Ο Αλιευτικός Συνεταιρισμός Βιστωνίδας «Άγιος Νικόλαος» ιδρύθηκε το 1945 και αριθμεί 52 μέλη. Πολλοί από τους αλιείς είναι απόγονοι των ιδρυτών και παλεύουν να επιβιώσουν χάρη στα εξαιρετικά αλιεύματα της Βιστωνίδας λίμνης.
Αλιεύουν 37 είδη ψαριών του γλυκού και αλμυρού νερού, όπως αθερίνα, γριβάδι, κοκκινοφτέρα, θρίτσα, χέλι, λαβράκι, κέφαλο, τσιπούρα, γλώσσα, μουρμούρα. Η παραγωγή τους ανέρχεται σε 100 τόνους κέφαλου, 100 τόνους αθερίνας, η οποία σχεδόν όλη εξάγεται στην Ιταλία, και 20-30 τόνους τα υπόλοιπα αλιεύματα. Στα κεφάλια, οι τιμές κυμαίνονται από 0,5 – 2 ευρώ, άρα δεν τους μένει κέρδος. «Καταφέραμε να συμμετέχουμε στη δράση χωρίς μεσάζοντες στην Ξάνθη και στα Τρίκαλα και προσπαθούμε να μπούμε στην Κατερίνη. Πουλώντας 3 ευρώ/κιλό, αφαιρώντας 1 ευρώ για έξοδα μετακίνησης, μάς μένουν 2 και επιπλέον τρώει φθηνό ψάρι ο πολίτης», μεταφέρει ο πρόεδρος Γιώργος Γκίλης.
Ένα από τα βασικά τους προβλήματα δρομολογείται ν’ αντιμετωπιστεί με την ψήφιση της τροπολογίας του Αλιευτικού Κώδικα 420/1970, που θα νομιμοποιεί τις κτηριακές υποδομές. «Κανένα από τα κτήρια που υπάρχουν στον συνεταιρισμό, τα οποία είναι δημόσια, δεν έχει άδεια οικοδομής, γεγονός που δεν επιτρέπει να αξιοποιήσουμε προγράμματα, όπως είναι το Leader αλιείας». Η νομιμοποίηση θα τους επιτρέψει να σχεδιάσουν την επόμενη μέρα ξεπερνώντας τη λογική «βγάλε ψάρι, πούλα ψάρι», διαφορετικά δεν έχουν μέλλον ως συνεταιρισμός. Εάν ψηφιστεί, θα μπορέσουν να προχωρήσουν στα σχέδιά τους, μεταξύ των οποίων είναι να παρασκευάσουν παστό χέλι και μυξινάρι και να καταψύξουν αθερίνα. Σκέφτονται, επίσης, να δημιουργήσουν κατάστημα λιανικής πώλησης για να διακινούν τα νόστιμα ψάρια στους καταναλωτές σε καλές τιμές. Ο συνεταιρισμός διαθέτει αδειοδοτημένο συσκευαστήριο, ενώ τα ψάρια μετά την αλίευση περνούν από επεξεργασία και διαχωρισμό και συσκευάζονται.
Σοβαρός εχθρός των αλιέων είναι τα ψαροφάγα πουλιά. «Οι κορμοράνοι έρχονται γιατί βρίσκουν φαγητό, ενώ τόπος τους είναι η Δοϊράνη». Τα πλούσια αλιεύματα της Βιστωνίδας έλκουν κορμοράνους και αργυροπελεκάνους, που καταναλώνουν πέντε κιλά ψάρια ημερησίως. Οι αλιείς επιχειρούν την προστασία των ψαριών με τις τάφρους διαχείμασης και τα κανονάκια. Ο κ. Γκίλης σημειώνει ότι το κόστος εγκατάστασης των διχτυών είναι υψηλότατο, αλλά δεν έχουν και πολλές επιλογές.
