Οι μεγάλες προκλήσεις του 2021

Τη χρονιά που τώρα ξεκινά, τρεις είναι οι μεγάλες προκλήσεις, η αντιμετώπιση των οποίων θα καθορίσει τον βηματισμό του πρωτογενούς τομέα.

Η πρώτη αφορά την παραγωγικότητα. Πρόσφατα, η Eurostat δημοσίευσε τις εκτιμήσεις της παραγωγικότητας εργασίας του πρωτογενούς τομέα για το έτος 2020. Με βάση τα στοιχεία αυτά, η Ελλάδα εμφανίζει μια θετική εικόνα σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, καθώς η παραγωγικότητα εργασίας υπολογίζεται αυξημένη κατά 5,6%. Ωστόσο, η πραγματική εικόνα διαφέρει, καθώς, για παράδειγμα, ο όγκος παραγωγής κρίσιμων προϊόντων ακολουθεί φθίνουσα πορεία, ενώ ο δείκτης της συνολικής παραγωγικότητας είναι καθηλωμένος στα επίπεδα που βρισκόταν πριν από μία δεκαετία. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η παραγωγικότητα της χώρας να αποκλίνει από την υπόλοιπη ΕΕ.

Η δεύτερη σχετίζεται με την εξωστρέφεια. Όλα δείχνουν ότι μετά από την πάροδο πολλών δεκαετιών, βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την επίτευξη πλεονάσματος στο εμπορικό ισοζύγιο της αγροδιατροφής. Μάλιστα, εάν οι άλλοι κρίκοι της αλυσίδας, πρωτίστως η μεταποίηση, μπορέσουν να αυξήσουν τον βαθμό επεξεργασίας και τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας, τα αποτελέσματα θα είναι σαφώς καλύτερα. Η διατήρηση και διεύρυνση αυτού του επιτεύγματος αποτελεί μεγάλο ζητούμενο.

Η τρίτη πρόκληση αφορά το εισόδημα του παραγωγού, με πιο κρίσιμη πτυχή του τη διαμόρφωση τιμών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ για βασικά της προϊόντα, με κριτήριο την τιμή που λαμβάνει ο αγρότης. Πιο συγκεκριμένα, σε προϊόντα όπως ροδάκινα, νεκταρίνια, βερίκοκα, λεμόνια και ακτινίδια βρίσκεται στην τελευταία θέση, ενώ για ελαιόλαδο, σκληρό σιτάρι, κεράσια και αρνίσιο κρέας βρίσκεται στην προτελευταία θέση της ΕΕ. Μάλιστα, αν συνυπολογιστεί ότι οι συναλλαγές για πολλά από τα παραπάνω προϊόντα γίνονται χωρίς παραστατικά, μετρητοίς και σε χαμηλότερες τιμές, το πρόβλημα επιδεινώνεται.

Τα αντανακλαστικά που θα επιδείξουμε στα προαναφερθέντα θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Καλή χρονιά!