Μέτρα αντιμετώπισης για κυκλοκόνιο και καρκίνωση για την ελιά

Mέτρα αντιμετώπισης για το κυκλοκόνιο και την καρκίνωση της ελιάς δίνουν τα Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Καβάλας και Αχαΐας αντίστοιχα.

Κυκλοκόνιο

Σύμφωνα με το Περιφερειακό Κέντρο Καβάλας, το κυκλοκόνιο είναι ένας μύκητας ευρέως διαδεδομένος στους ελαιώνες, ο οποίος προκαλεί χαρακτηριστικές κηλίδες στην επάνω επιφάνεια των φύλλων. Προσβάλλει, επίσης, τους κλαδίσκους και τις ταξιανθίες. Η προσβολή των φύλλων ακολουθείται από φυλλόπτωση και, εν συνεχεία (εάν δεν ληφθεί μέριμνα καταπολέμησης της ασθένειας), εξασθένηση των δέντρων, διατάραξη της ισορροπίας της βλάστησης, της ανάπτυξης και της καρποφορίας.

Σε έντονες προσβολές, η ασθένεια οδηγεί σε γενικευμένη φυλλόπτωση και σε μερική ή ολική ακαρπία, η οποία ακολούθως προκαλεί την εμφάνιση λαίμαργων βλαστών κατά τη θερινή περίοδο. Οι επιμολύνσεις ξεκινούν από ήδη προσβεβλημένα φύλλα συνήθως σε χαμηλά τμήματα των ελαιοδέντρων. Μετά την άνοδο των θερμοκρασιών, η ασθένεια παύει να αποτελεί πρόβλημα στα ελαιόδεντρα. Σε πεδινές περιοχές και κυρίως σε μέρη με υψηλή υγρασία πρέπει να λαμβάνονται πιο εντατικά μέτρα καταπολέμησης.

Ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του μύκητα είναι από 10 έως 20οC.

Εφαρμογή καλλιεργητικών πρακτικών

Η εφαρμογή καλλιεργητικών πρακτικών (ενδεδειγμένο κλάδεμα) που ευνοούν τον καλό αερισμό της κόμης, αλλά και την επαρκή διαβροχή της φυλλικής επιφάνειας των ελαιοδέντρων κατά τους ψεκασμούς συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της ασθένειας. Σε περιοχές όπου οι συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα, πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα ένας ψεκασμός με χαλκούχα ή άλλα κατάλληλα σκευάσματα και ένας επαναληπτικός μετά από 25-30 ημέρες, με καλή διαβροχή. Τονίζεται ότι οι ψεκασμοί των χαλκούχων σκευασμάτων πρέπει να ολοκληρώνονται πριν από την άνοδο της θερμοκρασίας, οπότε υπάρχει κίνδυνος εκδήλωσης συμπτωμάτων φυτοτοξικότητας.

Καρκίνωση

Η καρκίνωση δημιουργεί χαρακτηριστικούς υπερπλαστικούς όγκους (καρκινώματα) σε κλαδίσκους και κλάδους, στον κορμό, στις ρίζες, καθώς και ξήρανση των κλαδίσκων και κλάδων, με αποτέλεσμα την εξασθένηση των δέντρων και τη μείωση της παραγωγής. Ενίοτε προσβάλλει φύλλα και καρπούς, στους οποίους σχηματίζονται κηλιδώσεις.

Μέτρα καταπολέμησης της ασθένειας

Προκειμένου να παρεμποδιστούν οι προσβολές και η μετάδοση της καρκίνωσης, συνιστάται η επιμελής εφαρμογή των παρακάτω προληπτικών καλλιεργητικών πρακτικών.

i. Αφαίρεση και καταστροφή με φωτιά των προσβλημένων βλαστών, με ξηρό καιρό. Κατά τη διάρκεια της εργασίας, τα εργαλεία κλαδέματος να απολυμαίνονται συνεχώς με εμβάπτιση σε οινόπνευμα ή σε διάλυμα 5% φορμόλης.

ii. Να αποφεύγεται το κλάδεμα ή το καθάρισμα των δέντρων με βροχερό καιρό. Αμέσως μετά το κλάδεμα, μετά από χαλάζι ή παγετό, καθώς και μετά από κάθε περίπτωση δημιουργίας πληγών (π.χ. ράβδισμα κ.ά.) και ιδιαίτερα όταν ακολουθεί βροχερός καιρός, συνιστάται ψεκασμός κάλυψης με χαλκούχο σκεύασμα στους μολυσμένους ελαιώνες.

iii. Να αποφεύγεται η συλλογή του καρπού με ράβδισμα ή με χτένια και, γενικά, η δημιουργία πληγών στα δέντρα και να γίνεται ήπια ρύθμιση του ραβδιστικού.

iv. Σε σοβαρές προσβολές, συνιστάται η με ξηρό καιρό ασηπτική αφαίρεση των καρκινωμάτων των βραχιόνων ή του κορμού με κοφτερό μαχαιρίδιο και επάλειψη των πληγών με πυκνό βορδιγάλειο πολτό (3%) ή κατάλληλη πάστα.

v. Το πολλαπλασιαστικό υλικό (δενδρύλλια, μοσχεύματα, εμβόλια) πρέπει να είναι πιστοποιημένο, υγιές και απαλλαγμένο από προσβολές.