Κινητικότητα σε επίπεδο φορτώσεων παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στην ελληνική αγορά σκληρού σιταριού, με τους τελευταίους back to back διαγωνισμούς της Τυνησίας να ξυπνούν κάπως το ενδιαφέρον των αγοραστών, δίχως, ωστόσο, αυτό να συνοδεύεται από σημαντική βελτίωση των τιμών.
Mία μόλις εβδομάδα μετά τον πρώτο διαγωνισμό για το 2024 (10 Ιανουαρίου) κι έχοντας στο μεταξύ εξασφαλίσει τους απαραίτητους –λόγω της δύσκολης οικονομικής της κατάστασης– πόρους από την Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, η Τυνησία βγήκε ξανά στην αγορά για άλλους 50.000 τόνους, παραδοτέους σε δύο φορτία των 25.000 τόνων στο διάστημα 10 Φεβρουαρίου – 10 Μαρτίου. Τη δουλειά εξασφάλισε αυτήν τη φορά ο ιταλικός οίκος Casillo, ωστόσο η μέση τιμή διαμορφώθηκε σε 445,70 δολ./τόνο C&F, δηλαδή περί τα 2 δολάρια κάτω από τον προηγούμενο διαγωνισμό, ο οποίος, υπενθυμίζουμε, είχε κλείσει 10 δολάρια πάνω από εκείνον του Δεκεμβρίου.
Η διάψευση των προσδοκιών των traders, που ανέμεναν ένα σαφώς πιο εντυπωσιακό ποδαρικό στη νέα χρονιά, «φρέναρε» και τα ιταλικά χρηματιστήρια, τα οποία από την προηγούμενη εβδομάδα μέχρι τις αρχές της τρέχουσας περιορίστηκαν σε μια –νέα– συγκρατημένη άνοδο 5 ευρώ/τόνο για την κατά περίπτωση υψηλότερη ποιοτική κατηγορία. Ωστόσο, οι υπόλοιπες κατηγορίες ενισχύθηκαν από 8 έως 10 ευρώ/τόνο, μειώνοντας έτσι το spread με τα πλέον ποιοτικά σιτάρια, που στη διάρκεια της φετινής σεζόν είχε φτάσει σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα.
Δεν τρίτωσε το καλό στη Φότζια
Ενδεικτικά, την περασμένη Τετάρτη (17/1) στη Φότζια, η πρώτη ποιοτική κατηγορία (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%, πρωτεΐνη 12%) κέρδισε 5 ευρώ, φτάνοντας στα 390-395 ευρώ/τόνο επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του εμπόρου, ενώ 10 ευρώ ήταν η αύξηση στη δεύτερη (ειδικό βάρος76 kg/hl, υαλώδη 50%, πρωτεΐνη 11%) που ανέβηκε στα 380-385 ευρώ/τόνο και στην τρίτη (ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 30%, πρωτεΐνη 10,5%) που διαμορφώθηκε σε 345-350 ευρώ/τόνο.
Στη νέα λίστα αυτής της εβδομάδας, ωστόσο, οι τιμές έμειναν αμετάβλητες και το ίδιο αναμενόταν να συμβεί και βορειότερα, στην Μπολόνια, όπου, την περασμένη Πέμπτη, για τα σιτάρια από την Κεντρική Ιταλία, η πρώτη κατηγορία (πρωτεΐνη 13,5%, ειδικό βάρος 78/-79 kg/hl, υαλώδη 70%) είχε καταγράψει αύξηση 5 ευρώ, στα 385-390 ευρώ/τόνο, ενώ οι υπόλοιπες τρεις κατηγορίες ανέβηκαν 8 ευρώ, με τη δεύτερη (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 76-77 kg/hl, υαλώδη 70%) να φτάνει τα 358-363 ευρώ/τόνο.
Στο τραπέζι νούμερα πάνω από 350 ευρώ
Το κλείσιμο αυτής της ψαλίδας αντανακλά την κινητικότητα που χαρακτήρισε τις τελευταίες εβδομάδες και την ιταλική αγορά, η οποία στη χώρα μας έγινε αισθητή με το ενδιαφέρον που εξέφρασαν οι Ιταλοί κατά κανόνα για σιτάρια καλύτερων προδιαγραφών από τις συνήθεις εξαγωγικές ποιότητες. Τέτοια σιτάρια, βέβαια, δεν υπάρχουν σε αφθονία στη χώρα μας, ενώ είναι και διάσπαρτα σε πολλά «χέρια». Κάποιοι εγχώριοι έμποροι επιχείρησαν να αξιοποιήσουν τη συγκυρία, δείχνοντας διάθεση να διώξουν ορισμένα καλά σιτάρια, που είχαν στη διάθεσή τους, προς τους ιταλικούς μύλους, εφόσον λάμβαναν ένα εύλογο premium έναντι των εξαγωγικών.
