Η παραγωγικότητα θα φέρει την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την επισιτιστική επάρκεια

Στη δίνη των ακραίων περιβαλλοντικών πιέσεων και των επιπτώσεων του πολέμου βρίσκεται ο αγρότης.

Μειωμένες παραγωγές κατά 30% σε βασικά προϊόντα υπολογίζουν στην Ιταλία λόγω υψηλών θερμοκρασιών και ξηρασίας.

Αυτo-αναφλέξεις σε κομπόστ αγροκτημάτων οδήγησαν σε πυρκαγιές που έκαψαν χωριά στην Αγγλία, λόγω των υψηλότερων θερμοκρασιών που έχουν καταγραφεί στην ιστορία της χώρας.

Μπορεί εμείς ως χώρα τις ημέρες που διανύουμε να μην έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ακόμα, όμως οι αποζημιώσεις που καταβάλλει ο ΕΛΓΑ είναι ενδεικτικές του μεγέθους του προβλήματος.

Την περίοδο από το 2019 έως σήμερα, για παράδειγμα, κατέβαλε 265 εκατ. ευρώ για αποζημιώσεις λόγω ακραίων κλιματολογικών φαινομένων από τον κρατικό προϋπολογισμό, πλέον των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που προέρχονται από τις ετήσιες εισφορές των αγροτών.

Εκτός των παραπάνω, ο αγρότης καλείται, ταυτόχρονα, να προσαρμοστεί και να αυξήσει την παραγωγικότητά του, ώστε να αυξηθεί η επισιτιστική επάρκεια.

Το τι συνδέει την αντιμετώπιση των δύο αυτών πιέσεων κλήθηκαν να απαντήσουν όσοι συμμετείχαν σε συνάντηση του ΟΟΣΑ πριν από δέκα ημέρες.

Ο πρωτογενής τομέας πρέπει να αυξήσει την παραγωγικότητά του κατά 30% σε μία δεκαετία, μειώνοντας ταυτόχρονα το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα, ήταν η μεγάλη διαπίστωση.

Αυτό μπορεί να συμβεί κάτω από δύο προϋποθέσεις. Αφενός από τη γενναία και στοχευμένη επένδυση στην αγροτική καινοτομία που πρέπει να ενσωματωθεί στην αγροτική εκμετάλλευση. Αφετέρου από τις συμπράξεις και τις κοινές ενέργειες των κυβερνήσεων με τις αρμόδιες δημόσιες και ιδιωτικές δομές, καθώς και όσους εμπλέκονται στα ζητήματα αυτά.

Ίσως έφτασε η στιγμή που και εμείς ως χώρα πρέπει να περάσουμε από τις διαπιστώσεις στη χάραξη και στην υλοποίηση συνεκτικών πολιτικών.