Εκλεκτά μοσχάρια αναζητούν αναγνώριση της αξίας τους

Ισχνές αγελάδες για την κρεοπαραγωγική αγελαδοτροφία στη Θράκη παρά την ποιότητα

ktinotrofoi-thraki
Ο Σύλλογος Ελληνικής Κόκκινης Φυλής Βοοειδών Θράκης επιδιώκει την προώθησή της και ει δυνατόν να φαίνεται η φυλή και στο τελικό προϊόν, σε αναγραφόμενο καρτελάκι πάνω στο κρέας, ώστε ν’ αποκτήσει προστιθέμενη αξία το προϊόν

Η οικονομική δυσπραγία του Έλληνα μείωσε την κατανάλωση βόειου κρέατος, στην αγορά του οποίου κυριαρχεί το εισαγόμενο λόγω φόρου, με αποτέλεσμα να μη διαφαίνεται στον ορίζοντα ανάκαμψη της εγχώριας εκτροφής, παρόλο που η ποιότητα, λόγω διατροφής, είναι υψηλότατη.

Ζητούν ελέγχους

Ο αγελαδοτρόφος στο Δέλτα του Έβρου Χρήστος Στάνκογλου διατηρεί με τον αδελφό του 300 αγελάδες κρεοπαραγωγής της ελληνικής κόκκινης φυλής. Το κρέας από τα ζώα που σφάζονται κυρίως στην Ορεστιάδα τροφοδοτεί την τοπική αγορά.

Οι καταναλωτές γνωρίζουν την καλή ποιότητα λόγω της εξαιρετικής διατροφής, καθώς σιτίζονται με τριφύλλι, καλαμπόκι, κριθάρι, σιτάρι, καλλιέργειας των κτηνοτρόφων. «Δυστυχώς, δεν αναγνωρίζεται η ποιότητα. Αν συνέβαινε αυτό, έπρεπε να προωθούνται τα δικά μας και μετά τα εισαγόμενα που είναι ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα ο καταναλωτής να τρώει ζώα 30 μηνών, ενώ τα δικά μας σφάζονται έως 15» λέει, προσθέτοντας ότι το κόστος παραγωγής είναι υψηλό. «Ανέβηκε το κόστος λειτουργίας της μονάδας, δεν μπορούμε να παλέψουμε, γι’ αυτό το ζωικό κεφάλαιο μειώνεται. Επενδύσαμε, κάναμε στάβλους, πήραμε ζώα, αλλά σ’ εμάς δεν μένει τίποτε. Ο συντελεστής ΦΠΑ παραμένει στο 24%». Από την άλλη, η τιμή παραγωγού είναι χαμηλή, καθώς πληρώνεται 4 ευρώ το σφαγμένο. «Τα έξοδα του σφαγείου είναι του εμπόρου, αλλά παίρνει το κεφάλι, το συκώτι και το δέρμα». Ο κ. Στάνκογλου χαρακτηρίζει τα εισαγόμενα καταστροφή της κτηνοτροφίας και ζητάει ελέγχους στις εισαγωγές και τη διακίνηση. «Όποιος θέλει να πουλήσει γερμανικό ή πολωνέζικο να αναγράφεται σε ετικέτα και όχι να πουλάει το δικό μου με τα εισαγόμενα. Περνάμε κρίση και εισάγουμε. Πώς θα επιβιώσει ο πρωτογενής τομέας;», αναρωτιέται. Τεράστιο πλήγμα για τους Εβρίτες ήταν η οζώδης, καθώς «η αποζημίωση ήταν σκέτη κοροϊδία. Οι αγελάδες αυτές κοστίζουν 1.500 ευρώ και πληρώθηκαν 700 και 800».

Πολωνέζικα σε απόρους

Η αγελαδοτροφία κυριαρχεί στην ορεινή Ροδόπη. Επίσης, υπάρχουν αρκετές μονάδες στις Σάπες και τη Νέα Σάντα που είναι χωριό αγελαδοτρόφων, αριθμώντας περίπου 1.000 αγελάδες.

Παρά τη χαμηλή τιμή παραγωγού, πολλοί νέοι ασχολούνται με την αγελαδοτροφία, αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελληνικής Κόκκινης Φυλής Βοοειδών Θράκης, Νίκος Τζανίδης. «Τα προϊόντα μας είναι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά τα σαμποτάρουν τα εισαγόμενα. Για παράδειγμα, το κρέας που μοιράζεται σε απόρους από επισιτιστικό πρόγραμμα είναι πολωνικό! Το υπουργείο όφειλε να ορίσει το κρέας να είναι ελληνικό». Της εκλεκτής ποιότητας του μοσχαρίσιου που οφείλεται στις αγνές τροφές επωφελούνται οι ντόπιοι καταναλωτές. «Το 90% των ζώων σφάζεται και πωλείται σε κρεοπωλεία της Θράκης, που πωλούν ντόπια σε ποσοστό 70%. Εμείς μπορούμε να καλύψουμε και το 100% των αναγκών». Υπεραμυνόμενος της ποιότητας που βασίζεται στη διατροφή καλλιεργεί ζωοτροφές. «Να καταλάβει το κοινό τη σπουδαιότητα του ντόπιου προϊόντος, καθώς οι ασθένειες προέρχονται από τη διατροφή. Προτείνουμε στους κτηνοτρόφους να προσθέτουν στην τροφή αρωματικά φυτά, γιατί είναι πλούσια σε Ω3».

Οι παραγωγοί απολαμβάνουν 4-4,30 για το μοσχάρι. «Το μοσχάρι σφάζεται, ζυγίζεται, καθαρίζεται και πληρωνόμαστε για το καθαρό κρέας με το κόκαλο». Επίσης, προσθέτει ότι η τιμή παραγωγού σε κάποιες περιοχές φτάνει τα 5 ευρώ, γιατί η προσφορά είναι μικρότερη συγκριτικά με τη Θράκη. Διευκρινίζει ότι τα μοσχάρια κρεατοπραγωγής, όπως αυτά της κόκκινης φυλής, έχουν μεγάλη απόδοση σε κρέας, δίνοντας έως 60%. Οι μάνες είναι φθηνότερες και προορίζονται για αλλαντικά ή λουκάνικα.

Το σφαγείο της Κομοτηνής καλείται να καλύψει τις ανάγκες και της περιοχής των Σαπών μετά το προσωρινό σφράγισμα του εκεί σφαγείου, καθώς δεν πληρούνται οι προδιαγραφές λειτουργίας που ορίζονται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία. Ο κτηνοτρόφος Νίκος Τζανίδης χαρακτηρίζει πλήγμα αυτό το γεγονός κυρίως για τα αμνοερίφια, εξηγώντας όμως ότι επιβάλλεται να τηρούνται οι ευρωπαϊκές προδιαγραφές. «Προέχει η υγεία, γιατί βρίσκεται μέσα σε οικισμό. Χρειάζεται νέος βιολογικός καθαρισμός και περιβαλλοντική μελέτη για να μπορέσει να επαναλειτουργήσει».