Στο πλαίσιο αυτών των διαπραγματεύσεων, έπεσαν στο τραπέζι από την πλευρά των πωλητών ακόμα και νούμερα της τάξης των 370 ευρώ/τόνο FOB για κάποιες παρτίδες με ειδικά βάρη 77 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12,5%, δίχως, όμως, να βρίσκουν ανταπόκριση από τους αγοραστές. Με δεδομένες τις τιμές των ιταλικών εμπορικών κέντρων, εφόσον υπάρχει διάθεση πώλησης, αλλά και πραγματικό αγοραστικό ενδιαφέρον, η χρυσή τομή για αυτές τις ποιότητες θα μπορούσε να βρεθεί στα 360-365 ευρώ/τόνο FOB. Για την ώρα, πάντως, ο κανόνας στην εξαγωγή παραμένουν τα 345-350 ευρώ, επίπεδα τιμών στα οποία έχουν κλειστεί ουκ ολίγες δουλειές τις τελευταίες εβδομάδες.
Στον ΤΜΟ όλα τα ματια της αγοράς
Αυτό που, ωστόσο, προκαλεί προβληματισμό είναι η έντονη φημολογία των τελευταίων ωρών ότι επίκειται επανεμφάνιση της Τουρκίας στον στίβο των εξαγωγών. Εμπορικοί κύκλοι εκτιμούν ότι ο Τουρκικός Οργανισμός Σιτηρών (ΤΜΟ) έχει προς διάθεση 1,2 εκατ. τόνους σκληρού σιταριού.
Υπενθυμίζεται ότι η αναπάντεχη εμφάνιση της γειτονικής χώρας στο προσκήνιο φέτος, ως εξαγωγική δύναμη, είχε ως αποτέλεσμα στο πρώτο μισό της εμπορικής σεζόν να καλυφθεί το ποσοτικό κενό από τη μειωμένη παραγωγή του Καναδά, αλλά και το ποιοτικό έλλειμμα από την υποβαθμισμένη ιταλική (όπως και την ελληνική) σοδειά, αναχαιτίζοντας παράλληλα την ανοδική τάση των τιμών του καλοκαιριού. Στο διάστημα αυτό και μέχρι να διακοπεί η έκδοση νέων εξαγωγικών αδειών, η Τουρκία εξήγαγε περί τους 1,3 εκατ. τόνους (επίδοση που συνιστά ιστορικό υψηλό για τη χώρα).
Από αυτούς, περίπου οι μισοί φαίνεται ότι κατέληξαν στην ΕΕ. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν, μέχρι τις 22 Ιανουαρίου 2024 είχαν εισαχθεί στην ΕΕ 623.467 τόνοι σκληρού σιταριού από την Τουρκία, καθιστώντας τη Νο1 προμηθεύτρια της Ευρώπης, με ποσοστό 36,9%. Συγκριτικά, τη σεζόν 2022/2023, στο ίδιο διάστημα, οι αντίστοιχες ποσότητες τουρκικού σιταριού ήταν μόλις… 12 τόνοι. Μάλιστα, οι πρώτες εκτιμήσεις για την τουρκική σοδειά του 2024, βάσει των μηνυμάτων που έρχονται από τις σπορές, κάνουν λόγο για μια αύξηση 15%-20%, όταν ήδη φέτος έκανε ρεκόρ με 4,2 εκατ. τόνους.
Σημειωτέον, εδώ, ότι συνολικά οι εισαγωγές σκληρού σιταριού είναι φέτος αυξημένες, καθώς μέχρι τις 19 Ιανουαρίου (30ή εβδομάδα της εμπορικής σεζόν) είχαν ανέλθει σε 1,692 εκατ. τόνους, έναντι 986.905 και 891,269 τόνων το αντίστοιχο διάστημα των σεζόν 2022/2023 και 2021/2022.
