Σε έναν δύσκολο αγώνα δρόμου έχουν επιδοθεί τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Απανταχού Αντιωτών Εύβοιας, για τη διάσωση της τοπικής γλώσσας. Με τον ιδιόμορφο τρόπο επικοινωνίας, εδώ και εκατοντάδες χρόνια μέσω σφυριγμάτων συνομιλούν μεταξύ τους.
Μπορεί αυτός ο τρόπος επικοινωνίας που έχουν μεταξύ τους οι γηραιότεροι σιγά-σιγά να χάνεται, ορισμένοι όμως επιμένουν και τον μεταφέρουν στα παιδιά τους. Αρωγός και συμπαραστάτης σε αυτά τα τοπικά δρώμενα είναι ο Πολιτιστικός Σύλλογος Απανταχού Αντιωτών, όπου επιχειρεί να αναδείξει το ιδίωμα αυτό μέσα από την αύλη πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO. Είναι όμως ένας δύσκολος αγώνας, που μέχρι στιγμής δεν βρίσκει συμπαραστάτες στην πολιτική και στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Οι πιο θερμοί υποστηρικτές είναι από άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως επίσης και της Αμερικής.
Τις δικές του απόψεις, αλλά και την πορεία για την επίτευξη της ένταξης στην παγκόσμια κληρονομιά, μετέφερε στην «ΥΧ» ο Παναγιώτης Τζιναβάρης, πρόεδρος του συλλόγου και υποστηρικτής διάδοσης της «σφυριχτής γλώσσας», όπως οι ίδιοι την ονομάζουν.
«Μετά από μεγάλη προσπάθεια, καταφέραμε το 2018 να την εντάξουμε στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα, το οποίο και μας ικανοποίησε. Παρ’ όλα αυτά, στόχος μας παραμένει η ένταξη στην παγκόσμια άυλη πολιτιστική κληρονομιά και η προστασία της γλώσσας από την UNESCO. Δυστυχώς, όμως, μέχρι και σήμερα, δεν είχαμε στήριξη στον βαθμό που θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να κινούμαστε με βραδύτατους ρυθμούς», υποστηρίζει.
«Άφαντοι» οι θεσμοί
Παράλληλα, ο κ. Τζιναβάρης εκφράζει τον προβληματισμό και την πικρία του για τη στάση της πολιτείας, αλλά και της πανεπιστημιακής κοινότητας. «Το μέχρι τώρα ενδιαφέρον δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα ενίσχυσης της γλώσσας αυτής, ούτε καν στα τοπικά σχολεία. Παράλληλα, η πανεπιστημιακή κοινότητα θα μπορούσε να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην προώθηση και παράλληλα στην διάχυση σε άλλα πανεπιστήμια. Το θετικό και παρήγορο για εμάς είναι ότι ανταποκρίθηκαν πανεπιστήμια άλλων χωρών και ιδιαίτερα από τη Γαλλία και την Αμερική».
Κλείνοντας, ο κ. Τζιναβάρης είπε ότι υπάρχει δυνατότητα εκμάθησης της γλώσσας με καλοκαιρινά σεμινάρια δύο εβδομάδων και μία ώρα την ημέρα, ώστε να μπορούν να συνομιλούν μεταξύ τους. «Αυτό όμως προϋποθέτει μία καλύτερη οργάνωση και χρηματοδότηση που ξεπερνά τα όρια ενός πολιτιστικού συλλόγου».
