Το κόστος παραγωγής βρίσκεται στο επίκεντρο των αγροτικών φορέων και των μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως.
Οι αυξήσεις των τιμών των ζωοτροφών, των λιπασμάτων, της ενέργειας, των φυτοφαρμάκων, του πολλαπλασιαστικού υλικού, των εξοπλισμών και του παγίου κεφαλαίου προβληματίζουν έντονα τις επαγγελματικές οργανώσεις των Ευρωπαίων αγροτών. Επιπλέον, αναλυτές στις ΗΠΑ κάνουν λόγο για συνέχιση των αυξήσεων (αν και μικρότερων) και κατά τη διάρκεια του 2022.
Η λήψη μέτρων με στόχο τον περιορισμό τους βρέθηκε στο επίκεντρο των εξαγγελιών των πολιτικών αρχηγών στη ΔΕΘ.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε κυρίως στη μείωση του ΦΠΑ των ζωοτροφών στο 6%. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη μείωση της φορολογίας των προϊόντων ενέργειας ευρύτερα. Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ στην υποστήριξη των ΑΠΕ, της εξοικονόμησης υδάτινων πόρων και της μείωσης της χρήσης φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.
Έτσι, αν εξαιρέσουμε την τελευταία, οι αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων πολιτικών δυνάμεων της χώρας ακολούθησαν την πεπατημένη των τελευταίων πολλών ετών. Δηλαδή, τη μείωση της φορολόγησης της ενέργειας και των ζωοτροφών, παρά τη λήψη συνοδευτικών μέτρων εξορθολογισμού της χρήσης ή λειτουργίας των αγορών τους.
Και, όλα αυτά, τη στιγμή κατά την οποία η ΕΕ πιέζει τα κράτη-μέλη να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα, υιοθετώντας πολιτικές σταδιακής μείωσής τους, ώστε να μην απειληθεί η πορεία οικονομικής βιωσιμότητας της αγροτικής εκμετάλλευσης.
Αυτό το σπιράλ ανατιμήσεων μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επώδυνο για πολλούς αγρότες.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα οφείλει να ευθυγραμμιστεί με τη στάση και άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, να παρακολουθήσει και να παρέμβει, όπου χρειαστεί, σε ζητήματα όπως:
✱ Το εάν δικαιολογείται το σύνολο των ανατιμήσεων.
✱ Το κατά πόσο η μείωση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές ή άλλων φορολογικών μέτρων θα περάσουν στον παραγωγό.
✱ Το εάν, πότε και σε τι ποσοστό θα μειωθούν οι τιμές των εισροών, όταν οι αιτίες που οδήγησαν στην αύξησή τους εκλείψουν.
