Συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία οι εξαγωγές ελληνικών ακτινιδίων, καθώς λίγο πριν από την αλλαγή του χρόνου (29 Δεκεμβρίου 2023) οι εξαγόμενες ποσότητες έφτασαν τους 96.899 τόνους, σημειώνοντας άνοδο κατά 15,3% από το αντίστοιχο περσινό διάστημα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΑΑΤ που επεξεργάζεται και δημοσιεύει ο Incofruit Hellas.
Ωστόσο, και από τη φετινή χρονιά δεν λείπει η εξαγωγή ατυποποίητων προϊόντων με προορισμό κυρίως την Ιταλία, κάτι που επιφέρει απώλεια προστιθέμενης αξίας για τη χώρα, αλλά και την –ελληνική– ταυτότητα του προϊόντος.
Παράλληλα, φαίνεται πως εξακολουθούν οι «παραφωνίες», τις οποίες είχε αναδείξει η «ΥΧ» σε προηγούμενα φύλλα της, κινητοποιώντας τις αρμόδιες αρχές, αναφορικά με εισαγωγές προϊόντος από το Ιράν, οι οποίες εγκυμονούν τον κίνδυνο ελληνοποιήσεων, αφού παραμένει άγνωστη η τύχη αυτών των προϊόντων μετά την εισαγωγή τους.
«Εντύπωση προκαλεί η συνέχιση της εισαγωγής ακτινιδίων προέλευσης από το Ιράν και την ανασκοπούμενη εβδομάδα», σημειώνει μεταξύ άλλων ο Incofruit Hellas στο τελευταίο δελτίο του. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, από 1/9 έως 27/12/2023 έχουν εισαχθεί στη χώρα μας 1.097 τόνοι ιρανικών ακτινιδίων, οι μισές σχεδόν από αυτές τις ποσότητες (458 τόνοι) σε Πέλλα, Ημαθία και Πιερία και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται σε αυτές συνεταιριστικές οργανώσεις από Ημαθία και Λάρισα.
«Βάσει των αναφερόμενων φορτίων-ποσοτήτων διακινουμένων φρούτων και λαχανικών, ζητείται από τις αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες η αύξηση και εντατικοποίηση των ελέγχων προς κάλυψη ικανοποιητικού αντιπροσωπευτικού ποσοστού σε σχέση με τις διακινούμενες ποσότητες, στις περιφέρειες παραγωγής και στα σημεία εξόδου της χώρας για τον ποιοτικό και υγειονομικό έλεγχο των διακινουμένων-εξαγομένων προϊόντων μας», σημειώνει ο ειδικός σύμβουλος του Incofruit Hellas, Γιώργος Πολυχρονάκης.
Όπως τονίζει ο ίδιος, αυτό πρέπει να γίνει «προς αποφυγή δυσφήμισης των προϊόντων μας».
Διαχρονικό αγκάθι η διακίνηση ατυποποίητων
Αναφορικά με τη διακίνηση ατυποποίητων ακτινιδίων, όπως σημειώνει ο κ. Πολυχρονάκης, αυτή επίσης συνεχίζεται παρά τα «καμπανάκια» που επανειλημμένα έχει χτυπήσει ο Σύνδεσμος. «Η ροή των ατυποποίητων ακτινιδίων, κυρίως προς Ιταλία, αντιστοιχεί στο 30% του συνόλου των εξαγωγών μας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό τόσο για την ελληνική ταυτότητα των προϊόντων μας όσο και για την απώλεια της μετασυλλεκτικής προστιθέμενης αξίας τους», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ως προς τους σημαντικότερους προορισμούς, ανοδικά εξακολούθησαν οι εξαγωγές σε αρκετές αγορές ελληνικού ενδιαφέροντος, με αρκετές απώλειες ωστόσο να επιβεβαιώνονται για την αγορά της Ινδίας. Πιο συγκεκριμένα, έως τις 29/12, προς Καναδά κατευθύνθηκαν 4.497 τόνοι (+39,36% από πέρυσι), προς ΗΠΑ 9.111 τόνοι (+39,59%), προς Ισπανία 16.886 τόνοι (+14,13%) και προς Ιταλία 19.517 τόνοι (+56,65%). Στις εξαχθείσες ποσότητες, όπως διευκρινίζεται, συμπεριλαμβάνονται και φορτία για βιομηχανική χρήση, προς Ιταλία και άλλους προορισμούς.
Οι εξαγωγές προς Βραζιλία συνεχίστηκαν και την ανασκοπούμενη εβδομάδα, με τις ποσότητες να ανέρχονται σε 3.864 τόνους. Ωστόσο, «επαληθεύεται η πρόβλεψη για μηδενισμό των ελληνικών εξαγωγών μετά την είσοδο του Ιράν στην Ινδία», όπως αναφέρεται, με τις ποσότητες να ανέρχονται σε μόλις 1.740 τόνους έναντι 7.271 πέρσι.
Προσκόμματα από τις επιθέσεις των Χούθι
Επιπλέον, αναφορικά με τις αγορές της Ασίας, αλλά και άλλους υπερπόντιους προορισμούς, τα ζητήματα που έχουν προκύψει στη θαλάσσια διαδρομή της Ερυθράς Θάλασσας από τις επιθέσεις των Χούθι, φαίνεται ότι δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστο και το ελληνικό ακτινίδιο. «Εκτιμάται ότι η αποφυγή της διαδρομής της Ερυθράς Θάλασσας μέσω της Διώρυγας του Σουέζ έχει αντίκτυπο στις εξαγωγές ακτινιδίων μας προς την Ασία, με αύξηση του κόστους και του χρόνου παράδοσης, αλλά και στο κόστος προς άλλους υπερπόντιους προορισμούς», επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης.
Σύμφωνα με όσα σχολιάζει ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου, «στόχος μας οφείλει να είναι η εκμετάλλευση της μείωσης της παραγωγής της Ιταλίας και της Ισπανίας για διεύρυνση του πελατολογίου των προϊόντων μας, με ταυτοποίηση της προέλευσής τους, τυποποίηση και ποιότητα και όχι η διακίνηση πρώτης ύλης (χωρίς μετασυλλεκτική προστιθέμενη αξία) στο ιταλικό-ισπανικό εξαγωγικό εμπόριο, διατηρώντας την παρουσία τους στα ράφια των λιανικών καταναλωτικών αγορών».
