Πολιτική Συνοχής: Πόσο κερδισμένη είναι η Ελλάδα;

γράφει ο Νίκος Λαμπρόπουλος

euractiv-thumb

Η ελληνική κυβέρνηση επιχαίρει για την αύξηση των κονδυλίων της πολιτικής συνοχής κατά περίπου 8% στη νέα πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πραγματικά, πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη, αν σκεφτεί κανείς πόσο σημαντικά είναι τα ευρωπαϊκά κονδύλια για την ελληνική οικονομία, από τις υποδομές και την εκπαίδευση μέχρι τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την καινοτομία.

Αν η Ελλάδα δεν διαλύθηκε εντελώς κατά τη διάρκεια της –δεκαετούς πλέον– κρίσης, ο βασικότερος λόγος ήταν τα ευρωπαϊκά χρήματα, που εξασφάλισαν ένα μίνιμουμ έστω οικονομικής δραστηριότητας, όταν τα κονδύλια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων –τα εθνικά λεφτά δηλαδή– είχαν μηδενιστεί.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι η σκοτεινή: Καταρχήν, ο λόγος για τον οποίο υπάρχει αυτή η αύξηση δεν είναι κάποια επιτυχημένη πολιτική, αλλά οφείλεται κυρίως στη δραματική πτώση του Ελληνικού ΑΕΠ, λόγω της οικονομικής κρίσης. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τις επιπτώσεις του μεταναστευτικού και το βάρος που αποδεδειγμένα σήκωσε η Ελλάδα, καθώς και τους κινδύνους που συνεχίζει να διατρέχει στο θέμα αυτό. Για τους ίδιους λόγους, άλλωστε, αύξηση παρουσιάζουν και η Ιταλία και η Ισπανία.

Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά που θα πάρουμε, αλλά εκείνα που θα πρέπει να δώσουμε. Με βάση τη νέα πρόταση, η εθνική συμμετοχή αυξάνεται και, από το 15%, θα κυμανθεί στο 30%. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούμε τα διπλάσια χρήματα και ανάλογη ρευστότητα για να καταφέρουμε να απορροφήσουμε τους ευρωπαϊκούς πόρους που μας αναλογούν. Θα τα καταφέρουμε;