Πιλοτικό πρόγραμμα του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα» για το βαμβάκι σε πέντε αγροκτήματα

Ο προϊστάμενος του Εθνικού Κέντρου Ταξινόμησης Βάμβακος, Μωχάμεντ Νταράουσε, και δύο ερευνητές του ΕΛΓΟ-«Δήμητρα» επισκέφθηκαν τη Δευτέρα το αγρόκτημα της οικογένειας Μποτρότσου στην περιοχή Φαναρίου Κομοτηνής, στο πλαίσιο προγράμματος που εφαρμόζεται σε πέντε αγροτεμάχια πανελλαδικά, σε Κομοτηνή, Τρίκαλα Ημαθίας, Λάρισα, Καρδίτσα και Λαμία.

Το πρόγραμμα χρηματοδοτεί φέτος η Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος με 120.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 40.000 ευρώ θα δοθούν για αγορά εξοπλισμού και το υπόλοιπο ποσό για εγγυήσεις στους παραγωγούς. Με βάση το πρόγραμμα, στο μισό χωράφι ο παραγωγός θα εφαρμόσει τις πρακτικές που ακολουθεί και στο υπόλοιπο θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα, ώστε στο τέλος να εξεταστούν το κόστος παραγωγής, η ποιότητα και το κέρδος του παραγωγού.

Μέσα από το πρόγραμμα θα γίνει σύγκριση της κλασικής μεθοδολογίας στη θρέψη, στη λίπανση του φυτού και στην άρδευση με τη γεωργία ακριβείας, με στόχο το όφελος του παραγωγού. «Θα διαμορφωθεί φάκελος ανά χωράφι και παραγωγό και θα εξεταστούν όλα τα οικονομικά στοιχεία» τονίζει ο κ. Νταράουσε.

Φέτος, θα καταγραφεί ο εξοπλισμός των αγροτών, θα εξεταστεί το εφαρμοζόμενο σύστημα άρδευσης, θα γίνει η χαρτογράφηση των χωραφιών και η εγκατάσταση μετεωρολογικών σταθμών, όπως και δειγματοληψίες από το φυτό. «Για πρώτη φορά, ανοιγόμαστε στη διαχείριση της καλλιέργειας που είναι σημαντικό ζήτημα για τους βαμβακοπαραγωγούς. Στόχος του προγράμματος είναι η μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η διαχείριση του νερού, καθώς το κόστος ανεβαίνει», δηλώνει, εξηγώντας ότι το Κέντρο Τεκμηρίωσης παρέχει την επιστημονική γνώση για τις ανάγκες της καλλιέργειας και ο παραγωγός αποφασίζει αν θα χρησιμοποιήσει τη νέα τεχνολογία.

Συλλογικά σχήματα

Ο κ. Νταράουσε προβάλλει την αναγκαιότητα δημιουργίας συλλογικών σχημάτων, συνεργασιών και μεταξύ Ομάδων Παραγωγών, επιδιώκοντας τη χρήση νέων τεχνολογιών και προάγοντας τη συνεργασία αγροτών – ερευνητών. «Εάν οι παραγωγοί θέλουν να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να αυξήσουν τα έσοδά τους χρειάζεται να συνεργαστούν.

Μόνο ενωμένοι μπορούν να πραγματοποιήσουν άλματα και στην ποιότητα. Ένας αγρότης που παράγει το καλύτερο βαμβάκι και ο μεσίτης το αναμειγνύει με άλλο συνεπάγεται ότι ανακατεύεται η ποιότητα και δεν πληρώνεται.

Για να πληρωθεί η προστιθέμενη αξία, χρειάζεται ένα συλλογικό σχήμα που θα καλλιεργεί, για παράδειγμα, σε 10.000 στρέμματα 2-3 ποικιλίες. Το βαμβάκι πρέπει να εκκοκκιστεί ξεχωριστά και να έχει μια ταυτότητα», περιγράφει.

Όπως εξηγεί, αυτός είναι ο τρόπος να κλείσουν συμφωνίες με τους εκκοκκιστές και να πληρωθούν την ποιότητα.

Κλείνοντας, αναφέρει το παράδειγμα της LACOSTE, που αναζητά ποιοτικό βαμβάκι ανά την Ελλάδα, αλλά οι συμφωνίες προϋποθέτουν μεγάλες ποσότητες.