Οι ισχυρές δυνατότητες που υπάρχουν, ώστε στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, των αγροδιατροφικών προϊόντων και των εκπαιδευτικών δράσεων στη Δυτική Ελλάδα να υπαχθούν στους καταλόγους της UNESCO αναδείχθηκαν σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Πάτρα.
Την ευθύνη της διοργάνωσης είχε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO, υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών και της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας. Ήταν δε, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η πρώτη φορά που η UNESCO πραγματοποίησε ημερίδα στην Πάτρα, όπως και γενικότερα στην ελληνική περιφέρεια, γεγονός που υποδηλώνει το ειδικό ενδιαφέρον του κορυφαίου οργανισμού για τη χαρτογράφηση των μοναδικών παραδοσιακών και πολιτιστικών θησαυρών της περιοχής.
Η ημερίδα, με θέμα «Τα προγράμματα της UNESCO που μετασχηματίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες: Εκπαίδευση, Πολιτισμός & Βιώσιμη Ανάπτυξη», πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών και την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο αρμόδιος υφυπουργός, Ανδρέας Κατσανιώτης.
Κατά την τοποθέτησή του, ο κ. Κατσανιώτης επεσήμανε ότι συνολικά η Δυτική Ελλάδα «έχει πάρα πολλά να δείξει και να αναδείξει, με τη στήριξη της UNESCO, ενός οργανισμού παγκόσμιου κύρους, που μπορεί να μετατρέψει στοιχεία της πολιτιστικής και παραγωγικής ταυτότητας του τόπου σε παγκόσμια brand».
Εξειδικεύοντας τις προοπτικές, αναφέρθηκε στην ένταξη του γεωπάρκου Χελμού – Βουραϊκού στο δίκτυο γεωπάρκων της UNESCO, στις αναβαθμίδες των αμπελώνων της Αιγιαλείας, έναν μοναδικό και υπέροχο τρόπο παραδοσιακής καλλιέργειας που αποτελεί μία απάντηση ακόμα και απέναντι στην κλιματική κρίση, λόγω του μικροκλίματος που δημιουργεί, στον σπάνιο και προστατευόμενο οικότοπο της Στροφυλιάς, στις αλυκές, το αβγοτάραχο, την κορινθιακή σταφίδα και τη Μαυροδάφνη.
Από την πλευρά του, ο περιφερειάρχης, Νεκτάριος Φαρμάκης, σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως «αν κάνουμε μία βόλτα από τις Πελάδες του Μεσολογγίου μέχρι τους ορεινούς αμπελώνες της Αιγιαλείας και τους ελαιώνες της Ηλείας, θα καταλάβουμε ότι διαθέτουμε μία πρωτογενή παραγωγή αιώνων, με εξαιρετικά και πολλές φορές μοναδικά προϊόντα. Αν περπατήσουμε στο φαράγγι του Βουραϊκού και το δάσος της Φολόης και αν πάρουμε το βαρκάκι και πάμε μια βόλτα στη λίμνη της Τριχωνίδας ή του Καϊάφα, θα αισθανθούμε ότι διαθέτουμε ένα σπάνιο οικολογικό οικοσύστημα».
