβαια κατά την οποία τέτοια μεταφορά μπορεί πλέον να γίνει μόνο μία φορά το έτος 2025!
Έχουμε, λοιπόν, μεγάλη απόσταση να διανύσουμε προκειμένου να παρακολουθήσουμε την αγροτική πολιτική κανονικότητα άλλων χωρών μελών.
