Η χρησιμότητα, αλλά και τα εμπόδια στη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών στην εξοικονόμηση νερού για άρδευση και άλλες χρήσεις ήταν ένα από τα θέματα που αναδείχθηκαν σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Βενετία πριν από λίγους μήνες με τίτλο: «H 2020 Water Innovation for Sustainable Impacts in Industries and Utilities», δηλαδή τεχνολογικές καινοτομίες στη βιώσιμη χρήση νερού».
Μία εκ των ενοτήτων του συνεδρίου ήταν αφιερωμένη στη σχέση νερού και ενέργειας, όπου κύριο συμπέρασμα των συμμετεχόντων του πάνελ ήταν ότι η ψηφιοποίηση μπορεί να βελτιώσει τη βιώσιμη χρήση του νερού και τον συσχετισμό της με την κατανάλωση ενέργειας. Αναλυτικότερα, στην εν λόγω ενότητα υποστηρίχθηκε η θέση ότι οι διαχειριστές του νερού θα πρέπει να κατανοήσουν καλύτερα τη σχέση μεταξύ νερού και ενέργειας σε επιχειρησιακό επίπεδο και να μην εστιάζουν μόνο στην εξοικονόμηση ενέργειας. Εάν είναι γνώστες όλου του φάσματος της σχέσης νερού και ενέργειας υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να εντοπίσουν το συνολικό όφελος και να επενδύσουν σε βιώσιμες ενεργειακά υποδομές.
Ένα επιπλέον θέμα που συζητήθηκε ήταν η ψηφιακή μετάβαση για τη λήψη αποφάσεων στην επαναχρησιμοποίηση του νερού. Ωστόσο, όπως τονίστηκε, οι απαιτήσεις για την παρακολούθηση των απωλειών και της κατασπατάλησης του νερού περιλαμβάνουν μέχρι στιγμής υψηλά κόστη.
Αυτό διότι απαιτείται ένα πλήθος αισθητήρων και μεγάλη συχνότητα παρακολούθησης που ανεβάζει το κόστος επαναχρησιμοποίησης του νερού, σε σχέση με το διαθέσιμο «φρέσκο» νερό. Στο συνέδριο παρουσιάστηκαν και ορισμένα ευρωπαϊκά έργα βιώσιμης διαχείρισης του νερού, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό Hydrousa.
