Η απόφαση του ΥΠΑΑΤ να αυξήσει σημαντικά την πριμοδότηση της πρώτης εγκατάστασης των νέων, με παράλληλη ισχυροποίηση δικλείδων που θα περιόριζαν την είσοδο αεριτζήδων, χαιρετίστηκε από πολλούς.
Χαιρετίστηκε, πρωτίστως, από όσους πιστεύουν ότι τα επενδυτικά – ανταγωνιστικά προγράμματα, αυτά που αποσκοπούν σε παρεμβάσεις αναδιάρθρωσης του πρωτογενούς τομέα, πρέπει να κατευθυνθούν σε όσους πραγματικά επιθυμούν να γίνουν πιο βιώσιμοι αγρότες.
Δεν άργησαν, όμως, να εμφανιστούν οι πρώτοι τριγμοί. Η αρχή έγινε από το ΓΕΩΤΕΕ, τον επίσημο σύμβουλο του κράτους, το οποίο, επικαλούμενο «τις πολυάριθμες διαμαρτυρίες των μελών του» και την «ανάγκη ισόνομης μεταχείρισης» με τις προγενέστερες προκηρύξεις, ζήτησε την κατάργηση μίας κρίσιμης διάταξης.
Τη σκυτάλη πήραν τρεις βουλευτές από την περιοχή της Θεσσαλίας, ενώ σύντομα ακολούθησαν και συνάδελφοί τους άλλων περιοχών και κομμάτων. Όλοι ζήτησαν από τον αρμόδιο γραμματέα Ενωσιακών Πόρων του ΥΠΑΑΤ, και όπως ανακοίνωσαν έλαβαν τη σύμφωνη γνώμη του, να απαλειφθεί κάτι το οποίο προβλέπουν η προκήρυξη και η Υπουργική Απόφαση του προγράμματος των Νέων Αγροτών. Δηλαδή, να μην ελεγχθούν υποχρεωτικά με επιτόπια επίσκεψη και πριν από την τελική αξιολόγηση όσοι δηλώνουν καλλιέργειες ιδιαίτερα υψηλής τυπικής απόδοσης. Αυτοί που, αξιοποιώντας ένα παραθυράκι στη δήλωση του ΟΣΔΕ, έχουν δύο στρέμματα πεπονιού, τα οποία καλύπτουν με απλό πλαστικό και τα ταυτίζουν με θερμοκηπιακές μονάδες που διαθέτουν σταθερά προσπελάσιμα στέγαστρα. Με τον τρόπο αυτόν, αποκτούν την τυπική απόδοση των 6.800 ευρώ ανά στρέμμα και εντάσσονται με ιδιαίτερη ευκολία στο πρόγραμμα Νέων Αγροτών.
Όλα τα παραπάνω διέπονται από Υπουργικές Αποφάσεις, γεγονός που σημαίνει ότι τροποποιούνται μόνο με απόφαση υπουργού. Είναι, συνεπώς, ευθύνη της νέας πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ να εμποδίσει την επάνοδο σε εποχές όπου τα επενδυτικά προγράμματα στην Ελλάδα είχαν το μικρότερο αναπτυξιακό αποτύπωμα στην ΕΕ, ακριβώς γιατί σημαντικό μέρος των πόρων κατευθύνθηκαν στους διάφορους επιτήδειους.
