Νέα δεδομένα στην αγορά του σκληρού σιταριού μοιάζουν να δημιουργούν οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν στις κύριες παραγωγικές ζώνες της Μεσογείου και οι οποίες όλα δείχνουν ότι θα αφήσουν το σημάδι τους στις αποδόσεις των χωραφιών.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι η Τουρκία οδεύει προς νέο ρεκόρ παραγωγής, η Ισπανία ανακάμπτει μετά την περσινή καταστροφική χρονιά και οι πιο πρόσφατες προβλέψεις των αναλυτών κάνουν λόγο για αύξηση, έστω κατά ένα μικρό ποσοστό, του τονάζ σε παγκόσμιο επίπεδο, στις τάξεις των αγοραστών αρχίζει να διαφαίνεται το τελευταίο διάστημα μια έντονη ανασφάλεια σε ό,τι αφορά τη διαθεσιμότητα του σκληρού σιταριού, τουλάχιστον στην πρώτη φάση της νέας εμπορικής σεζόν.
Κέρδισε 10 ευρώ η Φότζια
Έως έναν βαθμό, το κλίμα αυτό αποτυπώνεται και στις ιταλικές αγορές όπου τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται μια ανοδική κίνηση που δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στην αναμενόμενη «διόρθωση» των τιμών από τα χαμηλά στα οποία είχαν υποχωρήσει.
Ενδεικτικά, η Φότζια κέρδισε αυτή την εβδομάδα άλλα 10 ευρώ, με τα πλέον ποιοτικά σιτάρια (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%, πρωτεΐνη 12%) να διαπραγματεύονται στα 350-355 ευρώ/τόνο επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του εμπόρου, τη δεύτερη ποιοτική κατηγορία (ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%) στα 325-330 ευρώ/τόνο και την τρίτη (ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 30%, πρωτεΐνη 10,5%) στα 305-310 ευρώ/τόνο.
Τον τελευταίο μήνα η βασική αγορά του ιταλικού Νότου που χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς και για την εγχώρια αγορά έχει καταγράψει αθροιστικά κέρδη 35 ευρώ/τόνο. Στο ίδιο κλίμα, στη νέα λίστα του Μπάρι είχαμε αυτή την εβδομάδα άνοδο 10 ευρώ για τις δύο πρώτες ποιοτικές κατηγορίες (344-349 ευρώ/τόνος, τα πλέον ποιοτικά σιτάρια), με την τρίτη να παραμένει αμετάβλητη ενώ και στη Μπολόνια οι τιμές ήταν αυξημένες κατά 7 ευρώ ο τόνος.
Πεσμένες οι αποδόσεις στη Ν. Ιταλία
Στο μικροσκόπιο των αναλυτών βρίσκονται η Ιταλία και η Ελλάδα όπου οι σιτοβολώνες, ιδίως στο νότιο τμήμα αμφότερων των χωρών, φαίνονται ιδιαίτερα επηρεασμένοι από την ξηρασία. Ενδεικτικά, στην Απουλία -όπου, ειρήσθω εν παρόδω, εντοπίζεται και η μεγαλύτερη μείωση στρεμμάτων στην Ιταλία σε σχέση με πέρυσι- υπάρχουν χωράφια όπου οι αποδόσεις δεν αναμένεται να ξεπεράσουν τα 200-250 κιλά/στρέμμα, ενώ καθόλου καλή δεν είναι η εικόνα και στη Σικελία.
Στη χώρα μας, οι ανησυχίες επικεντρώνονται κατά κύριο λόγο στη Θεσσαλία την οποία πιθανότατα δεν θα «πιάσουν» ούτε οι βροχές που αναμένονται για την επόμενη εβδομάδα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και βορειότερα δεν υπάρχουν περιοχές όπου τα σιτάρια εμφανίζονται ιδιαίτερα στρεσαρισμένα. Με αυτά τα δεδομένα, οι 1 εκατ. και πλέον τόνοι για τους οποίους γινόταν μέχρι πρόσφατα λόγος από έμπειρα στελέχη της αγοράς φαντάζουν πλέον αρκετά μακρινοί κι ένα νούμερο της τάξης των 900.000 τόνων φαντάζει πιο ρεαλιστικό σε ό,τι αφορά τη φετινή ελληνική σοδειά.
Επιστρέφει στην εξαγωγή η Ισπανία
Στον αντίποδα, η Iσπανία, όπως μετέφερε και στο προηγούμενο φύλλο η «ΥΧ», βαδίζει προς μια παραγωγή άνω του 1 εκατ. τόνων, γεγονός που σηματοδοτεί και την επιστροφή της στο στίβο των εξαγωγών με μια διαθεσιμότητα που αγγίζει τους 500.000 τόνους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τοπικούς εμπορικούς κύκλους, έχουν ήδη κλειστεί εξαγωγικές συμφωνίες για 40.000 τόνους της νέας σοδειάς όταν πέρυσι τέτοια εποχή οι αγοραστές της ιβηρικής χώρας χτυπούσαν την πόρτα ακόμα και Ελλήνων πωλητών αναζητώντας ποσότητες προς εισαγωγή.
Φλερτάρει με τους 5 εκατ. τόνους η Τουρκία, στάση αναμονής από τους Έλληνες πωλητές
Η Τουρκία οδεύει προς μια παραγωγή της τάξης των 4,7 εκατ. τόνων, ενώ ορισμένες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον πήχη ακόμα ψηλότερα στους 5 εκατ. τόνους, εκ των οποίων ποσότητα 1,5- 2 εκατ. τόνων αναμένεται να κατευθυνθεί στην εξαγωγή. Σημειωτέον ότι ο ΤΜΟ (Κρατικός Οργανισμός Σιτηρών) εξακολουθεί να έχει στα χέρια του 600.000 περσινούς τόνους τους οποίους, με νέα σοδειά-ρεκόρ να βρίσκεται προ των πυλών, μοιάζει πολύ λογικό να επιχειρήσει να εξάγει μέσω σχετικών διαγωνισμών το αμέσως επόμενο διάστημα. Στην ελληνική αγορά υπάρχει αυτό το διάστημα ενδιαφέρον από Ιταλούς αγοραστές για το περσινό στοκ στα 335 ευρώ/τόνο c&f, τα οποία, ανάλογα με τους ναύλους και τον προορισμό, «μεταφράζονται» σε 308-315 ευρώ/τόνο FOB λιμάνι μας. Ωστόσο, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των ημερών κι εν μέσω ανησυχιών για τις επιπτώσεις της ξηρασίας, οι εγχώριοι πωλητές εμφανίζονται απρόθυμοι να πέσουν κάτω από τα 340-345 ευρώ/τόνο c&f. Στα επίπεδα αυτά, για την ώρα τουλάχιστον, οι ξένοι αγοραστές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ανέβουν.
