Ήδη πριν από το ξέσπασμα της πολυεπίπεδης κρίσης που αντιμετωπίζουμε, η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε διακηρύξει την Πράσινη Συμφωνία ως κορυφαία προτεραιότητα, με στόχο να κάνει γρήγορα η ευρωπαϊκή οικονομία μια μεγάλη στροφή προς τη βιώσιμη ανάπτυξη. Οι φιλόδοξοι στόχοι που τίθενται θα συνοδεύονται από σοβαρές ροές χρηματοδότησης, για να καταστεί η μετάβαση όσο το δυνατόν πιο ομαλή και δίκαιη. Το ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί ευκαιρία για μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν είναι καμιά πρωτότυπη διαπίστωση.
Το ζητούμενο, όμως, είναι ένας κλάδος τόσο ταλαιπωρημένος, αλλά και τόσο πολλά υποσχόμενος όσο ο αγροδιατροφικός, να είναι σε θέση να απορροφήσει κάποια από αυτά τα κονδύλια, κάνοντας κι αυτός ένα απαραίτητο άλμα προς το μέλλον. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί μόνο αν στην προσπάθεια αυτή η ελληνική αγροδιατροφή μπει με ενθουσιασμό και όχι με δυσθυμία.
Τα προϊόντα που αγκαλιάζουν τις νέες τάσεις για βιώσιμη ανάπτυξη, που πιστοποιούνται καταλλήλως, που χτίζουν ολόκληρο το brand τους γύρω από «αξίες» μιλούν στον σύγχρονο καταναλωτή, εκείνον που είναι διατεθειμένος να πληρώσει περισσότερα, αρκεί να ξέρει από πού προέρχονται τα προϊόντα που καταναλώνει, αρκεί να γνωρίζει την ιστορία τους. Είναι μεγάλη ευκαιρία το γεγονός ότι στα επόμενα χρόνια θα «επιβραβεύονται» μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα και κονδύλια, πρακτικές που τελικά «επιβραβεύονται» και από την ίδια την αγορά.
Όσοι το καταλάβουν αυτό και κάνουν εγκαίρως τη στροφή προς μια επιχειρηματική γεωργία, μέσα από τη συνεργασία και την επίτευξη συνεργιών, θα είναι σε θέση να δρέψουν διπλά οφέλη.
Όσο για τις χώρες που θα πάνε αγκομαχώντας στη νέα πραγματικότητα, φοβάμαι ότι σύντομα θα τις έχει αφήσει πίσω της η ίδια η ιστορία.
Το άρθρο της κας Σκυλακάκη δημοσιεύτηκε
στην εφημερίδα ΥΧ την Παρασκευή 3/7
