Η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στους αγρότες αποτελεί μία από τις σημαντικές οριζόντιες παρεμβάσεις του ΠΑΑ και χαρακτηρίζεται από τα κανονιστικά κείμενα της ΕΕ ως «μέτρο ιδιαίτερης σημασίας» για την ανάπτυξη.
Σε μία χώρα με σχετικά χαμηλό επίπεδο επαγγελματικής εκπαίδευσης, κατάρτισης και δεξιοτήτων, η παροχή συμβουλών είναι ο ενδιάμεσος κρίκος για τη μεταφορά της καινοτομίας στην παραγωγή. Δηλαδή, της παραγωγικής αξιοποίησης μιας νέας ιδέας σε έναν κόσμο που αλλάζει και γεννά νέες απαιτήσεις.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το Ευρωπαϊκό Κανονιστικό Πλαίσιο, που διέπει τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το ΕΓΤΑΑ, δηλαδή τον κανονισμό 1305/2013, το σύστημα συμβουλών μιας χώρας πρέπει να εξοπλίζει τον αγρότη προς δύο κατευθύνσεις.
Αφενός, για να αξιολογεί την απόδοση της εκμετάλλευσής του προς όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ΚΑΠ.
Αφετέρου, για να τον βοηθά να εφαρμόζει όσα προβλέπονται στο ΠΑΑ και αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, στην επίτευξη της ανταγωνιστικότητας, στην καινοτομία, στον προσανατολισμό στην αγορά, στην τομεακή ολοκλήρωση και στην προαγωγή της επιχειρηματικότητας.
Είναι για αυτούς τους λόγους που ο βαθμός υλοποίησης του Μέτρου 2 για τις Συμβουλευτικές Υπηρεσίες αποτελεί προαπαιτούμενο της ομαλής πορείας πολλών άλλων κρίσιμων μέτρων και υπομέτρων του ΠΑΑ. Για τον απλούστατο λόγο ότι πολλές αναπτυξιακές δράσεις, όπως αποτυπώνονται στο ΠΑΑ και συμφωνήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ και τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΕ, προϋποθέτουν την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι η παροχή συμβουλών κρίνεται από τα κανονιστικά κείμενα και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα ως κρίσιμο εργαλείο επίτευξης των δύο σπουδαιότερων στόχων που τίθενται για την αγροτική ανάπτυξη (ανταγωνιστικότητα γεωργίας – διαχείριση φυσικών πόρων), ενώ ανήκει στην ομάδα των μέτρων που απαιτούνται για την υλοποίηση των πέντε εκ των έξι επιλεγμένων προτεραιοτήτων του ΠΑΑ.
Παρ’ όλα αυτά, κινδυνεύουμε να γίνουμε μάρτυρες για ακόμη μια φορά αυτού που από κύκλους των Βρυξελλών ονομάζεται «ελληνικό παράδοξο».
Δηλαδή, πρώτα να υλοποιούμε τα διάφορα μέτρα, η επιτυχία των οποίων προϋποθέτει την παροχή συμβουλών, και μετά να προκηρύσσουμε το Μέτρο της Συμβουλευτικής. Ακόμη χειρότερα, κινδυνεύουμε να επαναληφθεί το ολέθριο σφάλμα της προηγούμενης κυβέρνησης, δηλαδή να μειωθεί ο προϋπολογισμός του Μέτρου της Συμβουλευτικής κατά 50 εκατομμύρια για ακόμη μία φορά, ώστε να μεταφερθούν οι πόροι σε δράσεις όπως η Εξισωτική Αποζημίωση.
Τελικά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι προτιμότερο να δίνεις στον κόσμο ψάρια, παρά να τον μάθεις να ψαρεύει.
