Θωρακίζει ούζο και τσίπουρο το νέο πλαίσιο των αλκοολούχων

Αυστηρότερους όρους για τη σήμανση και τα συστατικά θέτει ο κανονισμός που επεξεργάζονται οι Βρυξέλλες

tsipouro-mpoukali

Ενα ισχυρότερο πλέγμα προστασίας για τα ποτά Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), μεταξύ των οποίων το ούζο και το τσίπουρο, τόσο σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες παραγωγής και σήμανσής τους όσο και τη διακίνησή τους στο πλαίσιο των εμπορικών συμφωνιών με τρίτες χώρες φέρνει ο νέος κανονισμός για τα αλκοολούχα που επεξεργάζεται η ΕΕ.

Τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου, η Ειδική Επιτροπή Γεωργίας της Κομισιόν επικύρωσε την πολιτική συμφωνία πάνω στο θέμα, η οποία είχε επιτευχθεί δύο εβδομάδες νωρίτερα μεταξύ εκπροσώπων της Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά και του Ευρωκοινοβουλίου. Πλέον, το κείμενο του νέου κανονισμού θα τεθεί υπόψη των χωρών-μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), προκειμένου μέσα σε ένα διάστημα 60 ημερών, να διατυπώσουν τυχόν σχόλια ή ενστάσεις, προτού μπει σε διαδικασία ψήφισης από την Ευρωβουλή. Εφόσον δεν υπάρξουν απρόοπτα, αναμένεται να τεθεί σε ισχύ μέσα στην άνοιξη του 2019.

Μεταξύ άλλων, ο νέος κανονισμός:

  1. Θεσπίζει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα ανώτατο όριο περιεκτικότητας σε ζάχαρη, ώστε να διασφαλίζεται ότι κάθε ίδιο προϊόν που παράγεται στην ΕΕ πληροί συγκεκριμένες ποιοτικές προδιαγραφές.
  2. Καθιερώνει πιο αυστηρούς και πιο ξεκάθαρους όρους για την επισήμανση της προέλευσης, αλλά και των συστατικών των ποτών.
  3. Διατηρεί παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής.
  4. Εξασφαλίζει την προστασία των αλκοολούχων ποτών ΠΓΕ έναντι των εμπορικών σημάτων για επιπλέον επτά χρόνια σε σύγκριση με το υφιστάμενο πλαίσιο του ΠΟΕ, που αφορά τα πνευματικά δικαιώματα.

«Το χύμα, ο εχθρός εντός των τειχών»

«Ο νέος κανονισμός προέκυψε αρχικά από την ανάγκη προσαρμογής του ισχύοντος (σ.σ. 010/2008) στις αποφάσεις της Συνθήκης της Λισαβώνας. Ασχολήθηκε με σημεία ουσίας για τους ποτοποιούς, προσπαθώντας άλλες φορές επιτυχημένα κι άλλες όχι τόσο, να διευκρινίσει τεχνικούς ορισμούς και διαδικασίες παραγωγής», δηλώνει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Παραγωγών Αποσταγμάτων Αλκοολούχων Ποτών (ΣΕΑΟΠ), Νίκος Καλογιάννης.

Σε ό,τι αφορά το θέμα των γεωγραφικών ενδείξεων, σημειώνει ότι «θεσπίζονται πιο αυστηρά κριτήρια και διαδικασίες, καθώς ο συγκεκριμένος τομέας είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος αφενός για την εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά και αφετέρου για το εξαγωγικό εμπόριο της ΕΕ και ιδιαίτερα τις εμπορικές συμφωνίες με τρίτες χώρες». Ο ίδιος προσθέτει ότι «αν και δεν έχουμε δει ακόμα το τελικό σχέδιο καθαρογραμμένο και σίγουρα δεν είναι το ιδανικό, όπως άλλωστε έχει επισημανθεί από τον κλάδο πανευρωπαϊκά, είναι σημαντικό ότι διατηρεί τις γεωγραφικές ενδείξεις που είχαμε στον προηγούμενο Κανονισμό και ειδικά τις δύο μεγάλες κατηγορίες γεωγραφικών ενδείξεων που ενδιαφέρουν την Ελλάδα, δηλαδή το ούζο και το τσίπουρο». Ο κ. Καλογιάννης θέτει για άλλη μια φορά επί τάπητος τα προβλήματα που δημιουργεί το ζήτημα της ανεξέλεγκτης διάθεσης του τσίπουρου σε χύμα μορφή, το οποίο «αποδυναμώνει εντός της ελληνικής αγοράς το καθεστώς προστασίας που παρέχουν οι γεωγραφικές ενδείξεις». «Πρέπει το κράτος να αποφασίσει ποιο παραγωγικό μοντέλο θέλει: Να είμαστε μια χώρα του χύμα ή μια χώρα επώνυμων προϊόντων, που θα ενσωματώνουν προστιθέμενη αξία για όλη την αλυσίδα αξίας;» τονίζει.

Μισογεμάτο βλέπουν το ποτήρι οι Ευρωπαίοι

Για ένα νομοθέτημα που δημιουργεί «ένα αποτελεσματικό και εναρμονισμένο πλαίσιο που προστατεύει καταναλωτές και παραγωγούς» έκανε λόγο ο Ulrich Adam, γενικός διευθυντής της Spirits Europe (σ.σ. εκπροσωπεί τις επιχειρήσεις του κλάδου σε επίπεδο ΕΕ). Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο νέος κανονισμός έχει μεν θετικά και καινοτόμα στοιχεία σε ό,τι αφορά τις γεωγραφικές ενδείξεις, ωστόσο «υπάρχουν και ορισμένα στοιχεία αναχρονισμού, κυρίως στο ότι δεν επιτρέπει πλέον την ενημέρωση των ορισμών μεμονωμένων οινοπνευματωδών ποτών».