«Κερδίσαμε το πρώτο βραβείο στο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Flos Olei best Monovarietal. Έχουμε το καλύτερο μονοποικιλιακό ελαιόλαδο στον κόσμο».
Η Χριστίνα Στριμπάκου δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά και την περηφάνια της για το πρόσφατο βραβείο, έστω κι αν αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το Lia, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο από κορωνέικη των οικογενειακών ελαιώνων στη Μεσσηνία, παίρνει κάποιο βραβείο.
Η ίδια σπούδασε στην Ιταλία ιταλική γλώσσα και Ιστορία της Τέχνης και μάλλον δεν σκεφτόταν ιδιαίτερα τον οικογενειακό ελαιώνα των 2.500 δέντρων, με τον οποίο ασχολούνταν ο αδελφός της, Κωνσταντίνος. «Μου αρέσει η Μεσσηνία και ήθελα να μείνω στην επαρχία. Ήταν στην αρχή της κρίσης όταν άρχισα να σκέφτομαι ότι με αυτά που σπούδασα ήταν πολύ πιθανό να μείνω άνεργη», διηγείται στην «ΥΧ».
«Σαν από μηχανής θεός ήρθε τότε στη Μεσσηνία ο πατέρας ενός Ολλανδού φίλου μου, ο οποίος ήταν καθηγητής Οικονομικών. Όταν του είπα τους προβληματισμούς μου, μου απάντησε: “Κοίτα γύρω σου τη φύση, το περιβάλλον. Σκέψου πόσα όμορφα πράγματα θα μπορούσες να κάνεις εδώ”. Το μοντέλο το είχα δει στη Φλωρεντία, ανθρώπους που ζούσαν από τον αγροτουρισμό και τον αμπελώνα τους. Σκέφτηκα λοιπόν, γιατί όχι κι εγώ;».
Για να είσαι στο εξωτερικό, πρέπει να κάνεις ελαιοποίηση σε ένα καθαρό ελαιοτριβείο και αυτό δεν σημαίνει βιομηχανικό δάπεδο, αλλά πεντακάθαρες δεξαμενές. Η ελιά αρπάζει όποια βρόμικη οσμή υπάρχει στο περιβάλλον, η οποία μετά ακολουθεί παντού το προϊόν
«Μονόδρομος η ψυχρή έκθλιψη»
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όλο το ελαιόλαδο της οικογένειας έφευγε χύμα προς διάφορους εμπόρους. Τα δύο αδέλφια χρησιμοποίησαν έναν Ιταλό σύμβουλο για να πραγματοποιήσουν συγκεκριμένες παρεμβάσεις στην καλλιέργεια.
«Επειδή, λόγω της κλιματικής αλλαγής, υπάρχουν πλέον πολλές βροχές, έπρεπε να αλλάξουμε τον τρόπο κλαδέματος των δέντρων ώστε να μπορούν να αναπνέουν», λέει η Χριστίνα. Όμως, το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν μάλλον οι αλλαγές που επιβάλλονταν να γίνουν στο ελαιοτριβείο όπου, όπως τονίζει η ίδια, η ψυχρή έκθλιψη είναι πλέον μονόδρομος. «Όταν στύβουμε πορτοκάλια για να βγάλουμε τον χυμό, χρησιμοποιούμε υψηλή θερμοκρασία; Και το ελαιόλαδο χυμός είναι», σημειώνει με νόημα.
Η επιχείρηση συνεργάζεται με δύο ελαιοτριβεία, τα οποία δέχτηκαν να προσαρμοστούν στις προδιαγραφές ποιότητας που ζητά η εταιρεία της. «Πραγματικά χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς τους ανθρώπους», λέει η κα Στριμπάκου, γιατί, όπως εξηγεί, πολλοί θεωρούσαν υπερβολές πράγματα που κανονικά είναι αυτονόητα και δεδομένα, αν θέλεις να κάνεις ένα ποιοτικό προϊόν υψηλών προδιαγραφών. «Για να είσαι στο εξωτερικό, πρέπει να κάνεις ελαιοποίηση σε ένα καθαρό ελαιοτριβείο και αυτό δεν σημαίνει βιομηχανικό δάπεδο, αλλά πεντακάθαρες δεξαμενές. Η ελιά αρπάζει όποια βρόμικη οσμή υπάρχει στο περιβάλλον, η οποία μετά ακολουθεί παντού το προϊόν».
Προ των πυλών νέα συσκευασία 250 mlΤΟ LIA διατίθεται σε μπουκάλια 500 ml σε άσπρη συσκευασία και κυκλοφορεί κυρίως στο εξωτερικό. Η επιχείρηση σχεδιάζει το επόμενο χρονικό διάστημα να λανσάρει και μικρότερη συσκευασία, των 250 ml. Η κα Στριμπάκου ομολογεί ότι στις πωλήσεις δεν δυσκολεύτηκε πολύ. «Την επόμενη ημέρα, μετά που ανεβάσαμε το site, μού έστειλαν e-mail από το Bon marche. Στην αρχή νόμιζα ότι επρόκειτο για αστείο», αναφέρει. Ποια είναι, λοιπόν, η συνταγή της επιτυχίας: «Να είσαι συνεπής και προσεκτικός σε αυτό που κάνεις, να μπορείς να πεις μια ωραία ιστορία, που όμως να είναι αυθεντική. Είναι δύσκολο να κάνεις branding σε ένα ελληνικό διατροφικό προϊόν, γιατί η γαστρονομία της χώρας μας δεν είναι ακόμα τόσο γνωστή στο εξωτερικό. Το πιο δύσκολο κομμάτι, όμως, είναι να ξεπεράσεις την τοξικότητα που υπάρχει στην Ελλάδα και βέβαια την άποψη που έχουν για το ελαιόλαδο». Η Χριστίνα συνεργάζεται με το ξενοδοχείο Costa Navarino στη Μεσσηνία, για την πραγματοποίηση σεμιναρίων και γευσιγνωσιών ελαιολάδου, ενώ παράλληλα κάνει και μαθήματα στα σχολεία της περιοχής. |
