Μελισσοκομία: Προ των πυλών ο αφανισμός του κλάδου
Σε μεγάλο αδιέξοδο δείχνει να βρίσκεται η συντριπτική πλειονότητα των μελισσοκόμων της χώρας. Η μειωμένη ανθοφορία καθ’ όλη τη διάρκεια της μελισσοκομικής περιόδου λιγόστεψε τη διατροφή των μελισσών, με αποτέλεσμα να τίθεται ζήτημα επιβίωσής τους. Ο παρατεταμένος καύσωνας, σε συνδυασμό με τη μεγάλη ξηρασία που επικρατεί στο σύνολο της επικράτειας, δεν δίνει τη δυνατότητα συλλογής τροφής για τις μέλισσες, με αποτέλεσμα να προσπαθούν να καλύπτουν τις ανάγκες από τα δικά τους αποθέματα.
Η μέχρι τώρα εικόνα που σχηματίζουν οι ειδικοί του χώρου δείχνει σημαντική μείωση του μελιού για την τρέχουσα περίοδο. Στο τραπέζι των συζητήσεων μπαίνει και το θέμα της ελληνοποίησής του, με αποτέλεσμα οι τιμές, ακόμα και αυτή την περίοδο, να είναι καθηλωμένες σε χαμηλά επίπεδα.
Περιγράφοντας την εικόνα της δικής του εκμετάλλευσης, ο Λάμπρος Βίλλας, μελισσοκόμος από την Αμάρυνθο Ευβοίας, με 2.000 κυψέλες, κάνει λόγο για αφανισμό του κλάδου από μία πολυμέτωπη επίθεση. «Η έλλειψη τροφής για τις μέλισσές μας, ο παρατεταμένος καύσωνας και οι μειωμένες βροχοπτώσεις δημιουργούν σημαντικό πρόβλημα στην παραγωγή. Αν σε αυτά συμπεριληφθεί και η χαμηλή τιμή, σε συνδυασμό με τις αθρόες εισαγωγές μελιού αμφίβολης προέλευσης, η κατάσταση για την ελληνική μελισσοκομία οδηγείται σε αδιέξοδο», αναφέρει. Το βασικότερο πρόβλημα που τον απασχολεί είναι η ανανέωση του πληθυσμού των μελισσών, καθώς κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι δύσκολο να αντεπεξέλθουν και σκέφτεται να μειώσει κατά 50% τις κυψέλες του, ώστε να μπορέσει να τις διαχειριστεί καλύτερα. Υποστηρίζει, επίσης, ότι οι τιμές του μελιού αυτή την περίοδο, ακόμα και με ελάχιστα αποθέματα, δείχνουν να βρίσκονται στα περσινά επίπεδα.
Το έλατο δεν έδωσε σημαντική παραγωγή στην Ευρυτανία
Για μία αρνητική εικόνα κάνει λόγο και η Κατερίνα Γερονίκου, μελισσοκόμος από το Καρπενήσι. Η ίδια δηλώνει ότι δεν έχει τρυγήσει και κρατά την τροφή για τις μέλισσες, διότι προβλέπει ότι θα είναι δύσκολο το επόμενο διάστημα. Έχει μία ελπίδα για το πεύκο, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις βροχοπτώσεις του επόμενου διαστήματος και τις θερμοκρασίες που θα επικρατήσουν. «Ο πρώτος γύρος, που χρησιμοποιούμε ως όρο στη μελισσοκομία για το πεύκο, έδωσε χαμηλά αποτελέσματα. Οι ελάχιστες τροφές που αποκομίσαμε ήταν από τη βελανιδιά κατά την περίοδο του Ιουλίου», καταλήγει έντονα προβληματισμένη.
Περιμένουν τις βροχές για το κισσούρι στην Κάρυστο
Το θυμάρι και το κισσούρι είναι τα βασικότερα μελισσοδοτικά φυτά στην περιοχή της Καρύστου. Δυστυχώς, όμως, για τους μελισσοκόμους της περιοχής τα αποτελέσματα από το θυμάρι ήταν άκρως αρνητικά, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που επικράτησαν κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Επίσης, η ξηρασία και η έλλειψη βροχοπτώσεων, έτσι όπως καταγράφονται το τελευταίο διάστημα, μειώνουν σε μεγάλο βαθμό και τις ελπίδες των μελισσοκόμων.
