Nα σταματήσει η πολιτική της φθοράς των προϊόντων μας με ιστορία αιώνων στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου βιομηχανισμού και μεταπρατισμού σε βάρος έστω και μικρού τμήματος της αγροτικής μας παραγωγής. Τα παραπάνω ζητά μεταξύ άλλων με άρθρο του προς την «ΥΧ» ο πρόεδρος του Συλλόγου Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΣΥΜΕΠΟΠ), Θανάσης Μαυρούλης.
Αναλυτικά το άρθρο του κ. Μαυρούλη αναφέρει:
Βρήκα ενδιαφέροντα τα δυο ρεπορτάζ του προηγούμενου τεύχους της Υπαίθρου χώρας γύρω από τις δυνατότητες αξιοποίησης των προϊόντων ΠΕ (Προστατευόμενων ενδείξεων ΠΟΠ ή ΠΓΕ) που πάνω από είκοσι χρόνια σπατάλησε η χώρα μας. Σπατάλη που είχε σαν αποτέλεσμα να την φέρει σε μειονεκτική θέση κατά τις διαπραγματεύσεις εμπορικών συμφωνιών της ΕΕ με τρίτες χώρες και να τσαλακωθεί άσχημα από τους ευρωπαίους διαπραγματευτές που εκφράζουν οπωσδήποτε περισσότερο βιομηχανικά παρά αγροτικά συμφέροντα αποκλείοντας από την ευρωπαϊκή προστασία τα μοναδικά δυο μπραντ ναμ διεθνούς βεληνεκούς που διαθέτει η χώρα μας: την «Ελιά Καλαμάτας» και την «Φέτα».
Βρήκα δε ενδιαφέροντα τα ρεπορτάζ όχι μόνο για την διαπίστωση των ανεκμετάλλευτων δυνατοτήτων αλλά και για την αοριστία των προτάσεων (χωρίς καμία πολεμική διάθεση αλλά φιλική υπογράμμιση) αποτέλεσμα περισσότερο του βάρους του κρατισμού στην κουλτούρα μας παρά στην έλλειψη καινοτομικών ικανοτήτων.
Από την αξιέπαινη ημερίδα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου προβάλλεται με δύναμη, μέσω και της σύγκρισης με τους άλλους ευρωπαϊκούς competitors, η ανάγκη μιας συστηματικής και σύγχρονης προώθησης των προϊόντων ΠΕ και η «αλλαγή του αποτυχημένου συστήματος προώθησης των ελληνικών προϊόντων» ΠΟΠ-ΠΓΕ- όπως σημειώνεται στον επίτιτλο του άρθρου- δεν αναδύεται όμως καμία ένδειξη νέας κατεύθυνσης.
Τουναντίον στο άρθρο «Περί Φέτας…κλπ.» του Ειδικού συνεργάτη της Ύπαιθρου Χώρας μετά την κατά την γνώμη μου ορθή αρχική ανάλυση ζητείτε η δημιουργία ελεγκτικού ευρωπαϊκού μηχανισμού για την «τήρηση των όρων του κανον. 1151/12 όσον αφορά την προστασία των ΠΕ».
Κι επειδή και το μεν και ο δε δεν αμφιβάλλω ότι είναι καλοί γνώστες του κανονισμού 1151/12 δεν μπορώ παρά να εκφράσω την έκπληξή μου γιατί δεν αναφέρεται τι προβλέπει επι του προκειμένου ο κανονισμός (για να μείνουμε μόνο σε αυτόν).
Στο άρθρο 45 πράγματι ο κανονισμός δίνει μια απάντηση και στα δύο αυτά θέματα προβλέποντας τις Ομάδες Προστασίας και Διαχείρισης των ΠΕ και αναγνωρίζοντας και αναθέτοντάς τους μεταξύ των άλλων το καθήκον στο σημείο β) της 1ης παραγράφου: «να προβαίνουν σε ενέργειες προκειμένου να εξασφαλίζεται η δέουσα νομική προστασία της προστατευόμενης ονομασίας…..», και στο σημείο γ) της ίδιας «να αναπτύσσουν δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης που αποσκοπούν στην ενημέρωση των καταναλωτών…..».
Και θέλω να σημειώσω, όσον αφορά την προστασία, ότι οι οργανισμοί ελέγχου υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υποχρεωμένες από τον κανονισμό να ελέγχουν και τα προϊόντα των άλλων κρατών μελών της ΕΕ που διακινούνται στην αγορά τους. Και θα αρκούσε η δαπάνη ενός γραμματόσημου για να ανακοινώσουμε στους οργανισμούς αυτούς τις καταγγελίες των επιχειρήσεων μελών που θα μετέφεραν στις ομάδες Προστασίας και Διαχείρισης της κάθε ΠΕ αν υπήρχαν και λειτουργούσαν.
Κι όχι μόνο. Αλλά πρέπει να επαινέσουμε τον σημερινό Υπουργό γιατί μία από τις πρώτες ενέργειές του ήταν και η θεσμοθέτηση με το άρθρο 38 του ν.4384/16 της προώθησης και τη αναγνώρισης των Ομάδων αυτών ανοίγοντας τον δρόμο στην συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων, της παραγωγικής αλυσίδας, στην ανάπτυξη μιας πολιτικής ποιότητας των ΠΕ και ελπίζουμε με την ίδια ταχύτητα να ετοιμάσει και την σχετική απόφαση εφαρμογής του.
Η σκυτάλη στο αγώνα εξόδου από την αδράνεια που καλλιεργεί η ταύτιση των προϊόντων ΠΕ με τον ευρωπαϊκό λογότυπο της προέλευσης που μπαίνει στο πισινό του κάθε περιέκτη. Περιέκτης που πολλές φορές γεμίζεται με ότι τυχαίο περνάει από τα χέρια μας. Και τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Άλλες χώρες ακολουθούν αυτό τον δρόμο χρόνια πριν την άφιξη του καν. 1151/12.
Η Ομάδα της παρμιζάνας, πχ., που πήρε μέρος στην ημερίδα του Πανεπιστημίου, για σχεδόν πάνω από ογδόντα χρόνια κάνει, μέσω της προβολής του σήματος της, αποκλειστικά την διαφήμιση του προϊόντος και με την ουσιώδη οικονομική συμμετοχή της παραγωγικής αλυσίδας της.
Η πετονιά υπάρχει, λείπουν οι ψαράδες!
Θα ήταν μεγάλη η συμβολή της Ύπαιθρου χώρας αν κατόρθωνε να αναπτύξει ένα διάλογο γύρω από την αξιοποίηση του εργαλείου των ΠΕ για να σταματήσει η πολιτική της φθοράς των προϊόντων μας με ιστορία αιώνων στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου βιομηχανισμού και μεταπρατισμού σε βάρος έστω και μικρού τμήματος της αγροτικής μας παραγωγής.
Μαυρούλης Θανάσης
ΣΥΜΕΠΟΠ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΩΝ ΕΛΑΙΟΚΟΜΙΚΏΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
