Πιο σφιχτή φέτος η βιομηχανία στο Μπεμπέκο

Στις καλύτερες σε σχέση με πέρυσι αποδόσεις και παραγωγές εναποθέτουν φέτος τις ελπίδες τους για ένα αξιοπρεπές εισόδημα οι καλλιεργητές βερίκοκου, καθώς τα νέα από το μέτωπο των τιμών πόρρω απέχουν από το να χαρακτηρισθούν ενθαρρυντικά.

Τα κάτω από 40 λεπτά το κιλό, στα οποία φαίνεται να «κάθεται» τελικά η τιμή για το προϊόν που θα κατευθυνθεί στη βιομηχανία κομπόστας, κάθε άλλο παρά ικανοποιούν τους καλλιεργητές, σε μια συγκυρία κατά την οποία τα έξοδα παραγωγής έχουν εκτοξευθεί… στον Θεό. Οι μεταποιητές, από την πλευρά τους, μιλούν για αναπόφευκτο εξορθολογισμό, σημειώνοντας ότι, πέραν του δικού τους αυξημένου κοστολογίου, η περσινή σεζόν των 50 λεπτών/κιλό ήταν «ειδικών συνθηκών» λόγω της ελλειμματικής παραγωγής.

Στον Νομό Κορινθίας, η συγκομιδή των Μπεμπέκο, της βασικής δηλαδή ποικιλίας που δουλεύει η βιομηχανία, βρίσκεται αυτό το διάστημα σε πλήρη εξέλιξη. Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μια αυξημένη κατά τουλάχιστον 30% παραγωγή σε σχέση με πέρυσι, ενώ από τις επαφές των προηγούμενων ημερών μεταξύ συνεταιρισμών και εταιρειών η τιμή παραγωγού φαίνεται να «κλειδώνει» στα 38 λεπτά/κιλό.

«Γυρίζουμε τα λεφτά μας»

«Πρόκειται για μια τιμή δυσανάλογη των εξόδων μας και της εποχής», δηλώνει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος της ΕΑΣ Κιάτου, Κώστας Παπαβασιλείου. «Αν πέρυσι το συνολικό κόστος παραγωγής άγγιζε τα 20 λεπτά/κιλό, φέτος το υπολογίζουμε κοντά στα 30 λεπτά, λαμβάνοντας υπόψη και τα έξοδα συλλογής. Βέβαια, να πούμε εδώ ότι, ακόμα και με τα φετινά αυξημένα μεροκάματα, και πάλι δυσκολευόμαστε τρομερά να βρούμε εργατικά χέρια για τη συγκομιδή, αλλά αυτό από μόνο του συνιστά ξεχωριστό, ευρύτερο πρόβλημα για την πρωτογενή παραγωγή. Ουσιαστικά ‘‘γυρίζουμε’’ τα λεφτά μας», προσθέτει ο ίδιος.

Εκτός από τις ανατιμήσεις στα εφόδια, ο κ. Παπαβασιλείου στέκεται ιδιαίτερα στο πρόβλημα του νερού, το οποίο, ειδικά σε χωριά όπως το Βασιλικό και το Μούργι, ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη τον λογαριασμό για τον παραγωγό. «Δυστυχώς, για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν έχει γίνει τίποτα σοβαρό εδώ και χρόνια. Το φράγμα του Ασωπού θυμίζει πια τη γνωστή ιστορία με το γεφύρι της Άρτας», λέει χαρακτηριστικά.

«Η μεταποίηση πρέπει να βάλει πλάτη»

Σύμφωνα με τον Βασίλη Παπαγιαννόπουλο, πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Διμηνιού, οι αποδόσεις στα δέντρα παίζουν μεταξύ 80 και 100 κιλών, ενώ τα μεγέθη κρίνονται ικανοποιητικά. «Στην περιοχή μας, τουλάχιστον οι καρποί κυμαίνονται μεταξύ 35 και 45 γραμμαρίων, δύσκολα βρίσκει κανείς μικρότερους», σημειώνει. Το ίδιο, ωστόσο, όπως τονίζει, δεν μπορεί να ειπωθεί για την τιμή. «Οι βιομηχανίες προσφέρουν σήμερα 38 λεπτά, όταν ο μέσος όρος της προηγούμενης επταετίας ήταν 37 λεπτά το κιλό. Σίγουρα στο παρελθόν έχουμε πληρωθεί τα βερίκοκα και 32-33 λεπτά. Μιλάμε όμως για εποχές που ένα σακί λίπασμα κόστιζε 13 ευρώ αντί για 37 ευρώ που το αγοράζαμε φέτος. Για να να μη μιλήσουμε για το ρεύμα», υπογραμμίζει και συμπληρώνει:

«Όταν η ζάχαρη έχει φτάσει να κοστίζει σήμερα πάνω από 1.000 ευρώ ο τόνος, κατανοούμε ότι και οι επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές δυσκολίες. Όμως και πάλι θεωρώ ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο».

Ο συνομιλητής μας θυμίζει ότι η φετινή μεγάλη παραγωγή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην (εσφαλμένη, όπως αποδεικνύεται) εντύπωση που δόθηκε στους αγρότες από την πλευρά των μεταποιητών τα προηγούμενα χρόνια ότι θα στηριχθεί η καλλιέργεια.

«Το 2014 είχαν πληρώσει τους παραγωγούς με 55 λεπτά. Πολλοί τότε πείστηκαν και έσπευσαν να βάλουν βερίκοκα, τα οποία μετά από 4-5 χρόνια άρχισαν να μπαίνουν σε φουλ ρυθμούς παραγωγής», υπογραμμίζει. Έτερος παραγωγός, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, αναφέρει ότι επί της ουσίας «παιχνίδι» στην αγορά κάνει μία μεταποιητική επιχείρηση, η οποία καθορίζει την τιμολογιακή πολιτική και οι υπόλοιπες, θέλοντας και μη, ακολουθούν για λόγους ανταγωνισμού.

«Σε κάθε περίπτωση, με τέτοιες τιμές θα πρέπει να γνωρίζουν οι μεταποιητές ότι, αν συνεχίσουν με αυτή την τακτική, σε λίγα χρόνια δεν θα βρίσκουν πρώτη ύλη για να επεξεργαστούν», επισημαίνει.