«Απέναντί μας βρίσκεται ένα οργανωμένο παραεμπόριο που, μέσω των ελληνοποιήσεων, δημιουργεί σημαντικά προβλήματα», αναφέρει στην «ΥΧ» ο Κωνσταντίνος Λεονταράκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκόμων Ελλάδας
Ο Κωνσταντίνος Παντελής, μελισσοκόμος από την Κάρυστο, κάνει λόγο για την αναγκαιότητα των βροχοπτώσεων, ώστε να μπορέσει να ανθοφορήσει το κισσούρι για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των μελισσών του. «Το γεγονός ότι το μέλι που παράγουμε έχει πιστοποιηθεί ως «ΠΟΠ Κισσούρι Καρύστου» είναι ένα σημαντικό στοίχημα για εμάς, ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε τις ποσότητες που χρειαζόμαστε», τονίζει.
Ανεπαρκής η ανθοφορία
Με μελανά γράμματα περιγράφει την κατάσταση και ο Βασίλης Αηδόνης, γεωτεχνικός σύμβουλος του Κέντρου Μελισσοκομίας Στερεάς Ελλάδας. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τα βασικότερα μελισσοδοτικά φυτά, λόγω της ανομβρίας που επικράτησε, δεν έδωσαν τις αναγκαίες ποσότητες που χρειάζονται οι μέλισσες, ώστε να είναι αποδοτικές. Αναφερόμενος στο θυμάρι και στο πεύκο, εξηγεί ότι για το πρώτο οι νομές ήταν ελάχιστες, όπως και για το δεύτερο, που τα μέχρι τώρα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά. «Οι ελπίδες των μελισσοκόμων στρέφονται στο δεύτερο χέρι για το πεύκο. Η νομή τους συνήθως ξεκινά από τα μέσα Σεπτεμβρίου ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες», διευκρινίζει.
Σε αδιέξοδο οι μελισσοκόμοι
Η εικόνα που μεταφέρει ο Κωνσταντίνος Λεονταράκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκόμων Ελλάδας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τραγική για τον κλάδο της μελισσοκομίας. Η μείωση κατά τη φετινή παραγωγική περίοδο μπορεί να ξεπεράσει το 80%, γεγονός που θα οδηγήσει σε αδιέξοδο πολλούς μελισσοκόμους, με κίνδυνο τον αφανισμό του κλάδου.
«Εμείς, ως ομοσπονδία, είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε στην ηγεσία του υπουργείου τεκμηριωμένο φάκελο από τον Έβρο μέχρι και τη Γαύδο για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον τομέα της μελισσοκομίας. Δεν είναι μόνο τα προβλήματα που έχουμε στην παραγωγή μας, αλλά απέναντί μας βρίσκεται ένα οργανωμένο παραεμπόριο που, μέσω των ελληνοποιήσεων, δημιουργεί σημαντικά προβλήματα. Τα νομοθετικά κενά είναι τεράστια και θα πρέπει επιτέλους να γίνει κάτι, διότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο», σημειώνει.
Διογκώνονται τα προβλήματα
Οι απώλειες των μελισσών λόγω έλλειψης τροφής αναγκάζει τους παραγωγούς να μοιράζουν τα μελίσσια στις κυψέλες τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα, τόσο στην παραγωγή όσο και στις επιδοτήσεις. «Οι ενισχύσεις που παίρνουν είναι πενιχρές, αλλά αποτελούν μια αναγκαιότητα για την περίοδο αυτή. Για να μπορέσουν να τις εισπράξουν, θα πρέπει να έχουν ενεργές κυψέλες, γεγονός που τους οδηγεί στο μοίρασμα των κοπαδιών τους. Αυτό, όμως, έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη παραγωγή και πολλές φορές την εξαφάνιση», αναφέρει ο καθηγητής ΑΠΘ Ανδρέας Θρασυβούλου.
Περιγράφοντας την κατάσταση στον κλάδο της μελισσοκομίας, ο ίδιος δείχνει αρκετά προβληματισμένος από την εγκατάλειψη του επαγγέλματος, μέχρι και τις παράνομες εισαγωγές από άλλες χώρες. «Η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο την πατρίδα μας. Είναι ένα συνολικό πρόβλημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το γεγονός ότι εισάγεται μέλι από τρίτες χώρες με 80 λεπτά είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πού πηγαίνει ο κλάδος», καταλήγει.
