Ώρα μηδέν για την αγκινάρα Ιρίων

Σε καλλιέργεια περιορισμένης έκτασης μετατράπηκε για την Αργολίδα η αγκινάρα Ιρίων, που κάποτε έδινε ανάσα στην οικονομική ζωή του νομού. Η καλλιέργεια του μαρουλιού και του iceberg, σε συνδυασμό με το νερό που έφερε ο Ανάβαλος, δεν άφησε πολλά περιθώρια για συνέχιση της καλλιέργειας. Αν προσθέσουμε και την αδυναμία συνεργασίας, ώστε να προχωρήσoυν η επεξεργασία και η τυποποίηση της αγκινάρας, τότε, όπως λένε πολλοί στην περιοχή, «μάλλον γράφουμε τον επίλογο σε αυτή την ιστορία».

Μέσα σε όλα αυτά τα δυσάρεστα, εξακολουθεί να υπάρχει μια χαραμάδα ελπίδας. Όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, έτσι και εδώ, αυτή έχει άμεση σχέση με την άνοδο της τιμής του προϊόντος λόγω έλλειψης ποσοτήτων.

Προβλήματα

Η γεωπόνος Κλαίρη Δρούζα υπενθυμίζει ότι η καλλιέργεια ξεκίνησε το 1947, όταν η περιοχή αποτελούνταν κυρίως από δενδρώδεις καλλιέργειες. «Κυριάρχησε από το 1985 και μετά. Η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από χρόνια για μεταποίηση απέτυχε και τώρα πλέον επιχειρείται ένα νέο πέρασμα στην αγορά με καθαρισμένη αγκινάρα σε σακουλάκια με νερό και λεμόνι», σημειώνει.

Ένα από τα προβλήματα της αγκινάρας είναι και η έλλειψη γνώσης για τη θρεπτική αξία του προϊόντος. «Μετά από τόσα χρόνια ο κόσμος έπρεπε να γνωρίζει, αλλά ακόμα (το προϊόν) δεν μπαίνει εύκολα στο σπίτι. Ίσως να μη γνωρίζει και πώς θα τη διαχειριστεί», εξηγεί η κα Δρούζα. Και προσθέτει: «Το ζήτημα είναι ότι κάποια στιγμή μπήκε το iceberg και εκεί δημιουργήθηκε μια διαφορά στην οικονομική απόδοση, που έφερε αλλαγή της καλλιέργειας». Φέτος, η τιμή του προϊόντος ξεκίνησε από τα 8 ευρώ οι 20 αγκινάρες και κρατήθηκε στα 6 ευρώ ανά 20 αγκινάρες, λόγω μειωμένης ποσότητας. Πάντως, η κα Δρούζα υπογραμμίζει ότι «δεν χρειάζεται να προδικάσουμε το μέλλον της αγκινάρας, σε μια στιγμή που το κόστος της καλλιέργειας του iceberg έχει πάει στα ύψη».

Μείωση στρεμμάτων

Από την πλευρά του, ο γεωπόνος Τάσος Μπινιάρης, που μίλησε στο πλαίσιο της διήμερης γιορτής αγκινάρας (25 και 26 Μαΐου) στην πλατεία Ιρίων, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Από την εποχή που η καλλιέργεια ήταν στα 12.000 στρέμματα, μέχρι τώρα που μειώθηκε στα 700, άλλαξαν πολλά. Κυρίως, καταγράφηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο η μεταποίηση στα λαχανικά, όπως τα έτοιμα φασολάκια κ.λπ. Η νοικοκυρά δεν χρειαζόταν να καθαρίσει τίποτα».

Ο ίδιος τόνισε ακόμη ότι «το νερό του Αναβάλου έδωσε το πράσινο φως για να αλλάξει οριστικά η καλλιέργεια και ειδικά με το iceberg. Τώρα πια, οι παραδοσιακοί καλλιεργητές έχουν τη δυνατότητα να πουλάνε σε υψηλές τιμές στην αρχή της περιόδου. Αυτό το κλίμα είναι δύσκολο να αλλάξει για την αγκινάρα. Σε βάθος χρόνου, όμως, θα πρέπει να δουν τι θα κάνουν με τις υπάρχουσες καλλιέργειες».