Φωτοβολταϊκά: Παραμένουν τα εμπόδια για τη μείωση του ενεργειακού κόστους

photovoltaika_11

Εμπόδιο να καρπωθούν οι αγρότες στο μέγιστο τα οφέλη που ανοίγονται με την ψήφιση του πρόσφατου νόμου του ΥΠΕΝ, για την παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά, φαίνεται να αποτελεί το εδώ και πολλά χρόνια υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο για τη γη υψηλής παραγωγικότητας, όπως υποστηρίζουν παραγωγοί που επικοινώνησαν με την «ΥΧ» . Σε συνδυασμό με τις νέες δυνατότητες που προσφέρουν οι ενεργειακές κοινότητες, η εξοικονόμηση που μπορεί να επιτευχθεί σε εισροές όπως η άρδευση είναι σημαντική, αρκεί, όπως λένε, να υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις.

Ο πρόεδρος του ΣΕΚ, Τάκης Πεβερέτος, δήλωσε σχετικά στην «ΥΧ»: «Έχουμε ενδιαφερθεί μαζί με μια Ομάδα Ύδατος και τον τοπικό ΓΟΕΒ στην Αργολίδα, να εγκαταστήσουμε φωτοβολταϊκό ισχύος 300 kw, για να κάνουμε ενεργειακό συμψηφισμό και να αρδεύονται χωράφια με πορτοκαλιές, καθώς και για άλλες χρήσεις. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, η εξοικονόμηση που μπορούμε να πετύχουμε φτάνει το 50%. Αυτήν τη στιγμή, η άρδευση μάς κοστίζει από 6 έως 10 ευρώ το στρέμμα ετησίως, ανάλογα με το πού βρίσκονται τα χωράφια.

Είναι ένα πολύ σημαντικό κόστος», σημείωσε ο κ. Πεβερέτος, προσθέτοντας ότι το να πάει ένας αγρότης ή μια ενεργειακή κοινότητα να εγκαταστήσει υποδομή σε μια ορεινή περιοχή (θεωρητικά μη υψηλής παραγωγικότητας δηλαδή) είναι ασύμφορο οικονομικά, γιατί δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές του δικτύου της ΔΕΗ.

«Να επικαιροποιηθούν οι όροι για τη ΓΓΥΠ»

Όπως ανέφερε στην «ΥΧ» ο Κώστας Σπανούλης, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Φωτοβολταϊκών (ΠΣΑΦ), «έχουμε συζητήσει τόσο με την υφυπουργό ΑΑΤ, Ολυμπία Τελιγιορίδου, όσο και με τον υπουργό, για το ζήτημα της Γεωργικής Γης Υψηλής Παραγωγικότητας (ΓΓΥΠ). Αυτό που έχουμε πει είναι ότι το υφιστάμενο νομικό καθεστώς έχει ξεπεραστεί ως προς κάποιες παραμέτρους και χρειάζεται επικαιροποίηση.

Διαβάστε ακόμη: Τι θα ισχύει για την εγκατάσταση αγροτικών φωτοβολταϊκών

Πεποίθησή μας είναι ότι μπορεί να βρεθεί μια λύση που να πληροί όλες τις προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, πλέον έχει αλλάξει το καθεστώς με τις γεωτρήσεις. Αν ένα χωράφι μπορεί δυνητικά να αρδευτεί κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον, αλλά επί της ουσίας αυτό δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες μιας περιοχής, τότε εμποδίζεται μια επένδυση σε ΑΠΕ, που θα μπορούσε να έχει σημαντικό περιβαλλοντικό όφελος.

Άλλη περίπτωση είναι ότι ακόμα και ένα ξηρικό χωράφι μπορεί να χαρακτηριστεί ως γη υψηλής παραγωγικότητας, αν εκεί ενδέχεται να γίνει αναδασμός». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουν έργα εκσυγχρονισμού του δικτύου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παλαιότερα υπήρχε η δυνατότητα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε ποσοστό 1% επί της παραγωγικής γης. «Εμείς δεν προτείνουμε να επανέλθουμε στο παλιό καθεστώς, θεωρούμε όμως ότι ορισμένες ρεαλιστικές ρυθμίσεις μπορούν να δώσουν τη δυνατότητα στους αγρότες να αξιοποιήσουν τα οφέλη των ενεργειακών κοινοτήτων μέσω των Φ/Β», σημειώνει ο κ. Σπανούλης.

Την άποψή του για το ζήτημα κατέθεσε στην «ΥΧ» και ο σύμβουλος του Συνδέσμου Εταιρειών Φωτοβολταϊκών, Στέλιος Ψωμάς, λέγοντας ότι «σε ό,τι αφορά τις πρόσφατες ρυθμίσεις του ΥΠΕΝ για τα φωτοβολταϊκά, είναι μεν θετικές, αλλά κινδυνεύουν να μείνουν στα χαρτιά, γιατί με το υπάρχον θεσμικό καθεστώς (Ν.4015/2011) απαγορεύεται πρακτικά η εγκατάστασή τους σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας. Όλες όμως οι αρδευόμενες εκτάσεις ή οι εκτάσεις από αναδασμό θεωρούνται γαίες υψηλής παραγωγικότητας, οπότε η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού από επαγγελματία αγρότη είναι αδύνατη στα χωράφια αυτά.

Πρότασή μας είναι να επανέλθει το παλαιό καθεστώς του Ν.3851/2010, σύμφωνα με το οποίο η συνολική έκταση που θα καταλαμβάνουν τα φωτοβολταϊκά που εγκαθίστανται σε αγροτικές γαίες (ανεξάρτητα αν χαρακτηρίζονται υψηλής παραγωγικότητας ή όχι) δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της συγκεκριμένης περιφερειακής ενότητας». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες που επιδέχονται ερμηνευτική αποσαφήνιση από πλευράς υπουργείου για να προχωρήσουν αυτές οι επενδύσεις.