Αυτό που ενόχλησε περισσότερο από το δελτίο Τύπου της προηγούμενης Παρασκευής για τη δημιουργία ενός νέου κεντρικού συνεταιριστικού φορέα φαίνεται ότι ήταν το εξής: Μόλις εννέα συνεταιριστικές οργανώσεις, που κατά δήλωσή τους ελέγχουν άνω του 51% του συνολικού κύκλου εργασιών των ΑΣ της χώρας, αναλαμβάνουν να συντονίσουν τις υπόλοιπες και να τις ακολουθήσουν στη δημιουργία μίας ενιαίας οργάνωσης όλων των συνεταιρισμένων αγροτών. Μίας οργάνωσης που, κατά την ίδια ανακοίνωση, θα έχει ως στόχους:
✱ Τη διάδοση της συνεταιριστικής ιδέας.
✱ Τη συμμετοχή σε διάφορα εθνικά και διεθνή όργανα.
✱ Την ανάδειξη των συλλογικών δράσεων.
Δηλαδή, στόχους που προϋποθέτουν ευρύτατη συναίνεση, συλλογικότητα, συμπόρευση των αγροτών μελών τους και δεν στηρίζονται στη δύναμη οικονομικής ισχύος, που μπορεί να διαθέτουν κάποιοι.
Εκείνο που, επίσης, ενόχλησε ιδιαίτερα ήταν ότι όλα τα παραπάνω ανακοινώθηκαν από το ΥΠΑΑΤ. Και είναι από αυτό ακριβώς που ξεκινάει την ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της ΕΒΟΛ (και του ΣΑΣΟΕΕ), Νικ. Πρίντζος, ο οποίος με σαρκασμό αναφέρει ότι «με μεγάλη έκπληξη οι απανταχού ανά την Ελλάδα αγρότες πληροφορήθηκαν για τη σύσταση, από το ΥΠΑΑΤ, της ΕΘΕΑΣ» για να συνεχίσει σε ζητήματα, που όπως καταγράφεται και από το ρεπορτάζ της «ΥΧ» απηχούν τις απόψεις πολλών, όπως:
✱ Δέκα έως είκοσι μεγάλες συνεταιριστικές οργανώσεις θα ελέγχουν το συνεταιριστικό κίνημα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
✱ Μικροί και μεσαίοι συνεταιρισμοί, υγιείς, με εκατοντάδες χιλιάδες μέλη ουσιαστικά θα αποκλειστούν από την εκπροσώπηση.
✱ Οι εξελίξεις είναι προϊόν ετερόκλητων κομματικών συμπράξεων, φιλοδοξιών και ανθρώπων της νέας και παλιάς ΠΑΣΕΓΕΣ.
✱ Θα πρέπει να καταλάβουν οι πάντες ότι ήρθε η ώρα να σπάσει ο μηχανισμός που παράγει τις κρίσεις στο συνεταιριστικό κίνημα.
Και ειδικά με την τελευταία επισήμανση, λίγοι θα μπορούσαν να διαφωνήσουν.
