Η έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού στον πρωτογενή τομέα και οι αποσπασματικές και συγκυριακές επιλογές μεγάλης μερίδας των παραγωγών, άφησαν αρνητικό αποτύπωμα στο ρεβίθι, με αποτέλεσμα οι φετινές σπορές να καταγράφουν πτωτικές τάσεις. Η περσινή αύξηση των στρεμμάτων, σε συνδυασμό με τις καλές παραγωγές, δημιούργησε δυσκολίες στην απορρόφηση και πίεσε την τιμή προς τα κάτω.
«Το ρεβίθι στρεμματικά θα είναι πτωτικό. Υπάρχει ακόμα απόθεμα, δεν έφυγε. Ήταν πολλά τα στρέμματα και ήταν πολύ καλή η χρονιά παραγωγικά», μας είπε ο Αριστοτέλης Πέππας, παραγωγός οσπρίων που καλλιεργεί ρεβίθι σε 80 στρέμματα.
Όπως τόνισε, το 90% της αγοράς απορροφά τις μεγαλόκαρπες ποικιλίες και μόνο το 8%-10% το ψιλό ρεβίθι, όπως είναι η ντόπια ποικιλία Θήβας. Ο ίδιος φέτος, έχοντας κλείσει ήδη συμφωνία για εξαγωγή στην Κύπρο, εξηγεί ότι επέλεξε τη μεσαία σε μέγεθος ποικιλία Γαύδος, ως ενδιάμεση στη Θήβας και στη Μακαρένα, με το σκεπτικό να αποφύγει την εισαγόμενη, αλλά να κρατήσει μια ντόπια με μεσαίο μέγεθος, γύρω στα 9 χιλιοστά, με καθαρό χρώμα και «βραστερή».
Ο Θωμάς Παυλόπουλος, από το Κυπάρισσο Φαρσάλων, μας είπε ότι το ρεβίθι πέρσι ξεκίνησε με 1,2 ευρώ το κιλό και έπεσε στα 90 λεπτά. «Πέρσι σχεδόν τετραπλασιάστηκαν τα ρεβίθια, καθώς αντικατέστησαν τις φακές για να ξεκουράσουν τα χωράφια. Φέτος θα είναι λιγότερο το ρεβίθι και θα αντικατασταθεί με φάβα, ελαιοκράμβη και βαμβάκι», διακρίνει.
Ακόμα και στο 1/3 των περσινών εκτάσεων, εκτιμά ότι έχει περιοριστεί φέτος το ρεβίθι στη Θεσσαλία ο γεωπόνος Δήμος Κατσής, ενώ τη θέση του θα πάρουν βαμβάκια και σιτάρια. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα στοκ από πέρσι είναι μεγάλα και ακόμα δεν απορροφώνται από την αγορά. «Τα προηγούμενα 4-5 χρόνια ήταν μια ευνοϊκή λύση ως ανοιξιάτικη καλλιέργεια χωρίς πότισμα. Στα βαμβακοχώραφα, επειδή δεν υπήρχε νερό, έπαιρνε και κάποια επιδότηση, έφτασε μέχρι 1,2 ευρώ και ανέπτυξαν αυξητική τάση ως καλλιέργεια. Από πρόπερσι ξεκίνησε η πτώση της τιμής, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί μέχρι και στα 60 λεπτά».
